Valentijn nadert, hét feest van de liefde Ik las het boek: liefde is een ' werkwoord ' Lief hebben, kan je enkel wanneer je van jezelf houdt Daarom dit persoonlijk onderhoud. Hoe vaak was ik niet fijn, was ik hard en deed ik pijn Dikwijls kwam het in het gezin tot woorden en venijn. Ideaal moment om vergiffenis te vragen Het was compleet…

Sshattig, Valentijntje, je werd genegeerd Heden is je mama erg gegeneerd. Je lag in je bedje, in stinkende pamper, zonder pap Moeke was plots weg, opgedirkt, zo maar op stap... Rijke mijnheren schonken haar diamanten, Dior en Cardin Vies bekakt hemdje, je had vast chagrijn. Liters champagne, zo kregen ze hun begeedere genot Zakenlui en…

Zo'n diner is prachtig, sprak Marie, het geeft wat kleur en versterkt de familieband en uit de keuken kwam een geur van vlees dat was aangebrand.…

Het spijt me, Voor alle bozen blikken die ik jou bracht, Terwijl jij nog eens naar me lacht. En ook voor elke traan die je soms laat, als het door mij soms even niet meer gaat. Hou ouder ik word, hoe verder we weg gaan van elkaar. Maar weet goed, Ik hou van je, voorgoed!…

Ik heb een gevoel een naar gevoel een voorgevoel een vreemd gevoel en gevoel dat anders is dan normaal een zielig gevoel een verdrietig gevoel een idioot gevoel maar ik voel niets voor jou…

Soms heel even bekruipt mij het gevoel, dat mensen niet snappen hoe ik me voel. Voor de buitenwereld iemand die altijd loopt te stralen, maar niemand ziet dat ik blijk te verdwalen. Verdwalen in emoties, gevoelens van vreugde en verdriet. Die vreugde laat ik zien, maar het verdriet niet. Dus oordeel niet te snel over iemands…

In Parijs, onder een brug werd een jongeman gevonden, 't hoofd bebloed van diepe wonden en een messteek in z'n rug... Dag papa, zegde hij fier, ik ga heel veel geld verdienen en er jullie mee bedienen als ik weer terug ben hier. Dag klein zusje, lieve meid, wat zal ik je erg missen, ik moest dit zo snel beslissen maar 'k zal terug…

In de zeik genomen Is het u overkomen Laat het je welkome Op de korrel genomen Je hebt niets vernomen De naïviteit ten top Voel je de flop De associatie Die we vernamen Kende geen namen Deze creatieve geest ten voeten uit Lacht in willekeur voorzichtig In je vooruit Afgezeemd in een gebaar Weet u het nog? Wat is uw bezwaar…

De dag dat alles anders was was een geen dag als alle andere. Mijn auto, ja die reed te hard, die maakte het de dag, die alles liet veranderen. Er kwam een grafsteen met jouw naam. En het maakte het de dag, dat ik me schaam. Iedereen heeft wel eens haast Maar mijn haast die was niet gewoon. Mijn haast is een moordenaar en kostte het leven…

Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik had het nooit mogen doen, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, mijn leven is bedorven, maar nu is het te laat. Ik mis je, lief, ik mis je, ik heb een grote fout gemaakt, ik hou alleen van jou, maar nu is het te laat. Ik mis…

de straat zingt een droevig lied voetstappen vol van verdriet lopen door de straat van verleden tijd elke voetstap zit vol met lood spijt maar we moeten door wachten op de tekens o geef toch èèns gehoor het is zo donker in de straat zo stil de straat is oneindig de straat is leeg de straat de steeg…

natuurlijk zag ik jouw vanuit mijn ooghoek natuurlijk zei zij alleen maar koekkoek natuurlijk hou ik van je voor eeuwig en altijd natuurlijk heb jij gelijk geen strijd dit leven o gaan we het beleven ga je weer leven naast mij of zomaar iemand anders zomaar iemand niet zoals ik stik we zijn niemand kansloos…

Hier zit ik dan, Verbijsterd en verloren, Van alles heb ik spijt. Mijn grootste fouten onomkeerbaar, Ik ben verslagen door mijn ergste vijand, Mijn ergste vijand: tijd.…

Ik heb spijt. Spijt van het verleden. Spijt van hoe het is gegaan. Maar met spijt kom ik niet ver. Met spijt maak ik het niet ongedaan. Ik heb veel kansen gehad, maar heb gefaald. Ik heb getracht te leven, maar heb het niet gehaald.…

Staand in de woestijn met niets dan twee handen vol water en jou, waar ik naar dorst in mijn uitgedroogde hoofd Als de trillende lucht je loslaat zie ik mijn lege handen Weer een dag vergaan ongemerkt in het gulzig hete zand…

Neem plaats tussen de herfstkleuren neem in je op al die geuren neem op diep in je gedachten zaten wij daar te wachten te smachten toen zag je mij en we lachten.…

Voor jou onbekende vrouw mooi, maar onbereikbaar geen hand die je streelt geen mond die je kust geen ogen die je bewonderen; dan maar woorden op een koud scherm met de achterliggende hoop jou ooit te bereiken om nooit meer woorden voor elkaar te zijn…

Ach, mocht ik maar al mijn verloren tijd inruilen Alles weg wat nutteloos is besteed aan trivialiteiten De minuten en zelfs seconden van zinloos huilen Het moeraszompig en drijfzandig klauwend kwijten, aan zinloos gewauwel, geneuzel en zogenaamd genot Egostrelend en dom gebrabbel, m’n eigen ik altijd vooraan De dan mij resterende jaren van kloktikkend…

Ik heb je pijn gedaan Vlagen van verdriet Kreten van afschuw Klinken me nog na Spijt van mijn gevoel De harde woorden Waar toch met recht De waarheid in zat…

M’n hoofd staat er niet naar. Ik wil het het liefst voorkomen. Diep van binnen ben ik je dankbaar voor wat ons is overkomen. Ergens heb ik het idee: ‘Waarom ik altijd?’ Maar toch word ik, heel gedwee, door mijn gevoelens misleid. Het enige wat ik ervan leer, is dat ik verleiding moet weerstaan. Want keer op keer gaan er door mij mensen…