Onzeker
Zwak word ik van de gedachten,
Ik raak in mijn eigen gevoelens verdwaald
En steeds blijf ik weer wachten,
Tot iemand anders het voor mij bepaalt
Af en toe word ik gek in mijn hoofd
Hoe raak ik al die twijfels kwijt?
En steeds wordt door iemand beloofd
"er komt een eind aan jouw onzekerheid"
Maar waarom kan ik dit niet geloven
Zo leef ik al negentien jaar lang
Men kan me wel vanalles beloven
Toch blijf ik op mijn hoede voor die afgang
Valt er iets aan te doen misschien?
Moet ik mezelf dwingen tot kiezen?
Ga ik ooit het licht nog zien
En mijn onzekerheid verliezen!?
Geplaatst in de categorie: verdriet