illusie
Op een nacht dwaalde ik door een verlaten laan
toen ik in het schijnsel van de winterse maan
vaag een elegante vrouw zag staan.
Verkerend in de zalige waan
dat ik mijn allerliefste daar zag staan
ben ik als in een droom naar haar toe gegaan.
Toen ik haar was genaderd zag ik ontdaan
wat een vergissing ik had begaan.
‘k Had enkel een stenen beeld zien staan.
En ik wist, wat je ook moet doorstaan,
het leven trekt er zich niets van aan,
je hebt je eigen godverlaten weg te gaan
Geplaatst in de categorie: liefde