In 't grote gebouw wachten en bekomen autobussen geduldig bezijden de weg der treinen daaronder zijn wijde ruimtes waar men doorheen wandelt met reislust of genietend rust gladde wanden hebben spikkels krioelend wit en zwart vervaagde tekeninkt kunstzinnig uiteengespat omringd door geestdriftig geloop bloeit bedaard zakenleven in nodende…

Ik zorg voor jou en voor jouw wezen probeer je lichaamstaal te lezen De voldoening die het geeft als ik plots even zie wie er binnen in jou leeft. -met Liefde-…

Eindelijk weet ik waar ik sta, ik heb een manier gevonden. En stel mezelf nu de vraag, hoe is dit allemaal begonnen? De bouw dan maar, geen opleiding gevraagd. Ik heb het aanvaard en sta nu op straat. Zelfgemaakt,.. stratenmaken werd mijn vak. Althans het eerste jaar, toen kreeg ik bouwvak. Elke dag was weer een andere…

Ik heb nog nooit zoveel weggegeven. Ik had nooit zoveel leven in mij, wat iedereen in de wereld zal ontroeren, beroeren in geheel het beleven. Ik was nog nooit zó mezelf, om te staan met wat resteert. Ik ben zij, die Al het leven waardeert en eert. Ik wist en weet nu pas, wat ik altijd had geweten en wat niemand ooit zal vergeten.…

Ik zal zelf moeten werken, om te laten zien, dat ik hoor bij de sterken, om te krijgen wat me is beloofd en waarin ik zelf al die tijd heb geloofd.…

Ze was met pensioen niet uit vrij wil maar door de wil van het getal Maar werken ligt in haar genen gaan en staan zit in haar benen En met werken vooral dienstbaar zijn vroeger ver weg en nu in de BUURT als vrijwilligster op de BOERDERIJ in het restaurant, op het terras Ze kam op me aflopen ik voelde direct die heeft pit die heeft…

De schoenmaker blijft bij zijn leest. Maar is ruim van geest en onderwijl het schoeisel zat. Hij kiest het ruime sop en vaart later als marinier op een fregat.…

eindeloze politieke verhalen tijdens het diner…ieder heeft een mening zwijgend staar ik naar roze muren zie hoe de kelner schotel na schotel brengt… ik ? kan niets bijdragen aan de conversatie lapjes vlees net iets dikker dan een plakje rosbief de noedels en wat groente, ik zucht het gaat een lange avond worden vrees ik ( hier met…

Ergens in 't eed'le Belgenland klinken nog blijmoedig de rappe hamerslagen van het oude smidsvak de opgewekte maat uit krachtig kloppen wordt warm vergezeld door laaiende vlammen het levendige arbeidsvuur straalt knusse werklust uit verspreidt zijn trillende gloed in de schemerruimte het wachtende glas bier Limburgse Kriek genaamd…

Na de eerste wereldoorlog noemden we het werkverschaffing in de tweede wereldoorlog noemden we het dwangarbeid na de tweede wereldoorlog noemen we het vrijwilligerswerk na de toekomstige derde wereldoorlog hebben we niets meer te benoemen hebben robots alles overgenomen…

Er is een immens groot verschil tussen overgave aan een volledige levenstaak, of toegeven aan kortstondige, vluchtige en vooral oppervlakkige verlangens, wensen en gedachtes.…

Niemand bezit het alleenrecht over mijn werk. Niemand. Ook geen iemand. En daarin schuilt zijn kracht: nog voort te bestaan zonder ook maar énige vorm van macht! Het werk bezit zijn alleenrecht precies tot in de kern stil en zéér zacht! Wat verwacht, onverwacht zich openbaart. Veel verder, meer en veel diverser dan ik ooit had gedacht.…

Als ik de balans opmaak van mijn werkzaam leven, status, inkomen, indruk, invloed, macht dan ben ik heel erg beïnvloed geweest door 'Toen was geluk nog heel gewoon" door Jaap Kooiman uit de Oranjeboomstraat in Rotterdam-Zuid met zijn eindeloze promoties en die eeuwig toegezegde bontjas voor zijn vrouw Ik reken maar eens af met 'Toen'…

Als ik voortaan afwijk van mijn intrinsieke gedrag: manieren, humor, omgang, kleding, kleur en geur dan schaar ik het maar voor een tijd onder loyaliteit voor de duur dat ik afhankelijk ben van anderen Die anderen zijn niet zoveel anders dan ik maar Mercurius: De God van de Handel is meer op hun hand, dan de mijne Ik kan altijd nog in het…

Ik zal niets liever doen dan stralen bij iedere boodschap die er is te behalen. Niets liever, dan doorleven en doorgeven. Het alchemistisch goud smelt ik om in zilveren, verlichtende krachten van dit universum. Ik zal transformeren. Het is mijn lot. God dacht bij zichzelf: "Allereerst iemand die niet opvalt. Daarna zal ik ook haar doen…

De ogen helder en scherp. De bek vernietigend, om te leven en overleven. De partner: een uitdaging! Maar ik, altijd en alleen zorgde met genadeloze klauwen voor een breder perspectief, dan enkel blindelings te gaan vertrouwen. Op mijn vleugels houd ik, kan ik altijd tot in eeuwigheid bouwen. Deze vleugels gaan zich nu verder uitspreiden om…

Ik schrijf, zoals nooit iemand schreef. Ik haal adem, als geen ander. Ik geef omdat ik leef. En Al, wat ik leef, geef ik omdat ik schreef. De cirkel zal rond zijn bij het blijven van mijn wezen in dit gegeven. Zo is het, zo zal het zijn en blijven bestaan, voortbestaan. Ik weet wat ik doe, omdat ik mezelf leerde te gaan voor degene die hoop…

Als een olievlek op digitale golven verspreid zich op het eerste oog een ongelofelijke tekst die bij nader lezen een intrinsieke aanzet geeft tot het oplossen van de huidige krediet-crisis Waar èèn zaak, èèn man sterk in kan zijn; waaruit het gehele midden en kleinbedrijf geloof, hoop en kracht uit zal gaan putten waardoor het de liefde…

zo snel kan het gaan je ziet en lacht ineens de minuten slijten tijd en alles mag z`n gangetje gaan woensdagavond en de rest is geschiedenis en morgen ach morgen lakken we af…

Ik lag daar in mijn bed, jaren, maanden, dagen, uren, secondes, momenten. Er was de stilte, het verdriet en eenzaamheid en de ademhaling. Er waren geen pijn en verdriet; want deze twee woorden dekten de lading niet meer. De zon scheen binnen en ik zag het Licht verplaatsen: van de éne muur, op de andere. Het Licht verschoof. Ik was veilig…