Hartenkreten

hartenkreet (nr. 15.122):

Niets meer...

Het is al laat als je aanbelt
Verzopen in de regen
Je ogen verdronken in mist
Niets lijkt je nog te bewegen

In een kluwen taal verward
wil je in zinnen praten
Je mond beweegt in cirkels
Niets lijkt je meer te raken

Het zal de laatste nacht zijn
dat je in verwarring raakt
Je lijf rilt en gilt om coke
Niets anders dat je nog smaakt

De nacht drijft langzaam weg
Zonlichtstralen strepen op je handen
In rust ben je zachtjes weggegleden
Je lichaam zweeft over verre landen

In deze vroege morgen
ben je zomaar heengegaan
Langzaam vaar je weg
naar een land hier ver vandaan...