blijmoedig, bontgekleurd en zo bloeiend slenter je lachend langs de waterkant opgeruimd, opgetogen en zo opgewekt met je voeten spelend in het warme zand zingend begroet je de stralende zon de bloemen in je haren verwelkomen het leven bruist en kleurt alles zo keurig fideel…

lieve dichters vandaag complimentendag dit schrijf ik met een stralende lach hoedje af voor jullie schitterende gedichten hiep hiep hoera lijst dit vers in als herinnering of geef het een eervol plaatsje in de opgeruimde la…

Bleek kwam mijn huid van angst. Het bloed was weggekropen hangend aan een geluid. Bibberend stelde ik de vraag welke dag zijn we vandaag? De wirwar in mijn hoofd was half verdoofd. Moest weten wat het was na al die moeite dat ik had vastgepind aan de helderheid van glas. Verzonnen had ik het niet. Ik voelde de koude rilling veredeld…

De vraag Van wel of niet van hoe of wat van als en dan van hoe en waar van nee of ja van ga of kom van niets of alles van hoog naar laag Het antwoord ligt ergens in het midden van het pad naar de weg in de steen die ik raap ergens in het midden Van zoeken en vinden gevonden !…

We bellen, liken, bloggen vloggen, skypen, swipen, chatten, snappen, al deze termen zijn voor digibeten onder ons soms moeilijk te behappen...…

De vonk in het vuur de druppel in het water het voelt als jouw hartslag waardoor 'n beweging ontstaat Niet om het vuur te doven maar om warmte te verspreiden…

Eenzaam in gedachten Open in vele zinnen Waar niemand zou verwachten Afbrokkelende van binnen Boze woorden zinnen en gedachten Ze blijven keurig aan de binnenkant Waar niemand zou verwachten Neemt verdriet en wrok de overhand Soms ontsnapten gedachten de mond Opzoek naar erkenning en geborgenheid Maar al wat er ontstond Bracht enkel…

wat begon als vederlicht groeide uit tot zwaargewicht want door te flirten met passie veel gesjoemel te weinig actie een kamer huren was een optie voor het uitgesteld orgie aardbeien en champagne waren ooggetuige van deze campagne de trappen op naar niveau twee een oude kamer met wc een groot tapijt bedekt de vloer een raam met uitzicht…

Niet altijd is alles droef, niet altijd alles triest niet weemoedig of somber. Soms zitten mensen in een dip, ook dat is niet zo heel bijzonder. De blaadjes zijn gevallen, op een enkeling na de grond bezaaid met verkleurde emulsie, maar geen reden om somber te zijn of verdrietig te wezen, want de blaadjes komen weer, moet 't wel voorjaar zijn…

de hemelsluizen volledig open alles wordt kletsnat zelfs mijn slimme kater schrikt ,verdrinkt bijna , door al dat spoelend water wandelende mensen , schuilen vlug in een portaal of zetten het op een lopen, wippen vlug de winkel binnen om een paraplu te kopen de kinderen uit mijn buurt vinden dergelijk weer wel fijn met gummibotten…

woorden stromen uit zuivere bron zinloos afwaarts in een waterton…

Op willekeurige plekken midden in een zin ineens van regel doen verspringen Vullen van de kale leegte met een vage metafoor Rijmen doet het nergens Noem het een gedicht…

Daar buiten bleef de regen stromen maar binnen kon ik even dromen en heb mezelf zo meegenomen naar de zomertijd Ik droomde toen van bootje varen, van zon, zee, strand en pootjebaden totdat ik in de ogen staarde van een mooie meid Ineens zag ik haar voor me zitten, te stralen in de zomerhitte genietend van een droge witte wijn op het…

je kent het wel, het spel van je dromen waar velen denken om er snel rijk mee te komen. * in een bruin café met vermufte geuren, een houten kast met allemaal gaten, en lampjes die flikkeren, in alle kleuren. ** een zilveren bal gaat rollen, je spel is begonnen, hopelijk valt hij in het juiste getal. **…

straatlantarens en een abnormale maan verlichten een donkere steeg, schilderen grillige schaduwen van oude eiken op oneindig lange muren. de kerkklok slaat twaalf uur vluchtig wandel ik verder, zonder om te zien, niet al te veel op mijn gemak door het geluid van een krakende tak. Stap ik wat vlugger opgejaagd door helse…

Stap één zeg jij, “kom praat met mij” Hij gaat, jij zegt “blijf hier totdat je praat” Hij lacht beleefd maar ongemeend Jij kijkt als altijd door hem heen Een soort van wellles-nietes spel Hij zegt van niet, jij zegt van wel Tussen de lijn van angst en blaam Vraag jij af wat je hebt misdaan Waar ging het toch mis Ik raak je kwijt Ergens…

Ze was heel alleen en ze zat in bad stilte waadde door het kapitale huis Ze luisterde scherp; hoorde zij wat? haar hart bonsde, dit was niet pluis Angstige ogen keken naar de deur; zag zij die deurknop daar bewegen Uit haar gezicht verging alle kleur want hier waren geen vluchtwegen Gruwelijk klonk het zachte kraken wie daar schreed was…

Toekomst dichtbij, maar ook zo ver weg Verleden ver weg, maar toch nog dichtbij Een leven vol met uitdagingen en verrassingen Een leven met moeilijkheden en ziektes Levenslustig van jong tot oud Uitgeblust oud maar ook jong met problemen Pijn je kan er vaak niet om heen Dragen ook het leed dat je is overkomen Liefde overwint…

De pen op tafel dwingt mij om te schrijven. 't Verlangen van mijn hart doet gevoelens bovendrijven. Hoe heerlijk is het, als ik woorden vind. Het vult mijn dag, blij als een kind. Het zijn zo vaak die kleine vreugden in mijn leven, die het leven aangenaam doen zijn. Verdriet en pijn worden verdreven. Zoekend reis ik door mijn geest…

het is niet de taal het is wat je deelt het is niet de belofte het is het verlangen het is niet de kwetsbaarheid het is het verstoppen het is niet de volgende dag het is het nu het is niet de ander het is jijzelf het is niet alleen grappig het is de droefheid het is niet de zon het is wat je voelt…