Al is het maar voor even En de herinnering niet zoet Verdwaal in mij Struin rond in mijn labyrint Ontdek mijn vele geheimen Verdwaal in mij Wandel door de tuin van bloemen Zwem door mijn zeven zeeën Verwaal in mij Jij Een placebo tegen de pijn Verdwaal in mij…

wat mensen toch drijft? sinus en andere kwalen bestrijden verdoving in zich laten spuiten tot alternatieve geneeskunde verleiden een akelige scherpe pijn naald kraakt tot op het bot tenen trekken, krullen zich samen beetje pijnlekker, echt "hot"!!…

Jouw handen liggen op mijn schoot vroeger vond ik ze ontzettend groot twee oude handen wat zijn ze mooi met hun rimpels en een plooi bergen werk hebben ze verstouwd zakken kolen naar de mensen gesjouwd jouw handen zijn nu klein en nietig en soms ben je wel eens verdrietig omdat je niet meer kan doen wat je zelf wil en eigenlijk staat niemand…

26 jaar Billen niet meer de volle perzik waarin je wilde bijten Je man, zijn huis, zijn vrienden Heb je zo makkelijk gekregen Met nagels meer verzorgd dan de huispoets en gewillige borsten altijd bereid voor meer Geen tijd om te studeren, want wat wil je Elk feest uitgenodigd, Met alle vrienden aan koffie je sport, je lijn, je outfits…

Een mens is maar een mens en ieder heeft zo zijn grens probeer ook eens nee te zeggen ook al is het moeilijk om uit te leggen; zeggen ze dan 'doe niet zo flauw' luister naar je lichaam en blijf dat trouw.…

De mond is verstijfd Praten is onmogelijk geworden Emoties blijven in je Je lichaam raakt verstopt Ontploft Niks kan het tegenhouden Dan opeen zie ik zwart Mijn ogen lood zwaar Niet te openen Mijn lichaam is ondoordringbaar Ik zit gevangen Voor eeuwig Gevangen in mijn lichaam…

Thuis… wat is thuis? Het gevoel van schuld Dat is mijn kruis! De school is uit Ik ga naar huis Mijn vader komt thuis Bij alles wat ik doe Word ik geslagen, geschopt Ik voel me machteloos Wat doet dat er toe? Ik wil niet meer zo leven Ik wil er tussen uit Waarom? … Is mijn vraag Maar dat vinden ze vaag…

Elke dag is weer een nieuw gevecht om het lichaam in beweging te krijgen. Soms is er al een heel traject afgelegd dan kan ik eindelijk gaan uithijgen. Zo gaat dat de hele dag maar door de pijn is vaak ondraaglijk groot dan denk ik: waar doe ik het voor was ik nu maar eindelijk dood. Dan zie ik mijn dierbaren lopen vergeten is mijn zware…

Het liefst zou je wegkruipen achter duizend zwarte rokken, glurend met je ogen dicht loop je schoorvoetend totdat je echt niet langer, kunt doen, alsof je niet ziet dat de schaamte, de pijn en het verdriet langs je lichaam stroomt met elke stap kom je dichterbij kijk naar mij zonder ogen dicht.…

De rimpels op je voorhoofd verraden jou gepeins In je ogen kan ik lezen of het waarheid is of veins Door je wangen kan ik meten of je lief bent of een kreng Aan je neus kan ik aanschouwen of je gul bent of een krent Je mondhoeken vertellen hoe je echt van binnen bent Door je vingers kan ik weten of jij het harde werk kent Als je schouders hangen…

Een schaduw streelt zachtjes over mijn haar het is donker, met verlichte ogen kijk ik er naar. Het is mijn gedachte, die zweeft in het rond Slechts een grijze herrinering die geen betekenis vormt. Een gevoel dat vaag wordt elke seconde meer. Een ervaring waar ik steeds meer van leer. Een vraag waar ik nu het antwoord op weet. Een…

Zachtjes beroer ik je ranke lijf Van jouw ronde vormen, vol en glad Schiet mijn extase omhoog en hard Als ik over je harde lichaam wrijf Jouw hals en nek als gepolijst ivoor Een achterwerk om van te dromen Gewelfde heupen, om van klaar te komen Een stem, klankultimatum voor het oor Je raakt mij vol op m’n gevoelige snaar Zo warm, zo vet en…

In de veilige kooi van verdriet lig ik stil de sleutel zojuist opgevreten Hij brand en prikt en maakt me misselijk maar ik kan bij niemand, niemand kan bij mij, dus eindelijk rust Vanachter de tralies straalt de grote wereld me toe Haar schoonheid lokt me met een lieve lach verleidelijk Zodat je de dauw in het gras bijna voelen kan Hierbinnen…

Klootzak Je weet telkens weer Je vinger op de zere plek te leggen…

ik kijk in de spiegel en zie geen achtergrond, ik kan er niet tegen, dit is toch niet gezond? mijn wezen heeft de spiegel helemaal opgevuld dat komt door mijn haar, dat is namelijk gekruld ik kan het niet geloven, maar ik ben ermee geboren... het zit echt vreselijk, ja ik voel me verloren in de zomer is het drie keer zo groot vette wortels…

in mij regent het zoals het zal zijn van na mijn dood het levensbrood gedoopt in wijn de smaak van zuur azijn verwijld gevlucht in oneven dagen snijdt de wind en blijft aan me zagen een ebbenhouten doos met wat koper beslag oogt zeer broos gezien vanuit het kleine gelag…

ik ben geen dwerg, ik ben geen reus ben geen atleet, ben niet gedrongen ik heb twee ogen en een neus een hart, een lever en twee longen is dit het lichaam van mijn keus of werd ik in mijn huid gedwongen? misschien is dit te serieus toch ben ik een gewone jongen zo hier en daar heb ik een pukkel net als zovele anderen maar hoe dan ook:…

Mijn handen laten het zien, er is al veel mee gedaan, het vel rimpelt wat, daar trek ik me niks van aan. Als mijn handen zouden kunnen praten, over alle avonturen in het leven, dan zou hun eigenaresse een boek uit kunnen geven. De handen verraden veel, ze zijn de jongste niet meer, maar ze doen wat ik wil, al jaren en telkens weer.…

Er zijn woorden die het hart nooit verlaten. Er zijn dromen die de geest nooit benevelen. Er zijn pijnen die de ziel nooit verlaten. Er zijn gedachten die het papier nooit zullen vullen. Er zijn vragen die nooit gesteld zullen worden. Er zijn gevoelens waarover men niet over kan praten. Deze gevoelens worden dan heel diep…

Ik haat je ik Raak je hard tegen Je reflectie die Afzichtelijk is terwijl Ik lach ik ween en Ondertussen mijzelf Knijp. Langzaam zet ik mijn Masker op terwijl jij Mij uitlacht om mijn Verschijning. Ik ben klaar verscheur me Lach me maar uit maar Mijn masker zal mij Beschermen.…