Wanneer de geest uitvalt Je het leven niet meer bevatten kan Je herinneringen vage contouren van de werkelijkheid zijn worden Je een lepel ziet En een vork Daas Over de tafel staart Iemand je gemoedstoestand bedaart Terwijl je schreeuwt Om hemel en hel Er is geen herstel Dof wordt het licht in je ogen Het is het totale onvermogen Van je…

Gehandicapte kinderen, volwassenen ze komen, ze zijn hier, ze gaan weer maar dan komen ze ook weer ze zijn hier voor de norm in hun vorm gezonde mensen te leren vooral lief te hebben ze zijn doorgaans veel verder ontwikkelde zielen als ze ogenschijnlijk tonen, uiten in dit leven ze offeren hun leven, dit leven op om ons vooral te leren…

Hoe een lieflijk woord in een benevelde geest troost tracht te brengen, aan het verduisterd verstand een vonkje verlichting geeft.…

Vandaag ben ik gelukkig. Ik stapte in de wondere wereld van mijn moeder. Ze nam me mee naar ongekende oorden, die juist aan haar toebehoorden. Ze strekte haar arm uit en wees naar een punt. Ik keek er naar, maar zag alleen het raam. Zij fluisterde stilletjes mijn naam en vroeg of ik die boot ook zag staan. Er stond veel volk te wachten, ze…

Deze ziekte kwam op mijn levenspad. Mijn lot is veel pijn en een vage toekomst. Moet ik dankbaar zijn over mijn vroegere functioneren? Moet ik deze ziekte accepteren omdat ik ouder ben? Mijn pijn kan zó ondraaglijk zijn, dan ben ik kwaad en heb angst! Hoelang hou ik deze ellende nog vol? Wat als ik er niet meer ben? Al deze vragen doen zoveel…

Mama leefde in haar eigen wereld, een vreemd landschap, waar lucht verwisseld is met grond. Woorden worden afgekapte letters, letters ineengekronkeld tot verwarring. Ze keek niet, maar staarde naar de diepte die haar opzoog. Ze vertikte het haar hand uit te steken, zodat ik haar kon helpen. Haar tengere vingers klampten zich rond haar hopeloos…

Als je ziek bent, dan krijg je veel aandacht even... Als je wat langer ziek bent, dan zeggen ze 'oh, gaat het nog niet' Als het maanden duurt zeggen ze 'oh heb je dat nou nog steeds?' Als je ziek bent, ben je niet meer leuk. Ben je ongezellig en saai. Omdat je bijna nergens heen kan, bang om het niet aan te kunnen. Als je ziek…

Zwaar bedroefd zat ik die laatste dagen aan je bed en zag de uren als een eeuwigheid verschuiven het hoofdkussen had ik verschikt, het deken verlegd en een schraal licht viel door half-gesloten luiken. Ik was de troostengel aan je moede zijde de engel van de goede hoop. Maar wie was het, die je geloof ontwijdde en je gevangen hield in de greep…

Wanneer geheugen langzaam verdwijnt, wanneer je niets meer onthouden kunt, wanneer "gisteren" verdween, zomaar is het " denken" verdwenen, wanneer herinneringen weg waaien, zonder dat de wind aanwezig is je niet meer weet welke dag er komt of zelfs welke maand het is, wanneer geheugen oplost in het niets je ons ook niet meer herkent, is…

Als ik met mijn dochtertje Giulia van 10 met bed en al het zwembad in glij zing ik: HET AGO GING NIET NAT! Samen in het water samen in het bad samen lekker zwemmen samen lekker nat vaak met m'n vader soms met moe dat doet er niet toe ik wordt niet moe het AGO ging niet nat open bleef dit bad!…

Een wonder komt van boven. Het zegent de handen van hen die werken aan genezing in het overwinnen van een ziekte in de strijd. Zonder angst kan een lijder erop vertrouwen dat zijn lijden wordt doorbroken mettertijd. Want diegene die angst heeft voor het lijden dat hij vreest is nog nimmer onder handen van al die beoefenaren in de medische…

In de wandelgang van ‘t oude hoofd dwaalt de drang van schrijven dat blijft bovendrijven in de kabbelende stroom van leven een gedachte die bewoog maar niet keren wilde het grote kind met zorgen dat in ontroering mijn moederhart verstilde en wagenwijd ontsloot ik neem het altijd mee toch eens los zal moeten laten tot voor de drempel…

Ik heb verdriet Ik zal er niet om liegen Ik heb in dit leven geen zeggenschap Over een ziekte Maar ik geef je al mijn liefde Om te zeggen hoeveel ik van je hou Ik koester dat En ik stop mijn gevoelens niet weg Ik blijf van je houden Zoveel zelfs dat ik je eigenlijk niet kan missen En mijn woorden tekortschieten Hoe mooi je bent van binnen…

Vol hoofd Vol indrukken Vol gevoelens Te veel lawaai Te veel gebeurd Te veel vragen Te weinig tijd Hoofd barst Als een bom Vol Bom Vol Bomvol…

Misschien wist ik in mijn leven steeds weer met name van bedreigingen projecten te maken waarin kansen lagen het dragelijk te houden en mensen op afstand met name familie,medici,psychologen Misschien, ik weet het wel (h)echt zeker daardoor heb ik nooit antidepressiva gebruikt ik zorgde voor eigen antigif door met name de Bijbelse woorden…

Neen van der Laan ik hoef niet te huilen ik ben wel geschrokken leef heel erg met u mee ook met uw vrouw en kinderen maar ik hoef niet te huilen want waar hoop is is leven en die hoop verenigt ons allen ons allen als Amsterdammers en allen die Amsterdam lief hebben u lief hebben, u ontzettend liefhebben u blijft in ons midden als…

O ja, NU weet ik wat het is, heb al dagen pijn, in een lichaamsdeel wat ik noodgedwongen mis! Door kanker een borst in 't ziekenhuis moeten laten, op zich nog niet zo'n ramp wat minder grappig is, de pijn, want: dankzij het gemis, weet ik nu: wat fantoompijn is!…

als een bloem die net geplukt is in het veld prachtig en perfect van buiten onbeschrijfelijk maar van binnen al lang dood…

Niet meer goed weten, wat fictie is en wat feiten zijn. Dat is een vreselijk ziektebeeld! Veel politici die daaraan lijden. Niet serieus te worden genomen. Fouten maken, die door de media worden uitvergroot. Het zal je maar overkomen, om buiten je eigen schuld ziek te zijn, en door onwetenden te worden weggehoond. Het Selectief Alzheimer…

Als je herinneringen en het leven dat je kent vervagen Je luisterende oor en troostende woorden zijn verslagen Houd ik je hand vast en zingen we samen Zie ik weer even je stralende ogen en kunnen we de dementie samen dragen…