trappende treden treden hun trappen stijgend en dalend door weer en wind…

als het licht net aan door een kier schijnt verwart het mij nogmaals schrijf ik jou mijn maan de zon ooit begon de tijd met rijmen ooit begon de storm in Leiden de stad mijn stad jouw schat hadden wij zoveel spinsels in gedachten die zich als draden door mijn geest lachten omdat deze clown een boek schrijft waarin alles echt lijkt…

een boot is zoekgeraakt en de zee is veel te groot, overal zoeklichten, maar nergens een teken van leven, het waait hard op het strand. de meeuwen staan stil in de hemel... waar moet ik nu heen verlamd in bed liggend...?…

Voor je er erg in hebt Heb je het te pakken Dat ongrijpbare kleine grootse Het slaat toe wanneer je het niet verwacht Juist dan is geluk in haar ultieme pracht Het brengt je van je stuk Maakt rommel in je lijf Maar brengt je een gevoel zo mooi Het vult je hoofd en hart En de toekomst is deel noch part Geluk is een zaterdagochtend…

Herfst Sterft Met dat bladgeritsel in de struiken Zal alles in het water onderduiken In een week verwelken alle kleuren In geuren Troebele verhalen Zal het de stroomversnelling halen Langs de geul in de modder Een verloren zondagsfolder Weggegooid door een blaag Bedrukt vervormde toplaag Als herfst-traag Een berg oud nieuws Tragisch…

Als de zon altijd zou schijnen Als het nooit meer nacht zou zijn Als de regen zou verdwijnen Leefden we in een zandwoestijn Om je heen zou 't groen verdorren Met een altijd blauwe lucht Zouden we de nacht niet slapen Voor de zon gaan op de vlucht Alles is perfect geschapen Ingenieus dacht de Schepper na Zouden wij het beter weten Weinigen…

Stilzwijgend door de straten Loopt een vrouw Haar slanke silhouet Tekent de schaduw tegen de muur Clair-obscur onder het Tl-licht De lichten doven De nacht valt in de diepte Met donkere stralen Verlicht het mijn wereld…

vreet leven tot op het bot…

Lichte kieteling In mijn hoofd Mijn gedachten lachen zachtjes Creëren letters Worden woorden Klanken dansen op mijn tong Dansen zoekend Naar mijn lippen Verlaten struikelend mijn mond Ik proest het uit…

gewoon zoals ik ben en voel, dit ben ik gewoon . iedereen loopt aan je te trekken , zo behulpzaam als je kan zijn voor hen, je help de een na de ander , dank je wel dat bestaat niet, ja over je kletsen , achter je rug om zeggen ze dingen, dingen die niet waar zijn , mensen kijken je aan met de rug , spreken geen woord meer terug, als je…

Ontkomen langs de geul Tussen de bomen Glijd langzaam de rivier Traag gaat het water In snelheid weg van hier Het klettert goed Ik zie een waterval De vinger uitzicht In een stroom geval De urine in zicht Vanuit de inham De bron Verborgen Opgeborgen zei hij: Wat een zeik wijf In de zeikgenomen Als ik hier een bronvermelding Bij…

twee straaljagers vuurbal een vliegtuig boort zich in een klappend publiek als onderdeel van de show…

Wie was ze ? Iedereen had de vrouw op de bruiloft gezien. Maar niemand scheen te weten wie ze was. Als men de bruidegom vroeg was zijn antwoord Ik denk dat ze de vrouw van een collega van me is. De bruid zei ongeveer hetzelfde. Wat een feest, Men zou er nog weken over praten. Het was een sprookjeshuwelijk geweest met dagen van eten en dansen…

De kleine letters achterop mijn grafsteen Zijn later niet te lezen Er stond: Hij was zo depressief ´t was niet te genezen Hij had ook last van grootheidswaan Hij vond zichzelf zo goed Een ieder vond hij onbekwaam Want niets ging als het moet Hij kon zo gek zijn als een deur Zich misdragen als een kind Wie zich aan hem stoorde was een zeur…

Ze zijn zeldzaam de veelkleurige vlinders dit jaar maar koolwitjes bieden mij troost en de mussen die terugggekeerd zijn heb ik tot vrienden gemaakt en dat is geloof ik de moeite wel waard…

Iedereen moet mooi zijn, Dat maakt me niet ziek, Van ieder mens is er maar één, Dus ik ben uniek, Ik ben gewoon wie ik ben, Het valt niet altijd mee, Maar als ik sterf kan ik zeggen "I did it my own way!" Ik heb een grote mond, maar mijn hart is klein... Ik voel jouw woorden prikken, Ja, ze doen pijn... Maar ik geef niet op,…

de ochtend de jeugd een bal gerinkel een snoepje de winkel van Sinkel de middag de volwassenheid een kus een wijntje een huwelijk een kleintje de avond de ouderdom een borrel een kale kruin een pensioentje een volkstuin de nacht de dood donker en koud een traan men rouwt…

klinkt bijzonder in oren varen aan de wind over tunes van jagende wolken omhoog, omlaag wiegend in een lucht van zuchten murmureren mysterieuze gezangen hoog aan de wind subtiele bewegingen wordt je meegevoerd door wonderlijke klanksferen van magische krachten waarop je ziel goed kan laveren op volle toeren begroet de wind je uitbundig…

stil is het hier. stil in mijn hoofd. stil op deze plaats. geluiden verdoofd. stil is het om mij heen. stil, waar is iedereen? iedereen is weggelopen. weggelopen voor de angst. stil blijf ik maar hopen dat iemand ooit naar mij terug zal komen. of ben ik nou het bangst? stil, dat is alleen in mijn dromen.…

Ik heb het raam half opengezet, het is weer niks in mijn hoofd. plótseling zie ik een kind staan, een klein kind staat in de hoek van de klas, het fluistert wat, het is maar stil en droomt niet, het staat maar met z'n handen op de knieën en de rug gebo- gen, 't valt helemaal niet mee, en op de lege tafel ligt nog een enkel zwart…