Op een onverharde weg met stofwolken achter de rug bloeit de appelbloesem tegen de helder blauwe lucht. Gedartel in het weiland het ultiem gevoel van vrijheid met gespartel in het water bouwen zij met zorg hun verblijf. Het is een nieuw begin waar de merel mij ontwaakt tijdens het blauwe uur en het eerste zonlicht mijn netvlies…

Er klinken voetstappen daar ginder op het pad. De grindkiezels knisperen op het ritme van een lang verleden. Ze spreken de taal die symbool staat voor de liefde in een hart. Ze kleuren de oude mentale zwart-wit beelden in het heden. Iets van herkenning veert op in de geest. Die voetstappen zijn de herinnering van een ooit gedeeld feest.…

ze ontmoetten elkaar op een dak langs een drukke straat het was zoals dat dikwijls gaat liefde op het eerste gezicht over hun huwelijk stond in de krant geen enkel bericht hun dak was niet erg schoon de ceremonie was niet frappant maar de receptie was buitengewoon…

Vannacht ben ik op jouw eiland gestrand te laat en na veel slapeloze nachten moet ik me overgeven of overgéven wat waren het moeilijke jaren het ach en wee was niet van de lucht soms dacht ik, ik sta er alleen voor maar jij liet een wonder gebeuren door de glans van jouw lieve ogen werd ik die bijzondere postzegel, die jij aan jouw…

Zonnestralen beschijnen onze wendingen die glinsteren als lichtpunt achter de schaduw van de zon. Ruimdenkend wenken de schitteringen in het heelal als rustpunt met reflectie zoals jij dat kon. Nu de nacht waakt als één vlam over herinneringen explosief als keerpunt na het aansteken van de lont.…

Ineens een engel naast mijn bed ik zie het leven nu als een spons door jouw liefde bracht je mij de hemel dat geloof ik echt en dat is nu mijn echte thuis jij gaf mij handen en voeten het ontbreekt mij aan niets het gaat niet om jouw handelen maar om hetgeen je in werkelijkheid doet uit dankbaarheid opent mijn hart zich jij volmaakte…

Katolijvige kijkers fijntjes peilend, ergens een legende Toch weer die ergens erotische botten aan boom zo erkende. Tergend cadans uitdaging ten top ergens puur natuur, vuur Hand om de hals en ietsje meer al doet het wat zeer. Bolero van Ravel, dansend romancend, passiebloem ontwaakt De zo gewenste overgave, figuurlijk gekleed zo naakt.…

Gevoelens moet je niet weg stoppen maar volgen met je hart het helpt niet ze op te kroppen al klinkt dat misschien apart zonder gevoel kun je niet leven dus moet je deze gaan gebruiken een kwestie van nemen en geven waarin je zeker moet gaan 'ruiken', voor je, je eigen gevoel laat spreken dien je jouw hart open te stellen om geen foute…

het was een ongelooflijk trieste dag en toch was ze uitermate mooi hij wou het haar vertellen maar vond nooit de juiste plooi   zo zweeg hij maar en gaf haar een gouden ring goud maakte haar gelukkig al was het zo een trieste dag   haar met goud gelukkig maken was zijn levensdoel elke trieste trieste dag   addee…

Ik sta aan het begin van de zomer. In mijn leven is de lente voorbij. Verwondering maakt plaats voor rust. Herkenning, van wat het leven te bieden heeft. Ook de liefde, herkenbaar en verliefdheid sneller voorbij, dan begonnen als tiener. De wereld stilstaand, draait nu door. Zelfstandige volwassenen laten zich nimmer verrassen door, wat…

Aan de horizon waar alleen licht transformeert door het sentiment verschijnt in het theater de deining aan de kustlijn. Door de voetstappen zijn de laatste gedachten tot de horizon gesigneerd zonder een woord wat het avondlicht beschijnt.…

Bedekt door passie voelt de deken van satijn als de zomernacht die de herinnering leidt wat sierlijk is ingelijst. Transparant verlicht op de nachtkast naast het bed is de droom tastbaar met glinstering in het oog bedwelmt door geur van jasmijn. Ontwaakt door een zucht voelt de uitademing warm met…

De dageraad dwaalt door getailleerd silhouet gedragen in rood die elegant etaleert gedreven door de dagdroom. Stijlvol met passie in pirouette door de split wappert het textiel in violet theater met de ondergaande zon.…

Geeft mijn nadenken mij achterdocht ben ik nu weer opgestaan met dat nare idee waarom staar je mij zo aan? de wervelwind van het bestaan trok aan mij voorbij uit liefde ben ik heengegaan het leven duwde mij teveel voort ik ben dus echt wie ik denk dat ik ben zelden ben ik dichter bij de waarheid geweest wij hebben samen bomen geplant…

Als een bloem die zich in ‘t licht ontvouwt met duizend druppels wordt bedauwd Zo krijgt een hart dat op Zijn liefde bouwt Zijn rijke vruchten menigvoud.…

Je spookt door mijn hoofd, hebt een grip op mijn hart. Als ik niet beter wist, zou ik zeggen dat ik vervloekt was. Beter weet ik dus wel, daarmee dat ik ook zie .. Alles wat je doet met mij, is een act van magie.. Betoverd door de gedachte aan jouw ogen, de verbeelding van je lach.. Ik denk dat als wij nu samen zouden zijn, ik ONOVERKOMELIJK…

Geleefd op vruchtbare grond op de veranda met uitzicht naar de ondergaande zon woont de verenigde hartstocht gevierd bij de open haard waar de eerste vonk ontstond. Daar gedetailleerde zinnen verborgen in haar dagboek wilt het verleden verbinden om te blijven samenwonen met een vergulde glimlach door intiem te dagdromen.…

Al wekenlang dromend over jou over hoe het zal zijn als ik eens zeggen zou; mijn hartje is klein maar teder zeer zeker die gevoelens van mij maken mij elke dag weker al gaat het snel voorbij niet alles zal verdwijnen al helemaal niet jouw stralende lach die alles laat schijnen niet elke week, maar elke dag!…

ik voel het groen in jouw zonnig lied ik ruik de klanken van je nieuw verdriet je wilt wel spreken maar je durft niet goed iets houd je tegen je ontbreekt wat moed om het mij te zeggen: ik hou van jou…alleen het groen ging leven en het verdriet… verdween!…

Zij wilde een schijfje van zijn geheugen, hij wilde best een oog van haar. In hun slijtage waren ze complementair. In de liefde, mekaars spiegelbeeld. Zij bleven in leven voor elkaar. Zij werd ziek en zei tegen haar schat: “Man wat word ik hier verwend”. Haar glimlach nog zo mooi, haar wang zo zacht als bij die eerste kus. Een paar uur…