Alleen op het strand
een vroege lentezon
warmt mijn ziel
als was jij hier aanwezig
een zilte bries
streelt mijn wangen
als waren het jouw vingers
een maalkolk van gedachten
waart door mijn geest
als was ik met jou aan het praten
leven , hier en nu
omringd door mensen
en toch eenzaam en alleen
een hart verscheurd
door tomeloos verlangen
dorstend naar wat echte warmte
ik ween in stilte
zonder zichtbare tranen
want echte mannen huilen niet
het dagelijks bestaan
wordt me te zwaar
waarom het niet ontvluchten ?
een ijskoude golf
omspoelt mijn voeten
en brengt mij weer bij zinnen
terug naar de realiteit
verdergaan nu , zonder jou
mijn leven herbeginnen
Geplaatst in de categorie: emoties