straatlantarens en een abnormale maan verlichten een donkere steeg, schilderen grillige schaduwen van oude eiken op oneindig lange muren. de kerkklok slaat twaalf uur vluchtig wandel ik verder, zonder om te zien, niet al te veel op mijn gemak door het geluid van een krakende tak. Stap ik wat vlugger opgejaagd door helse…

Stap één zeg jij, “kom praat met mij” Hij gaat, jij zegt “blijf hier totdat je praat” Hij lacht beleefd maar ongemeend Jij kijkt als altijd door hem heen Een soort van wellles-nietes spel Hij zegt van niet, jij zegt van wel Tussen de lijn van angst en blaam Vraag jij af wat je hebt misdaan Waar ging het toch mis Ik raak je kwijt Ergens…

Ze was heel alleen en ze zat in bad stilte waadde door het kapitale huis Ze luisterde scherp; hoorde zij wat? haar hart bonsde, dit was niet pluis Angstige ogen keken naar de deur; zag zij die deurknop daar bewegen Uit haar gezicht verging alle kleur want hier waren geen vluchtwegen Gruwelijk klonk het zachte kraken wie daar schreed was…

Toekomst dichtbij, maar ook zo ver weg Verleden ver weg, maar toch nog dichtbij Een leven vol met uitdagingen en verrassingen Een leven met moeilijkheden en ziektes Levenslustig van jong tot oud Uitgeblust oud maar ook jong met problemen Pijn je kan er vaak niet om heen Dragen ook het leed dat je is overkomen Liefde overwint…

De pen op tafel dwingt mij om te schrijven. 't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven. Zoekend reis ik door mijn geest…

het is niet de taal het is wat je deelt het is niet de belofte het is het verlangen het is niet de kwetsbaarheid het is het verstoppen het is niet de volgende dag het is het nu het is niet de ander het is jijzelf het is niet alleen grappig het is de droefheid het is niet de zon het is wat je voelt…

Het verleden wil ik niet afsluiten door terug te kijken zo ver als ik kan zal ik misschien moe gestreden mijn doel bereiken door elke dag die komt verwachtingsvol tegemoet te gaan zien…

tijdens een voordracht voor een beslagen spiegel toon ik het achterste van m'n tong ook al beslagen…

Licht Het ochtendgloren Een vrouw ontwaakt 'Dag', groet zij zachtjes Naakt…

Aan de kant staan Aan de rand staan Niet middenin Zovelen Er is maar één weg Het delen Dat je er niet midden in kan staan Om een bepaalde reden Is er veel geleden Je plek In de wereld Je plek in de kosmos Het pad dat je gaat Als je jezelf maar niet verlaat Want als je van binnen leeft, ben je een ziel Die de wereld schoonheid geeft…

Door een rechte weg te bewandelen kunnen veel hindernissen worden voorkomen. Door wat te dromen en eens een andere weg in te slaan kunnen wonderen tot leven komen die veel hindernissen doen verbleken.…

Eindelijk weer sneeuw...en ijs op de sloten. Waar zijn mijn noren of kunstschaatsen nou? Misschien in een verloren hoekje op zolder. Ik kan ze niet vinden en sta in de kou. Nog één keer de schaatsen onder te binden, te zwieren en zwaaien net als weleer maar hoe graag ik het ook zou willen, ik durf en ik kan en ik mag ook niet meer. Maar…

Oeral gebergte “ Is dit de hal al van het heelal, ” vroeg de bezopen meelbal? “ Jawel, goed gesnopen: ” zei de weetal. Hier spuide de melk weg en de dronkaard dacht: “ wat u inhoud op aard verslond is gebaard. ” Brengt het in kaart, zijn beiden geëvenaard. Het noordelijk en het zuidelijk halfrond in een strak korset verbond. Als ik aan…

Geplaveide bladzijde Had chique i.d.. Hasjtikidee, daar identificeerde ik mij mee. Biscuit met thee. Hatsjie, hatsjoe, gatsie onfatsoen. Zonder zakdoek? Je collage mappen zijn zo direct niet meer open te klappen, ze met je neus bellen enkel versleutelen tot een snottig plakboek. Ze konden gebonden in vuilnisbakken, of als schenkel vervangen…

Oude boek net dichtgeslagen nieuwe open, zonder dagen boek nog lang niet uitgelezen vraag me af hoe dat zal wezen. wordt dit jaar ook uitgeschreven? is dit 't laatste in mijn leven? begin ik aan het laatste jaar? is dit het dunste exemplaar? zal ik zwart papier omslaan, zonder iemand verder gaan? of met gouden pen beschreven, van het…

verwondering over de zeer korte verzen die verslag doen van dat wat nog beklijft…

achter de deur ligt de wereld op de loer de dunne grens tussen het een en het ander de sleutelbewaarder nam de bange benen een slingerbeweging bracht hem van het vertrek hier naar de aankomst ergens anders droeviger en wijzer keerde hij terug naar waar hij ooit vertrok de sleutelbewaarder zette alles wat hij schreef tussen haakjes…

Anders De wereld zonder overzicht Een gebrek aan logica Onduidelijkheid heerst Vreemden babbelen Vrienden lachen Geliefde delen Normaal Anders Chaos in waarnemen Verwarring in voelen Vermoeiend om te zijn Mensen doen De natuur is De wereld draait Normaal Anders Voor altijd Diep van binnen Anders…

Nacht'lijke demonen verdwenen, verloren door ontwakend gloren hun duivels gezicht.…

Dit gastengebouw staat fier, maar bescheiden aan Drachtens levendige, boomrijke rand. Zijn eetzaal heeft met elke stemming band. Gesprekken mogen samengaan of strijden, hier zal men steeds fijne spijs bereiden voor vreugde, door sprookjesluister omrand, én geldvragen van nuchter koel verstand. Schappelijke geest wil alles leiden. Binnen…