Afscheid

Daar stond ik dan
gespannen als een veer
mooi te zijn
voor jou alleen
wachtend
op je komst
ogen priemden in mijn rug
stemmen fluisterden
tot jouw stem klonk
ogen zochten de mijne
open en blij keek ik je aan
blauwe ogen weerkaatsten kil
in de mijne
je liet me staan
als een hond
achtergelaten
in een bos
natuurlijk
leef ik met je mee
in jouw wereld
het huis van verbeelding
is ook mijn huis
ademloos luister ik
naar de taal
van jouw hart
de angst
voor mij alleen te zingen
woorden gestolen
als je voor me staat
misschien was het een vlucht
een onbestemd verlangen
ik ben uit jouw leven gelopen
met pijn in mijn hart.

Schrijver: carin, 29 maart 2005

carindeboerhotmail.com

Afscheid van een onmogelijke liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 8 stemmen 1.017