welingelichte kringen hebben mij bericht geflikvlooi in de vrouwelijke scheden behoort vanaf heden tot het verleden je ziet geen kloten bij gebrek aan licht…

Zingt een mooie exotische vrouw ‘zou jij niet willen dat jouw vriendin zo vurig was als ik’ zing vrolijk en blij tot mijn vrouw ‘jij bent mijn vriendin vurig trouw’ dat meisje is leuk maar veel te wild ons huwelijk kent de vurige momenten nu als sara en abraham een paar standjes terug moeten wij soms even kappen het vuurtje opstoken niet…

vooropgesteld dat ik morgen aan een wederopstanding toe ben laat ik u weten dat het wederom niks was, slaap lekker…

Haar schett'rend blingmobieltje in de hand, boezem strak achter koffie en de krant, schudt ze blondbruine krullen, snerpt dat hij niet zo moet lullen. Ze wacht nu al een kwartier, vindt het niet zo prettig hier. Haar lichtend grijze ogen, kohlzwart omrande bogen, kijken me nijdig even aan, zien me niet werkelijk staan. Dan lacht het mondje…

de consument schreef de dichter leuk hoor dat u schrijft echt u vult mijn dag met hoon dan wel gelach maar voor den dag van morgen verlicht u nooit echt zorgen niets van uw schrijfsel beklijft straks bent u gewoon vergeten alleen kunst mag blijvend heten alles van u is zo genaamd niet wat ware poëzie betaamt de poëet schraapte zijn droge…

met al zijn handel op zijn rug stond Koos de kramer naast de brug zijn waterblaas te legen de steile oever van de beek was, zo hem pas iets later bleek bemodderd door de regen Koos had zijn plasje net gedaan en wilde weer naar boven gaan maar is toen uitgegleden geholpen door zijn handelsvracht en door de aardse zwaartekracht kwam hij zeer…

morgen, ja morgen ga ik u raken morgen, als de ochtendstond naar de tandenborstel grijpt om onwelriekend te verdoezelen als u dan, ondanks weer een smerig etmaal voor het slapen gaan, denkt, ik heb het gehad, wacht dan morgen af ik heb nog een paar nare woorden voor u.…

ogenschijnlijk ietwat doelloos loop ik trots en zeer tevree aan het kleine kinderknuistje van mijn oudste kleinzoon mee 'k laat mij door het ventje leiden langs de snackbar in de straat waar een bordje vol verleiding voor de kinderoogjes staat 'k voel het ventje even dralen daarom kijk ik wat opzij zie zijn bruine oogjes stralen hij…

ogenschijnlijk heel godsdienstig ingetogen en bezield lag de slechtaard op de kerkvloer voor het kruisbeeld neergeknield hij was van geloof verstoken en het was slechts voor de schijn dat hij voor het oog der mensen zeer godsdienstig wilde zijn het reeds eeuwenoude kruisbeeld was van eikenhout gemaakt maar door houtworm en de eeuwen iets…

"Hoe ouder hoe gekker," zei ik op een dag toen ik een bejaarde met wangpiercing zag zij antwoordde mij toen ik er naar vroeg dat zij door haar tepels vier ringetjes droeg haar navel was bloot, die kon ik zo zien die was van een staafje met bellen voorzien en verder hield zij, nog iets lager bij haar haar edelste deel met een ring bij elkaar…

toen ik als kind een eikel vond heb ik die meegenomen omdat ik wist dat uit zo'n vrucht een eikenboom kon komen ik plantte en verzorgde hem waardoor hij goed ging groeien doch toen mijn eik wat groter werd vergat ik hem te snoeien zodat mijn boompje ongeremd snel hoger wist te komen en hoger groeide dan mijn huis en alle andere bomen…

je straalt als een donderwolkje zo je daar staat aan de halte bij je moeder en je zusjes, je broertje en je tante die je oom kon zijn met ingetogen passie tover je walging en afkeer uit je onzichtbare hoge hoed met neergebogen hoofd en ogen distantieer je je koeltjes van hen die je altijd gekend hebt je straalt als een donderwolkje…

speciaal nu de schaal zo is vergroot zegt den haag vergeet de niet niet want als den haag niet niet dan blijft alles wat vast moet los van mekaar ook al wordt A-4 steeds meer A-5 zonder niet hoeft het niet de clip niet gewoon niet dan heeft den haag het gewoon ook niet kortom zeg nooit niet niet de regering die niet niet…

ik zocht mijn muze op toen op mijn lievelingspad een eekhoorntje uitgelaten met zijn staart mij groette bij 't scharrelen zonder toom onder een beukenboom ik kon mijn ogen niet geloven toen ik het wonder zag hoe mijn muze omgetoverd voor mij aan 't scharrelen was op zoek naar inspiratie puur van betovering kreeg ik het lumineus idee…

In de schaduw van de olijfbomen drinken de herders zomerwijn terwijl hun schapen uitgeteld tussen de klaprozen liggen.…

Zeg, vrouw Er is een ongerief Er zit modder op mijn broek Dikke klodders modder Op mijn spijkerbroek Hoe komt het eraan? Wie heeft de dikke modder aan mijn spijkerbroek gedaan? Men schertst, vrouw Men schertst om de modder Met schertst met mij om de modder en de broek Men schertst dat ik zelf mijn broek met modder heb bevuild Geloof jij…

een edams biljarter in vuur en vlam voor een javaanse wilde haar verleiden tot een spelletje met een cadeau zij lachte hem uit mallerd rare vent het is gado gado voor één gado krijg je mij niet in je ballentent…

alleen grote zware woorden omschrijven mijn gemoed ook slimme metaforen doen het meestal goed op een schaaltje afgewogen staat dan weer een woord de tranen in de ogen omdat het zo bekoort "afdruiprekje"…

Wacht, wachtend op geluk passief gelaten ondergaande zon wil motiveren grandioos in kleuren weidevogels spelen paringsspel gelaten in avondgeuren wacht hij op geluk maar verlaat avondrood passief ontrekt zich aan `t nachtelijk spel nachtpiraten aan zet op `t bord van `t schakenspel vinden verborgen schat, ‘nacht- prinsessen’ hij?…

zei ooit mijn vriend w. je werkt op vrouwen als op lachspieren de vraag is altijd waar je bent als je bent uitgewerkt…