NIJNTJE IN DE PAN Door Duck Brina
Op ’n dag, ’t was bijna kerst,
zei Nijntje Pluis haar baasje:
“Dag Nijn, al ben je een konijn,
vandaag ben jij het haasje”.
Toen aaide hij haar velletje,
haar buikje en haar hals,
en dacht: ze is zo wit, zo zacht,
en ook zo heerlijk mals.
Hij zette haar toen zachtjes neer
en nam een flinke hamer
en gaf een reuzengrote klap
op Nijntjes bovenkamer.
Die stoute hamer sloeg meteen
haar schedeltje tot gruis.
Tja, zelfs wanneer je Nijntje heet
is het soms tóch niet Pluis.
Die arme Nijn, ze werd daarna
voorzichtig opgetild
en met een vlijmscherp mesje
op ’n oortje na gevild.
En dra lag onze Nijntje toen,
heel netjes gefileerd,
stil in een mooie schaal waarin
ze werd gemarineerd.
En wat er toen gebeurde, nu,
dat kun je vast wel raden:
ze werd gezouten en gekruid
en daarna fijn gebraden.
Het werd een ware smulpartij
daar in dat grote huis,
ja, iedereen genoot en riep:
“Lang leve Nijntje Pluis !”
- - - - - -
Dus ook al zijn je haartjes wit,
dan is dat heus geen makke.
Ook blondjes oogsten lof, vooral
bij wie ze bruin wil bakken.
Geplaatst in de categorie: lightverse
Afgelopen zaterdag stond u in de PZC.
Enorm onder de indruk van uw schrijven (wat ik niet snel ben) besloot ik een kijkje te nemen op deze site.
Mijn bewondering stijgt...