De maan schijnt in jouw ogen
Ik hoor de nacht vallen
samen met de deur in het slot
het is een gevoel, onbeschijfbaar
en toch, het voelt zo goed.
Weg uit alle haast die ons roept
overal zijn wij nodig, en zien ze ons graag
het is ondenkbaar geschenk
de nacht, het samen slapen gaan.
Er is geen sprankje licht te vinden
in de ruimte die wij 's nachts delen
toch is er een glimlach op mijn gelaat
ik zie de maan schijnen in jouw ogen.
Onze lichamen, al dan niet bezweet
bekruipen elkaar en vinden die rust
die nodig is om terug te kunnen keren
naar de haastigheid die ons leven siert.
Geplaatst in de categorie: liefde