in alle eeuwen  geschiedenis herhaalt zich  niets ervan geleerd…

Soms zeg ik niets En zwijg ik alleen maar Maar dat betekent niet Dat ik niets te zeggen heb Soms hoor je niets En luister je alleen maar Maar dat betekent niet Dat je niets te horen krijgt Want in de stilte Schuilt een diepe boodschap Die meer zegt dan woorden En meer raakt dan klanken…

ze mogen blij zijn om aan me te zitten met de vuisten op me te slaan ik zal het lijdzaam ondergaan en toch overeind blijven staan ze kunnen mij niet kwetsen en mogen samen van me eten wat hen voor even verbindt voordat allen weer gezwind wegsluipen om achter die saamhorigheid ondermijnende computer te kruipen mochten ze echter op me willen…

denk goed aan jezelf dat wordt er vaak gezegd zorg dat je je grenzen niet telkens weer verlegt maar wat je ook vaak hoort denk ook eens aan een ander niet alleen maar aan jezelf kijk om je heen en verander je moet dus denken aan jezelf en ook aan alle anderen hoe moet je dat dan doen hoe moet je steeds veranderen het allerbeste zou…

een andere kleur kan het donker dat zo somber is veranderen in licht zwart verandert in het stralende rood van een roos mooi als een gedicht grijs wordt het blauw van de lucht met kleine schapenwolkjes op een warme zomerdag zonnegeel en oranje heerlijk op het strand waar je in de verte de kabbelende zee zag grasgroen zijn de…

er staat al vele jaren naast de grote stoel een staande schemerlamp met erg veel lichtgevoel hij verspreidt een heel zacht licht maar met een knopje bij de kap wordt het licht veel feller en dat is reuze knap je kan nu bij zijn licht lezen, breien of borduren hij vindt dat heel gezellig ook al duurt het soms wel uren als het ’s avonds…

componisten verguisd afgekraakt jaren later uitvoeringen uitverkochte zalen kunstschilders verguisd afgekraakt jaren later schilderijen in museum kunstenaars onbegrepen jaren later wereldberoemd ze waren hun tijd ver vooruit…

wie je ook maar mag wezen wie je ook maar mag zijn je bracht een verhaal van zo’n 5000 jaar geleden ongewild naar het heden was je jager jong of zo oud dat je was verdwaald of werd je helaas door een vijand achterhaald of ben je gewoon tijdens het jagen uitgegleden en op je hoofd geland en was dat het verhaal en was er verder niet eens…

weten wat het verschil is tussen goed en kwaad weten dat wat je werkelijk weten moet of beter aan een ander overlaat weten wat je echt wil weten weten wat beter is niet te vergeten weten wat noodzakelijk is om te kunnen overleven weten doordat je iets onbewust diep van binnen voelde en wist weten dat het weten soms gebruikt wordt…

nog zie ik pa de koe handmatig melken en mezelf met een bladertakje de muggen weg jagen het lijken nu misschien wel romantische dagen die zoals alle oude tijden ooit verwelken ook toen al wist het milieu ons net als nu te plagen en is het melken nog steeds een heel gedoe…

wat als je uit principe een vluchteling de hand moet reiken maar ach het zijn er zoveel maar wat als principes gaan smaken naar slappe lauwe thee zonder suiker of oploskoffie van Nescafé wat als je principes te gemakkelijk opzij schuift en de schijn opwerpt en te gemakkelijk wegwuift wat als je principes uit de kast haalt of terug…

ze zit bij de zee met een tas vol scherven ze kent elke scherf weet waarom waardoor ze pakt de scherven legt ze naast zich neer pakt ze weer op een zwaai ze gooit ze smijt een afscheid van haar gebroken relatie geheeld gaat ze terug naar zichzelf naar wie ze werkelijk is…

stel dat er geen oorlog geen geweld en geen misdaad zou zijn dat er geen ruzie geen nijd en geen haat zou zijn stel dat ziekte, pijn en verdriet altijd draaglijk zou zijn dat er vrede vriendschap en goedheid zou zijn stel dat deze droom de werkelijkheid zou zijn dan was het leven hier een hemel op aarde ik…

de geluksmomenten waar zijn ze de momenten waar je blij van wordt waar zijn ze ze zitten verborgen te wachten tot ze gevonden worden ze zijn te vinden in het licht- en schaduwspel van de bomen en in het zonlicht dat schittert op het water ze zitten in het schilderij van een meer met waterlelies of in de felle kleuren die van…

je hebt ze ergens zij die vanzelf zonder moeite spreken in tongen zij gebruikte mij om er aan te beginnen zelf zou ik er nooit aan zijn begonnen ik ben leergierig maar raakte niet zoals het blijkbaar hoort buiten zinnen ik vond het gewoonweg uiterst goor en smerig en heb haar daarmee dus ook niet voor mij weten te winnen…

alsjeblieft geen meningen meer iedereen heeft er zowat een en moet die zo nodig ongevraagd uiten keer op keer ik wil ze niet meer horen over zo iets onzinnig wat gezonder is wit bruin meergranen of volkoren over wie er kampioen wordt wat maakt het mij uit wie dan leeft wie dan zorgt of de Russen straks zullen komen en of je zussen al last…

herinneringen soms goed, soms slecht maar hoe beleef ik ze echt   is het recept vaak niet een eetlepel verdriet  met een snufje melancholie een handjevol weemoed en een beetje nostalgie een theelepel gelach en een pan vol idealen die ik allemaal zag smoren in het eigen falen   en verder een sudderende wens om boven mijzelf uit te stijgen…

vertel me ... vertel me eens over je land over de bergen de bossen de heuvels de korenvelden de meren en het goudgele strand vertel het me in haar ogen las ik wat ze zag ze stond voor me met open ogen te dromen en even later zag ik haar met haar tranen in de grond wegstromen ze nam me bij de hand en zei daar begroef ik mijn…

twijfel kruipt naar binnen verstopt zich onder mijn huid in cirkels draaien mijn gedachten rond en rond rond en rond wel doen niet doen wel erheen niet erheen ja of nee aarzelend kijken naar het voor en tegen twijfelend bezig met wikken en wegen en dan neem ik eindelijk een besluit ik stel de beslissing uit…

De druppels in de zee En de korreltjes zand Fluisteren met elkaar Over het verloren land Een land, waar mensen wonen Die blij zijn met elkaar Waar altijd iemand voor je zorgt Dat gebeurt alleen maar daar In dat land heeft niemand ruzie Oorlog kennen ze daar niet Er is geen pijn, geen ziekte Geen angst en geen verdriet Dat land is nooit…