De verloren herinnering

Eens liep zij daar in de tuin
over de zachte
rose rozenblaadjes
en luisterde naar zijn woorden
zacht fluisterend
in het donker van de nacht

nu rest haar
enkel nog de herinnering
van zijn lichte wapperende haren
rondom de rafels van haar gezicht
haar zilveren huid bestoven
met de zoete geur van zijn bestaan

Schrijver: Almaresáre, 14 september 2005

Almaresarehotmail.com

liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.0 met 4 stemmen 751