Een man die op zijn vijftigste de wereld nog op de zelfde manier bekijkt als toen hij twintig was, heeft dertig jaar van zijn leven verspild.…

Weet je lieverd, het doet er eigenlijk niet toe of jij van me houdt of zij - ik ben onvervangbaar.…

Verscheurd door twee gedachten Wordt het oost of wordt het west Twee sterk gelijke krachten Welke is dan het best Zal ik links of zal ik rechtsaf Zal ik voor- of achteruit Is die weg te licht, te donker Hoe ziet mijn toekomst er dan uit Volg je hart is het advies dan Want je hart weet het toch 't best Maar mijn hart dat weet het ook niet…

Soms kunnen we bij leven uit onvermogen niet zeggen wat we zouden willen maar doen dat pas na iemands dood…

Werkelijkheid verrijkt, duizend keer bekeken, vergeleken, wat is einde, je bent nog heel jong en wat is jouw dood, als de leegte toeslaat en je niet meer laat gaan? Het vasthouden van.. Nacht kleurt het leven alles wat jij lief had, heeft een lichtje voor je laten branden, aan het einde van je zware gang. De stem die begrijpt…

Turend naar de eindeloze verte waar ik mezelf soms in kan verliezen, het dromenland waar de stilte de rust markeert en het grenzeloze in het begrensde de wurggreep van de tijd ommekeert. Verdwijnend in antroposofisch stilzwijgen, doezelend, mijmerend kijkend naar het baldakijn, bedenkend hoe de wortels van het Zijn diep gegrond ineen…

niemand kijkt recht in mijn blik op scherp sta ik ik kan niet anders dan dit pad volgen door de storm van zinnen dit leven waardig beleven de rest van de tijd ach ja de oneindigheid waarin wij praten verlaten zingt de kade het pad waar bomen praten waar lucht langzaam aan donkere wolken toelaat het gaat nooit meer weg en op weg op…

witbleek terug getrokken gistend wachten tot de tijd rijpt…

voel je warmte voel je kou voel je lijf voel je haat voel je pijn voel je aftakeling voel je einde dan ook voel je begin voel je zin voel je leven voel je liefde voel je doelen voel je gloeien voel je voelen MENS GESTOPT MET ROKEN…

'k voel altijd dat 'kind' van binnen dat wil praten, springen, zingen 'k laat het heel veel,ver komen ken geen grenzen in m'n dromen m'n omgeving laat heel veel toe maar ik maak hen vaak zo moe 'k wordt gewezen op m'n leeftijd gezond verstand, tikkie gekkigheid 't gaat erin voor zoete koek 't lijkt of het me niets doet maar…

hoe lang duurt het voor je niets meer voelt en niets meer denkt tot je leeg bent, geen gedachten die je slepen naar een wereld die je ongewild goed kent tranen helpen dan niet meer je wilt er zelf niet aan, maar ondertussen weet je zeker dat je echt niets kunt verstoppen dat het, hoe je ook zou willen, daarmee heus niet weg zal gaan…

Mijn vingers wikkelen zich langzaam om haar kettingdrager. Ik fluister haar naam hopend dat ze mijn motieven ziet. Maar laten we eerlijk zijn, ik ben slechts haar dief. Nu zijn we één ,het is over, ik heb mijn eigen gewaagd. Als ik haar woonplek verlaat vormt mijn gezicht een emotie. De emotie van passie, van liefde, controle en illusie. Ik…

Er zijn mensen die zeggen "Wat ik NIET WEET, dat deert mij niet, gelukkig zijn de onwetenden". Laat U mij met de meeste nadruk verzekeren dat het enige op deze wereld dat U ooit kan schaden niet is, WAT U weet, maar wat U NIET WEET! Wat U NIET WEET, kan U verpletteren en vernietigen Aan WAT U WEET kunt U iets doen O N W E T E N D H E…

fragmenten flitsen voorbij als korreltjes zand tussen je tenen waarin ik verstrengel aan jou, aan mij een bepaald proces voltrekt zich binnen de cirkel die nooit eindigt het maakt me nieuwsgierig het doet me beseffen dat elke volgende stap weer leidt tot volgende stappen tussen jou en mij……

Zo moeilijk Te vertellen wat je denkt Wat je voelt Anderen te laten weten Wie je écht bent Wat er in jou omgaat Is als zoeken Naar de woorden In een leeg boek Maar Je houding Hoe je kijkt en je gedrag Vertellen duizend dingen Zo heeft dat lege boek Toch zijn eigen verhaal…

Vertel mij over dat geloof dat de mensheid uitblust vertel mij dat u beter schrijft jij ook weer blij Vertel mij alles wat ik al weet dat u recht schrijft en ik zo schreef Vertel mij dat de taxichauffeur ff wacht Stappen wij uit in het maanpark deze nacht Vertel mij dat je kunt lachen in dit leven zonder te wachten Op…

had ik maar één taal op sporen dat wasemt over de zilveren zee die geen vragen stelt in vergaarde schemer op tranen van lang gelee dat ik jou kan ademen met het vinden van waarheid om de dingen zwart op wit te hebben wat troost schenkt bij "het oor van mijn hart" zo diep, kalm en helder zicht en ik zacht wordt gewiegd op eindeloze golven…

zou ik het kruid van duizendblad vinden in trossen wit/roze bloemen die om jou heen hangen op het eerste gezicht samengebonden langs venus en aarde weer ik de muggen en vliegen rond dromen waardoor jouw schoot ontwaakt mijn kussensloop vult de tijd wortelt en groeit elke zijde jij loopt me niet voorbij verstand het hart elkaar toe…

de vrouw van mijn weten voel ik achter oogleden stapvoets naast me gaan ebt de vloedgolf haar gedachten nemen hun eigen vlucht vliegen precies daar waar het erop aan komt mijn geweten spreekt wordt behoedzaam samengekneed die haar kloppend hart begrijpt en weet als geen ander bij wie ik hoor……

van de ochtend tot de late noen vormen licht en schaduw soms een vrijspel om zelf hun weg te zoeken in vrijheid en losheid van noord, oost, zuid en west het beweegt zich voort op een mystieke manier over Moeder Aarde stapvoets voel ik het naast mij gaan op een ondoorgrondbare wijze is een kracht die alles omsluit en insluit…