Heeft u er ooit één keer bij stilgestaan dat als de tijd komt om er uit te stappen u eerst een handvol klusjes op moet knappen voor u voorgoed het hoekje om kunt gaan? Ik hoor u denken: ~Toe zeg, kom nou even, wanneer ik eens het loodje moet gaan leggen~ . . . ~Dat is klus één~ wil ik maar even zeggen. De tweede job: De pijp aan Maarten geven…

Een sjeik bezit een harem vol ~vriendinnen~ die door een forse eunuch wordt bewaakt. Al lopen al die vrouwen poedelnaakt, de eunuch zal er nooit een voor zich winnen. Met geen der vrouwen gaat hij tussen ’t linnen; hij zorgt niet voor een ledikant dat kraakt. Al zijn de meesten toch wel zijn vriendinnen, niet één maakt dat hij ooit de nacht…

De flatus, ja het is maar dat je ’t weet -het woord stamt regelrecht uit het Latijn de taal gebruikt door arts en chirurgijn- is niets meer dan een ordinaire scheet. De veest wordt met dit woord fraai aangekleed. Je denkt haast aan een Italiaanse wijn, doch flatus, ja het is maar dat je ’t weet, is niets meer dan een ordinaire scheet. Hij…

Zijn leven wordt beheerst door pijntjes dan wel kwalen. Ze zijn ongrijpbaar maar verloederen zijn geest zodanig, dat hij steeds met grote vreze vreest, dat Knoken Hein hem elke dag kan komen halen. Een doffe borstscheut verontrust hem nog het meest. Het lijkt een teken dat zijn hart eerdaags zal falen of dat de kanker in zijn longen zit te malen…

Geduldig op het nieuwe jaar gewacht. Ik heb me blijkbaar schaamteloos vervreten. Mijn ingewanden uiten klacht op klacht. Geduldig op het nieuwe jaar gewacht, maar onvoldoende matigheid betracht. Het maagzuur brandt mijn slokdarm als de neten; ik heb me blijkbaar schaamteloos vervreten. De geur die ik verspreid is hoogst verdacht: dat krijg…

Te eten was er veel meer dan genoeg. Gerechten, prachtig mooi en fijn op smaak. Een keur aan wijnen vloeide iets te vaak, de maag kreeg meer dan waar zij ooit om vroeg. Daar stond ik dan, geheel en al ontkleed, alsook van morgenplas en -drol ontdaan -die tellen samen toch een kilo aan- schoon op de schaal, die kloek haar arbeid deed. Maar…

Een grijze lucht die miezer wast Het kwik wijst dertien graden Het Jaeger blijft nog in de kast De wanten in de lade. Maar ondanks dat is het toch Kerst Al is het dan geen witte En waait de wind uit westzuidwest Ik kan er niet mee zitten. Het Kerstgevoel, ’t is zo apart -Hij komt, de Zoon des mensen- Dat geeft weer hoop, diep in je hart…

Zijn achtergrond daar kon het niet aan liggen want hij kwam uit een welgesteld gezin, zijn pa was boer, zijn moeder dus boerin. Hij groeide op met varkens en met biggen. De Landbouw Hogeschool in Wageningen doorliep hij met het allergrootst gemak, de Roofbouw was zijn favoriete vak maar ja, daar staan ze hier niet om te springen. Vandaar…

Gordijnen kun je lang op doorborduren: Je schuift ze ‘s morgens open ‘s avonds dicht, dit ter voorkoming dat een vreemd gezicht je in je eigen huis staat te begluren. Ook wil je zeer beslist niet dat de buren, terwijl je snurkend op de sofa ligt -want zeg nu zelf dat is toch geen gezicht- je zo vanaf de straat staan te begluren. Aan ’…

Om misverstanden te voorkomen: Dit sonnetje is absoluut niet grappig bedoeld -0- Zijn vuurwerk voor het komende oudjaar kocht hij op internet dus illegaal. Een Pools bedrijf, dat vond hij geen bezwaar, zijn vriendjes deden het toch allemaal. Na veertien dagen kwam de zending aan dus vlug de schuur…

Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zodra de kerstboom in de kamer staat en warme tranen in mijn ogen komen, die sporen trekken over mijn gelaat. Mijn droefenis is niet meer in te tomen, het plaagt mij als een onontkoombaar kwaad. Ik voel de treurnis door mijn lichaam stromen zodra de kerstboom in de kamer staat. Vanwaar, vraagt…

De laatste dagen, ze zijn aangekomen, het donkert in de middag alweer vroeg. De tijd van lage zon en witte bomen en overmatig schranzen voor de boeg. De tijd van zoete oliebol aromen, nog even blijven hangen in een kroeg. De laatste dagen, ze zijn aangekomen, het schemert in de middag alweer vroeg. De tijd van bij het haardvuur…

Bij ons in de straat, het is niet te bedromen wat daar aan verlichting tot kerstvreugde brandt in perken, rond hekken, door struiken en bomen. Mijn buurman heeft zelfs de contouren van ’t pand geheel en al met van die ledjes behangen. Het giftige blauw straalt je koud tegemoet en houdt je gelaat in een rouwkleur gevangen, maar Watts kost het…

(Winterversie) Wellicht komt het wel door die korte dagen dat mijn gemoed door treurnis wordt geplaagd of door de koude wind die met zijn vlagen de laatste blâren van de bomen vaagt. Het gure weer is haast niet te verdragen dat als een zweep het naakte land belaagt en ook nog die verrekte korte dagen; ’t is logisch dat mijn geest zo wordt…

Ome Jan de oude kroegbaas dronk al jaren veel te veel, zag hij vroeger witte muizen, heden zijn ze blauw of geel. Daarom dacht -ie bij zijn eigen ~dit gaat helemaal niet goed ‘k zal de dokter consulteren, hoop dat hij er iets aan doet.~ ~ ‘k Wil je grondig onderzoeken. Niet vandaag naar ik vermoed, kan geen diagnose stellen: te veel alcohol…

Echt waar, ik zag ze al bij Appie staan, de sparrenboompjes, veel te vroeg gekapt. Straks met de Kerst zit er geen naald meer aan, tot in de stam zijn ze als gort ontsapt. Ik dacht er eerst nog aan voorbij te gaan maar nee, ik ben er toch op af gestapt, toen ik ze in de Albert Heijn zag staan, de sparrenboompjes, veel te vroeg gekapt. Ik…

https://www.youtube.com/watch?v=OauCF5-zSv4 Je denkt al gauw: ~toe kom nou even zeg Die marsjes blaas ik zo wel even weg~ Doch om ze goed te spelen valt niet mee Het blijkt geen één twee drie vier hupsakee. Een Sousa marsje echt te laten leven Dat is slechts aan een enkeling gegeven.…

Goddank straks komt het koude jaargetijde de warme zon is al weer maanden heen en ook het groen uit boom en struik verdween het jaar bereidt zich voor op zijn verscheiden. Een schrale wind striemt het gezicht gemeen wat aanvoelt of er vorst voorbij komt schrijden nog even en de schaatsen kunnen glijden en is er ijsplezier voor menigeen.…

December stapt weer in het jaar De beuken kaal, het eikenhakhout bronst iets groen De vlinderstruik moet het met dorre aren doen De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar December glijdt weer in het jaar De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt De hongerige kraai die naar een vetbol…

in Dortmund drinken alle dikkertjes D.A.B.…