Als vlindervleugels zo zacht, flirtend gefluister in de nacht. Zonder schaamte schijnt de maan, haar schone schaduw door het raam. Als een prachtig pronkende orchidee, geniet ik je prijzende prikkels gedwee. Trillende trance geeft me kracht, trekken tralies uit mijn macht. Zwoel zweven we naar hemelse lichten en leer ik door jou voor…

afgesloten spijlen om me heen kan niet verder reiken ik zit in een kooi te jong om voor mezelf te beslissen waar ik heen wil en wat ik doe afgesloten de wereld wacht op mij…

we lopen... over een landschap van witte bloemen ik heb je helemaal voor mijzelf...…

t is eindelijk de dope die als een zwerver mijn bloedbaansteeg verovert en zacht ween ik bij het gloren van een nieuwe dag vol heerlijke leegte o leven genot en sst zzzzzzz zzzzzzz zzzzzzz…

Kinderstemmen galmen de stilte voorbij vullen gapende gaten van pijn en gemis niet langer nacht in de stad kijkend naar de zonsondergang wacht ik op mijn droom een dans van vrijheid die engelen naar de aarde zond Mijn dochter zingt in een kinderkoor. Zij waren in het kader van het Grachtenfestival uitgenodigd om in het Anne…

Bij de baard van de profeet De grond onder onze voeten Door heilig moeten Wordt het allengs te heet.…

Schuin aflopend, het strand Vlak onder de duinen Ik zit droog, zand Vloedlijn, jutters struinen Langs Noordzee, oplichtend In lichtgroene golven En achter het duingewelf begroet Oranjerood de nacht de zon Omdat het altijd zo moet.…

Van zes tot zes. Elke dag weer. Stoppen kan niet. Doorgaan maar weer. Is dit onze vrijheid? Gebonden als een slaaf? Altijd maar doorgaan? Wat hopen we te bereiken? De rijken rijker en wij schieten er niets mee op. Steeds maar weer in de cirkel. Er komt geen einde aan. Waar is toch de echte vrijheid? De keus om niet te gaan.…

hallo vreemde wat doe je hier in ons land hallo vreemde voor wat vlucht jij in jouw land wat heb je verloren in jouw mooie land samen hand in hand lopen wij in ons vrije land…

Het gras heeft nooit zo groen geleken als vandaag toen ik langs het pad van bloem naar bloem ben gehuppeld, waar ik besefte hoeveel kleur en warmte het leven om mij heen bevat Ik ben door muren heen gelopen en over vele bergen heen gegaan, ik heb aan afstanden gebouwd en opnieuw weer afgebroken tot ik mezelf uiteindelijk heb verstaan…

Keren naar het omgekeerde, bruisend van verlangen, een beetje muzikaal, door onbegrip bevangen. Het tikken van de klok, alleen beheerst door tijd, het geven van vertrouwen, het nemen van de vrijheid. Grijpen naar de liefde, de momenten die ik mis, een onbeantwoord vraagstuk, een raadsel dat niet op te lossen is. De leegte van mijn ziel, opgevuld…

Maand van opwekkende geuren; van fris, jong lentegroen; tijd van zachte, tere kleuren maar ook: herinnering aan toen miljoenen ver weg zijn ontboden: verguisd, vergast, vergeten; in mei herdacht. De doden leven in ons bitter weten.…

...voor 'mijn' kinderen Oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Steeds meer begonnen ze te geloven Steeds vaker van dag tot dag Hoop zag ik in hun ogen En een blik, nog vol verdriet Onzeker vroegen ze me onbewogen Zonder woorden zei ik: ‘ik weet het niet’ Hoe kan ik nu zeggen Wat hen staat te wachten? Wat valt er uit…

Laat me het je vertellen hoe ik er over denk Hoe het is om pijn te lijden Hoe het voelt om je geliefden kwijt te raken Hoe ver men bereid is om te gaan met zijn brutaliteit Laat me het je vertellen Dat ik het daglicht niet meer zie verschijnen Dat de ogen van de onschuldige kinderen vol tranen zijn Dat de huilende blikken zoekend zijn Laat…

slapen wij niet hier en nu? waar wij in dromen blinken sluiten wij de luiken niet opdat het daagse licht ons water in het smikkeltje plenst pas als wijzelf dat wensen? bestrijden wij de regen niet met waterdichte middelen? bespelen wij de zon dan niet met onze donkere brillen? in wakkerte als wij winden moeten; onze billen knijpen…

ik hoef geen vleugels voeten hebben al moeite genoeg om mezelf niet te passeren liggend laat ik met warmte de krampen en de druppels komen vleugels voegen daar niets aan toe dromend zwaai ik naar een hollende jongedame stuur haar een kushand rustig meisje pas op de plaats anders mis je wat je mist open die verbeten knuisten vervloei…

Op 4 mei wordt in Lelystad tijdens de dodenherdenking mijn gedicht "Oorlog en Vrede" voorgedragen. Zestig jaar na dood en verschrikking moeten wij schouder aan schouder staan er voor waken dat gestoorde lieden nooit weer onrecht en wreedheden begaan.…

Elf steden in Friesland Elf telt ook het Palestijns gebied Qalqilia is Palestijns Stavoren Boeren, zeelui Vlees en vis Koeien statig herkauwend Langs de oevers 't wuivend riet In Ramalla noemt de één het een drama De ander een verademing; Geen hoofddoek en zonder Man, verloofde of broer. Mobiele telefoon Spannende afspraak met Lekker…

Boven de mist van dubbel denken, grof gevoel dat geen richting kent, zweef ik door de ijle lucht als vorst van vrijheid, liefde en zin. Woordgolven branden stuk op de oude sterrenkust. De noten die ik kraken wil zullen verder zingen dan een lied. Het pure vervalt van nature in hapbare brokken eigendunk. Ik ben wijzer en tast zoveel hoger…

Is ruimte voor bezinning de dag ervóór of op 5 mei alleen of zijn er nog meer dagen om de wereld om mij heen in vrede te verdragen stapje terug neem ik wat afstand om die vrede te bezien vanuit een andere hoek kop in de wind die als een bries als storm misschien mij brengt waar ‘t vrije zijn begint aan de grens van elk ander…