Allang
Al lang
verlangt iedere vezel van mijn ziel
naar 't losbreken van de woordenstroom
die mij opjaagt
beklemt..beangstigt
verstikt in schroom.
Als een klaterend beekje
door het dichte bos in kronkels
tussen gevallen takken en dode bladeren
ontsnapt bevrijd
diep ademend
onder kale bomen
ruimte om te uiten
woorden tuimelen
zingen fluiten
langzaam groeit het beekje aan
onstuimiger en heftig
sneller krachtig
breder
tot een stroom.
Geplaatst in de categorie: emoties