Ik laat je

Ik laat je nu maar weer met rust.
Ik streelde je bleke wangen, de grauwe kleur
en heb je goedenacht gekust:
Toen sloot ik de deur.

Wat zo aarzelend eerst begon
tast nu je lieve lichaam aan.
Ik wou dat ik wat kon,
dan had ik dat allang gedaan.

Was dit ’t laatst dat wij zo spraken?
De gedachte doet verdriet.
Waarschijnlijk zul je wel ontwaken,
al is ’t misschien beter van niet.

ziekte sterven

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.8 met 8 stemmen 2.014