Kijk naar jouw foto naast mijn bed en dan is het net Alsof ik je stem weer kan horen, niks mag zo’n moment verstoren. 10 seconden dan ben jij weer weg en ik leg Voorzichtig jouw ring naast die van mij, effe een kort momentje blij!…

Als diepe trechters van een vulkaan, waren je mooie groene ogen. Ik zag in hen de zee, de zon, de sterren en de maan, nooit hebben zij gelogen. Voel regen als tranen vallen in het haar, de wereld huilt er is een cirkel gebroken. Want ik ben hier en jij nu daar, ’n mes diep in mijn hart gestoken. Vertwijfeld kijk ik nog eens naar boven…

In het prachtige licht van het ochtendgloren, werd een nieuwe dag geboren. Voor jou en diep in mij. Deze dag had de mooiste ooit kunnen zijn, zonder het plotse einde van je moeders levenslijn. Gisteren was je nog aan het cruisen, gisteren nog o zo blij. Nu vloeien je warme tranen, nu lijd je intense pijn, nu herhalen zich dierbare…

In mijn hart daar is ons plekje, waar ik jouw steeds weer ontmoet. Als het moeilijk is de weg te vinden. doe jij mij voor hoe het verder moet. In mijn hart daar op ons plekje, is het feest, het is jouw dag! Neem me alstublieft niet kwalijk. hoop dat ik toch een beetje huilen mag!…

In het glinsteren van een schitterend licht, werden wij uit sterrenstof geboren. Onze toekomst er toen al opgericht, om voor altijd bij elkaar te horen. Waar jij naar toe zou gaan, zou ik wat later ook komen te staan. En dan het moment dat mijn hand de jouwe raakte, een prachtige bloem, de liefde, ontwaakte. Je mond, je lieve lach, groene…

Ik heb je aanbeden het kon of mocht niet zijn mijn droom zat op verkeerde wegen van verdriet en pijn. Ik heb je geschreven er viel geen brief, geen woord bleef hij ongelezen of werd hij weggegooid? Ik heb je aangekeken met ogen vol glans en hoop maar mijn blik ontweken steeg op mijn wangen het schaamrood. Ik heb om jou geweend in…

Op het moment dat u overleed, U uit het leven gleed. Stond mijn leven stil, Alles werd donker en somber, Ik bleef maar hopen op een wonder. Vragen spoken door mijn hoofd, Het niet willen geloven. Dat ik u voor altijd moet missen, En is er echt een hemel daarboven? Het doet pijn in mijn hart, Tranen rollen over mijn wangen. Dat ik u zo…

Er zijn  vele soorten verdriet en vele soorten  pijn Er is verdriet dat met de jaren slijt en er is verdriet dat zal  blijven knagen Er is pijn die voorbijgaat  en er is pijn die nauwelijks is te dragen Maar hoe wanhopig en uitzichtloos je leven ook kan zijn toch zal eens het moment komen waarop al je verdriet en al je pijn…

Traan na traan Dag na dag Pijn Diep vanbinnen Altijd durend Sluit het op Hou het vast Lijd eraan Maar kan het niet zeggen Want, ik wil je niet kwetsen Ik wil je niet kwijt…

Verdriet en pijn Opnieuw en opnieuw Geen hoop, geen geluk Enkel gebroken Van binnen Van buiten Enkel kapot masker, Fake glimlach Waarom niet? Een keer geen masker, Geen glimlach Een keer echt gelukkig, zelf gelukkig Waarom niet? Niemands last Zelf geen last Waarom niet?…

Treurig, treurig als de wolken hangen de ziel vergrijst door het morgengrauw ‘t eenzaam hart kent ook geen verlangen als niemand het nog zegt: ik hou van jou. De hemel draagt een zware loden mantel met verharde tranen die nooit uitgewist waar alleen de somberheid doorwandelt en nergens schuilt een blij of lief gezicht. De aarde ligt eenzaam…

de dagen dragen alleen nog nachten en ver vooruit zie ik geen ommekeer gebed kan het verdriet verzachten al zit ik het liefst in een stil geween nog bind ik mij aan herinneringen die moeizaam zwerven door mijn hart van mooie dagen die te vlug vergingen en nu lange uren vullen vol van smart de pijn die niet wil verzwinden schrijf ik in droeve…

De huilende wolf die hem van binnen op eet Niet wetende dat zijn lichaam hem opvreet Lachen daar is hij goed in Hij vind emoties maar onzin Zijn hersenen zijn machines Die werken alles weg Huilen is toelaatbaar Maar ‘de waarom’ vraag Is allang verorbert door gedachtes die hij niet toelaat Zijn lichaam spuugt het nog net niet uit Maar de…

Weer eens zo leeg en energieloos. Ik weet niet waarom iedere keer opnieuw. Alles steekt me dieper en maakt me boos. Even gaat het goed en voel ik me als nieuw. Nooit weten hoe lang het zal duren. Steeds opnieuw wachten op dat licht. Minuten voelen als uren. Alles blijft een donker zicht. Zo leeg, zo energieloos. Waar blijft dat kleine licht…

Zij heeft in de nacht een kaars ontstoken voor iets waar ze innig op blijft hopen waar ze liefst als de dood over zwijgt dat niet sterven wil en een verlangen blijft. Smekend over het flikkerend licht; in tranen, weemoed en wanhoop lijkt het of ze schreden hoort nader komen en iemand een zwaar pak wegneemt boven het hoofd. Een stem begint…

Na een lange nacht zijt Gij toch gekomen al weet ‘k niet hoe ‘t eigenlijk is gebeurd stil en geruisloos, kon u zelfs niet horen en hebt geheeld wat lang was verscheurd na een lange nacht zijt Gij toch gekomen na lang smeken en bidden stond Gij daar hebt Gij eindelijk mijn frustraties ontnomen en stak een moeilijke puzzel weer in elkaar…

Bij de voorraadkast van mijn gedachten schuif ik het deurtje open. Het lijkt er opgeruimd. Verdrietjes en pijntjes keurig op stapeltjes. Geen vodderige boel. Ik trek er maar niets tussen uit. De plank erboven, boordevol herinneringen. Vandaag zijn ze niet nodig. Ze liggen netjes soort bij soort. Ik zoek en vind de plank, waar ik mijn…

Je zegde me verdriet aan en het is gekomen je rust onder zachte, rulle aarde je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen en ik was bang nu is er hun rijkelijke vloed nu is er hun milde vloed en ik ben niet meer bang…

Als de rododendrons bloeien bij "Amarant",als het seizoen is gekomen dat ze hun majesteitelijke pracht tentoonspreiden: lila, paars, roze in het landschapspark bedenk ik hoe je leven is geweest; bitter, verscheurd, getormenteerd en dan betreur ik je betreur ik jouw leven, jouw lot en kunnen de bloemen die jou eens zozeer troostten; kan jouw…

mijn tranen vallen over verdorde rozen die nog op groen vertakte stengels staan hun harten doods en uitgesproken die het stervenstij moeten ondergaan hoe droevig dat iedere roos moet sterven als mooie seizoenen die ook weer vergaan dat wat ons lief is, wij nu moeten derven maar in de lente opnieuw in bloei gaan staan zoals geheimenis hangt…