Nu nog niet...
Het tranenzout droogt op mijn huid
Je tilt mij op uit een zwarte droom
Hierin kwam de dood mij halen
Wilde vluchten achter een boom
Ik schreeuwde, wilde nog niet mee
Huilde mijn tranen bitterzout
De zwarte schaduw fluisterde zacht
Voelde mij verloren naakt en koud
Ik gilde, vocht tegen de dood
Wilde dat het fluisteren over ging
Je zwarte armen namen mij mee
Naar een duistere doodskring
Het tranenzout droogt op mijn huid
Je laat mij weer in het licht ontwaken
Ik huil mijn tranen op je schouders
Gelukkig hoef je mij nog niet kwijt te raken
Geplaatst in de categorie: emoties