En toch hou ik van jou
Als de bliksem dendert,
en de onweer gutst door het heelal,
dat jij me dan
op dat moment zo vragend aankijkt
en langzaam woorden vormt.
Door de stikdonkere hemel
en de grauwe, zwarte aarde
zie ik geen beweging
geen enkel silhouet.
Misschien ben je al lang verdwenen.
Juist op het moment
dat ik je zo hard nodig heb
is het zo koud en ben ik zo alleen.
Ik kijk wel vragend om me heen,
maar ik zie niet eens jouw blik.
Ben je nog ergens nonverbaal
bij mij misschien aanwezig?
Ik staar al uren in het donker,
tast aarzelend in het duister,
maar ik hoor niet eens jouw stem.
Juist op dat ogenblik
dat ik je zo dicht bij me wou
Wordt jij opeens omringd door wolken
en zelfs het flikkeren van de donder
verheldert niet jouw gezicht.
En toch hou ik van jou.
Geplaatst in de categorie: liefde