stilte op het kerkhof

Er heerst een doodse stilte
bloemen pronken op de graven
stilletjes vraag ik me af
Hoe ze de stilte kunnen verdragen

Het gedempte geknars van het grind
een blad valt zwijgend neer
een traan geruisloos langs mijn wang
In stilte lijden doet zo zeer

rustig loop ik langs de rijen graven
De stenen met namen, ze staren me aan
alsof ze me wat willen vertellen
maar slechts de stilte blijft bestaan

de emoties worden me teveel
ik kan ze niet langer meer verschuilen
heersende stilte of niet,
ik kan niet geruisloos huilen

Ik laat mijn gedachten vullen
hecht waarde aan ieder geschreven naam
al deze mensen worden gemist
omdat óók zij ooit hebben bestaan..

Schrijver: Miranda Dirven, 22 december 2005

tincomirandazonnet.nl

afscheid kerkhof bestaan

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 22 stemmen 2.577