zij was uit bed gevallen nee zei ze je kon er niks aan doen het heeft ook niks met jou te maken in de nastoot ben ik gevallen hij gaf me van katoen jij kunt wel staken je komt toch niet meer aan stoot…

Zij benaderde me als een diamant: ze vond me mooi maar nog wat ruw… Vakkundig sleep ze de vlakken zodat ik nu ongegeneerd schitteren mag vanaf elke kant……

twee zwanen kwamen over ik bleef gewoon staan en voelde de kracht van hun vleugels door mijn lichaam gaan twee zwanen naar het westen vrijwel op een lijn vastberaden naar een bestemming die daar ergens moest zijn lang bleef ik staan staren er was alleen maar blauw toen wist ik mijn route weer samen met jou…

Sorry dat ik ben vergeten te vertellen aan jou dat ik heb besloten dat ik niet meer van je hou Nooit zul je me nog zien misschien nog in je dromen maar nu moet je weten een andere tijd is gekomen Ik heb je nummer gewist al jouw foto's zijn verbrand voor de laatste keer in m'n gedachten ik zet je vanaf nu aan de kant…

regenboog in wisselende stemming verdriet vervuld van zwarte dood gele haat gepaard met rode liefde het koele blauw in lelieblank veelkleurig bestraalt de hartstocht oudroze harten in contrast gegroende jaloezie ontstijgt de donkerbruine aarde richting witte wolkenzee dan maak jij kleur in mijn bestaan als je vale bleekheid opschudt…

Mijn orgaan voor het jouwe jouw hart het mijne niet voor een vreemde dit deel van jou van mij dat elkaars liefde rondpompt Elk onderdeel wil ik geven maar mijn hart blijft voor jou jouw hart mijn hart samen met een andere geest een ondenkbare combinatie Daarom staat in mijn codicil: mijn hart doneer ik alleen aan jou mijn geliefde…

half wat is al heel wat wij waren mirakels vast geklit subiet na onze prille partnerhit we verliefden ons per emails lijkt op reizen op de rails: de treinen rijden – sans doute - is het evenwel de juiste route? ze hebben zekere bestemming maar hoe staat de afstemming? nou ’t was klikken en achteraf dan saven tikken stond voor innig…

naar adem snakkend in de nauwe gangen van een golvend lichaam bij het geschuur op aarden wanden waardoor ik languit neergestoken lig weet ik wat zuurstof betekent voor geluk overwinterd sta jij liefdevol naast mijn vermoorde onschuld lang geleden al gekrompen toen ze bekeken opgenomen blind met open ogen doorgegeven werd je zit nu lachend…

als ik tussen mijn wimpers met toegeknepen ogen weg en naar je kijk krijg je langzamerhand duivelse trekjes op je lachende gezicht en dan die roek op je schouder geloof nooit dat je helemaal eerlijk was…

Heb je zelf wel door wat je doet of heb je het alleen maar druk wat ben ik nou eigenlijk voor jou alleen maar een lekker stuk? Denk je dat je me mag gebruiken voor alleen maar wat plezier is het normaal om mij te vergeten of is dit 'houden van' op jouw manier Je maakt me zo onzeker wat moet ik nou geloven zeg mij, wat beteken ik voor jou…

Schatjes van Nederland Waarom niet uw hart verpand Aan een vaderlandse dichter? Elke dag een nieuw lied En u merkt 't eerst niet Maar u wordt dagelijks van alles lichter…

'k ga met je mee bereis gedachten kwetsbaar open 'k ga met je mee hoe wankel ook het evenwicht je bent een zeepbel die vandaag geen hand verdraagt ook geen die streelt en zwijgend spreekt maar toch... 'k ga met je mee verpakt en ingepakt vertraand betraand vermoeid en moedeloos 'k ga met je mee…

Je lijf een beetje ouder, je geest soms wat verward. Maar het zien blijft hetzelfde, want dat doe je met je hart.…

Aan de andere kant van het water Zie jij een man In zijn hand heeft hij jouw dromen Met zijn andere gebaart hij Kom maar Met twee jonge benen Sta je nog in een grond Die in een jeugd vol stenen Zijn oorsprong vond Zorgen, denken Verzachten, vullen Voor de ander, voor de ander Jezelf niet zijn Voor de ander Om hem te doen geloven…

Vertrouw op je vermogen om daarheen te zweven waar geen planeet je bindt vallende sterren zijn overal Wensen zijn ogenblikkelijk gemaakt gelijkertijd denk jij, denk ik dezelfde zin in ons bestaan in dezelfde seconde ontwaakt Wij glimlachen elkaar aan het is tijd wij moeten gaan…

Bedriegen zit jou in het bloed Daar kun je niets aan doen Je bedoelt het altijd goed En dat een kus eindigt in gezoen overgaat in geslachtsverkeer komt omdat je houdt van meer en slechts één enkele keer met dezelfde persoon Zo ben jij dat gewoon…

Het zijn de striemen in haar onderhuid die zich verdiepen doorzichtig rood een breuklijn laten voelen Dat zij lelijk is met ook een sinaasappelhuid dat jij haar kent zelfs haar naakte vel haar binnenkant puur natuur met jouw ogen proevende mond Het is allemaal van mij al is het maar geleend Zij is het die mij breekbaar teder maakt…

Het kan haast niet dat ik die nooit van zachtheid blijk kon geven zoveel tederheden voor je voel die telkens uit mij te voorschijn lopen als stroompjes water van de regen Hoe je stem nooit zweeg windorgels bedwong en mij met een schittering in je ogen pijnlijk wees op de leegte van een hart dat geen liefde kent…

Het druppelt en klinkt kalm de stem van mijn binnenste goede mens zeldzaam schoon en teder bezit ik je Nu spreken we met rauwe tongen woorden die voor niemand bedoeld zijn rollen als knikkers van een houten trap verdwijnen in echo niemand te beschuldigen niemand te vergeven de enige waarheid is alles is een leugen Weet je dat als…

Samen verliefd en samen gekomen Enkel verdrietig, de passie is vrij Samen geslapen en samen de dromen Tranen gedroogd voor 'k weer iets zeg Gelukkig zijn zij, zei de één tot de ander Verdriet in de kiem toen gesmoord Denk nou maar niet dat ik dus verander Wijzig verandering, heb ik dus gehoord Hoewel dus sterren ineens kunnen vallen Belanden…