Hartenkreten

hartenkreet (nr. 11.797):

Verborgen verdriet

Mensen zien slechts een buitenkant,
En denken dat ik op en top gelukkig ben,
Zij zien niet mijn zwarte binnenkant,
Omdat ik constant heen en weer ren.

Ik word geleefd door de mensen om me heen,
Ze stellen allen eisen aan mij,
Denken dat ik door mijn postuur sta stevig te been,
Ze staan wachtend in de rij.

De één wil nog meer mijn aandacht dan de ander,
Het vreet al mijn energie uit mijn lijf,
Maar omdat me is geleerd om te helpen elkander,
Zet ik mijn eigen verborgen verdriet buiten kijf.