Jan Foudraine Wie is van hout dat was de vraag De psychiatrie ging aan de slag De vraag mocht niet blijven liggen Het antwoord kwam van een blaag Niet onderbouwd men vond het maar, zo zo De kinderlijke onschuld had het gegeven In aller ernst beredeneerd zei het, Pinokkio…

Waar sawa’s nattig liggen te drogen In alles verzengend zonlicht Oogsten zij pijnlijk voorover gebogen Verschroeide ogen op zuigend slijk gericht Vermoeid verlangend naar de dis Waden zij moede naar bamboehuisjes Waar hun wacht rijst met zoute vis…

't was vrijdag toen heleen me met bezoek verblijdde de griet was nummer een die 's ochtends met me vrijde het ging die dag maar door er volgden vele ronden de tweede meid was noor een spetter in m'n sponde de liefde werd bedreven met joke die bij mij lag na maud als nummer zeven het was een goede vrijdag…

Ze dacht: 'De mannen komen gauw.' Welvarend was de sluwe vrouw, al voer ze nog alleen. Ze had een huw'lijksboot gekocht, omdat ze naarstig mannen zocht. Ze kwamen één voor één. Het ging, zoals ze had verwacht. D'r vaartuig was een mannenjacht: de vrouw, ze jaagde voort. De vaarbelustheid was vrij groot. Ze nam tien mannen in de boot.…

op het esnaaps veer ei taag heen en reew…

In mei leggen alle vogels het loodje. (Uit: "In Memoriam", WEL 1976)…

Het zit de arme vent niet mee. Hij wil een film zien op tv, maar heeft geen buis of kabel. Hij gaat naar buiten, zoekt z'n fiets bij 't tuinhek, maar hij vindt er niets. Hij voelt zich miserabel. Hij pikt een brommer in en gromt: ' Ik scheur naar Amsterdam, daar komt een einde aan m'n kommer.' De wijkagente snapt 'm snel. Hij wordt veroordeeld…

uziethetdezekeer zijnspatiesuithetzicht erzijngeengatenmeer khebditgedichtgedicht…

Zonlicht betast haar welvingen de wind speelt blonde tressen zachte rondingen worden omvat door strandzand warmte maakt haar onrustig ze vist roze slippers uit badtas en trippelt naar zee hij laat zand tussen zijn vingers doorlopen genoot daarnet van een spannende videoclip op roze badlaken zo gaat het steeds het glipt…

Als ik later groot ben opa mag ik dan ook oorbellen aan mijn tanden als ik internetbellen mag zegt opa…

Wat doet een componist? Die maakt, tot grote vreugd van flui- en trompettist tot vio- en cellist van elke noot een deugd.…

Uit was getrokken blijven deze lijven zacht en kneedbaar tot ze gegoten zijn en harden in hun bronzen vormen. Later zie ik deze lijven bronzig kijken op hun sokkels naar u en mij, terwijl zij daar voor eeuwig pronkend moeten blijven. Hoedt u voor de lijven, die voor altijd beklijven in de houding waar ze staan. Met haar ben ik begaan…

Toen silly Bill Gates in de Silicon Valley Weer fijn zat te bridgen met hartsvriendin Elly Bood hij tegen Macintosh, Wizard of OS Een mooie drie sans met systeem MS-DOS. Toch had dat systeem nog wat flinke bezwaren Want Steve Jobs kon hij daarmee niet evenaren; Die schilde venijnig een Apple met hem, En bood met zijn Macs weer een prachtig…

Ze sluiten geen deuren achter zich de jongens al roepen ze honderd keer kan die deur niet dicht als de wereld roept vergeten ze licht wat ze aan anderen ergert en ik zeg u het wordt nooit wat tussen mannen en vrouwen zowaar als ik besta zeg het me maar na een vrouw komt van Venus een man komt van Mars en wie anders beweert is dubbel…

De krant van heden morgen bleek een doekje voor het bloeden; "Hartenkamer na geruime tijd van leegstand ontdaan van al het goede. Cupido vond een levensloze jonge vrouw, haar gezicht nog vol van woede. Met zijn pijltjes van liefde perforeerde zij haar hart, nadat overspel hetgeen bevestigde wat zij in gedachte al een poosje vermoedde.…

ik ben in wezen goed in zijn beter maar in worden het best…

Klazien, een zwaargeschapen koe durft echt niet meer naar buiten toe ‘t Is niet vanwege ruimtevrees maar meer om 't overtollig vlees Ze schaamt zich voor haar overwicht en zegt, ‘ik vind ‘t géén gezicht! Wanneer ik door het weiland kuier prikken de netels in m’n uier Er moeten ècht wat pondjes af, dus minder eten; ‘t is een straf! Misschien…

het lot van deze man kon niet triester hij zocht zijn leven naar de kerkstraat heeft ze nu gevonden, rijkelijk te laat. Hier rust een verdwaalde priester…

Goed, zij kwam dus langs en ze wilde blijven en ik zei: da’s prima, maar even geduld want eerst moet ik nog heel lief over je schrijven over hoe jij mijn dromen en dagen mooi vult En ik schreef geweldig, want zij was mijn muze ik dichtte haar mooier nog dan ze al was (kon even niet komen op ’n rijmwoord op muze maar ’t maakte niet echt…

Hier staat een groot kunstenaar uit Her en Der als geen ander beeldhouwde hij menig stilleven en hoewel hij ons veel van zichzelf heeft gegeven, ging hij daarin op 't laatst net ietsjes te ver…