Pakistan rouwt...
De dagen glijden voorbij
over de puinhopen van Pakistan
Lichamen liggen zij aan zij
Een ramp die niemand bevatten kan
Machteloos is het woord voor deze chaos
Vele tranen vloeien over de brokken steen
Een hulpverlener graaft een kindje los
gestikt in het puin..zó oneerlijk en gemeen
Langzaam gaat de zon onder over Pakistan
Niets herinnert zich meer aan dit prachtige land
Een nachtmerrie welke niemand begrijpen kan
Verwoest zijn de steden en levens onder puin en zand
De dagen glijden voorbij
Mensen rouwen en begraven hun dierbaren
Lichamen in een dodenkuil zij aan zij
Wachtend totdat de aarde hen voorgoed zal bewaren
Pakistan, eens een land van zon en licht
nu een duistere vlakte gehuld in mist
De lach is verdwenen van de gezichten
vele tranen hebben alle blijdschap uitgewist…
Geplaatst in de categorie: actualiteit