476 resultaten.
Als allen slapen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 De wereld is een grote plek, nietwaar?
De nacht valt met z’n vele zorgen
Velen vallen met geluk in slaap
Anderen sterven
In Kabul wordt de overwinning gevierd
Dar al harb wordt ingedamd
Studenten schreeuwen dat hun jaar begint
En ik, geplaagd door hitte
Ik denk aan werk dat spoedig wacht
Ik denk aan de mensen die denken
Aan de rode…
Katrijn tript
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 69 Jan Klaassen was een troubadour
van je liedjes en je hopsa, van je tralalala
zo ging dat bij Jan, dag in en dag uit
en het boeide hem geen fluit
of men hem een clown vond
een nar, een idioot:
dit was zijn leven
van nu tot de dood...
En kijk, daar kwam Katrijntje aangehuppeld! Vrolijk en wel riekend naar roosjes en liefde danste zij door een…
Móet dit nou? (2)
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 159 Als je krijgslustig bent, kan je beginnen,
En schraap de lijken maar weer van de straat,
Vergiet maar liters bloed en praat van haat,
En kom, als altijd, veel te laat bij zinnen.
Na afloop, wanneer niemand heeft gewonnen,
Weet niemand meer waarom het was begonnen.…
LIJDSEPLEIN, AMSTERDAM
hartenkreet
1.0 met 12 stemmen 200 Leidseplein Amsterdam
omgedoopt
Tot LIJDSEPLEIN
En daar is geen woord
Aan gelogen
En de werkelijkheid
Is nog afschuwelijker
"Oh my Gosh
Yes I was there
Screams the
American Hotel Tourist
On the SUFFERCEPLACE
In Emsterdem!
Oh my Gosh!!"…
EEN HOOFD ZO WOEST...
gedicht
3.0 met 455 stemmen 52.611 Een hoofd zo woest en ledig als het gruis
van 't pad, dat blind omhoog kruipt naar het huis,
waar in de holle en verschrikte kamer
't onnozel bloed kleeft aan de bitse hamer;
waar het hooghartig voorhoofd van de deur
en 't stuurs gordijn met de verbeten scheur
zien naar 't onthutst en half ontklede bed,
de houten stoel, gebroken in 't verzet…
Het gevecht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 149 ‘Hey!’
het woord kwam uit t niets
zwart omsloten - ingekaderd
een verstikkende deken
zoekend naar contrast of
in ieder geval iets lichts -
iets wat mijn ongelijk bewijst
een knoop in mijn maag - baksteen
de ogen - ‘Vantablack’
lijken mij te hypnotiseren
doen vuren oplaaien
waarvan ik het bestaan niet kende
er worden geen woorden vuilgemaakt…
Zwezerik
hartenkreet
5.0 met 9 stemmen 175 Mijn neef Roland
kon zo goed koken
dat het zijn werk werd.
Hij bakte zwezerik
zweette ui en zijn bavarois
werd alom geprezen.
Eergister is hij door zijn vrouw vermoord
(en dat is echt waar).
Bij haar arrest schreeuwde ze:
hij kan dan sterren hebben
mij sloeg hij dag en nacht.
Hij werd maar twee- en dertig.…
De beunhazen plaag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 150 Beunhazen met een ziel zwart als roet
azen
azen
stropen je vel van het bot
en je ziel op slot
alles staat op zijn kop
Beunhazen met een ziel zwart als roet
azen
azen
nemen hun medemensen te grazen
veranderen zwart in wit en wit in zwart
Beunhazen met een ziel zwart als roet
met een witte toet
azen
azen
hoeven zo niets aan de
penningmeester…
Bommen
gedicht
3.0 met 263 stemmen 56.861 De stad is stil.
De straten
hebben zich verbreed.
Kangoeroes kijken door de venstergaten.
Een vrouw passeert.
De echo raapt gehaast
haar stappen op.
De stad is stil.
Een kat rolt stijf van het kozijn.
Het licht is als een blok verplaatst.
Geruisloos vallen drie vier bommen op het plein
en drie vier huizen hijsen traag
hun…
Roverslied
poëzie
3.0 met 25 stemmen 6.830 Met mijn zwaard,
Op m'n paard,
En mijn helm op het hoofd,
Er op in! En de vijand de schedel gekloofd,
En vooruit!
Op de weg,
Langs de heg,
Met een houw en een stoot
De dragonders verjaagd, en de markgraaf gedood,
Om de buit!
En die buit…
pop aan een draadje
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 166 het kind mist de bus
op smalle schouders
draagt het de dood
alleen achter de
vergrendelde luiken
de boze bittere mama
het verdoolde kind
draagt de schuld van
alles met zich mee
de pop aan een draadje
veert op als iemand
haar lege ziel doordrenkt
met zijn kwaad
een ontsnapping aan
duistere eenzaamheid
hij lokt zijn…
Plens
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 72 Het kolkt in juli: regenbommen zijn onze gast,
met de opdracht negativiteit weg te spoelen.
Aarde verschuift, geeft dood en modderpoelen,
hoog water in hartje zomer heeft ons verrast,
Zijn we stomverbaasd dat het weer verandert?
Verander dan zelf, klinkt al lang menig sermoen.
Ja, dit jaar is het landschap fleurig en groen,
maar voorkom dat…
blijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 81 de verschrikking
is een ongelaagde
vormeloze klomp
een amorfe massa
vijandig onooglijk
ongenaakbaar
je voelt het
ongemak de
pijnlijk stilte
en je weet niet
of het ooit
genoeg zal zijn
je blijft
desondanks
de klomp
valt in duizend
korrelige stukjes
uiteen
je bent gebleven…
Blijvend
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 172 alleen daar waar mest wordt gestrooid
kan de roos lang blijven leven
alleen daar waar grondig wordt gerooid
kan het land wederom iets geven
alleen daar waar aarde het vocht vergaart
is de twijg op wortels gezeten
alleen waar de ziel in waardigheid aardt
kan vrede nooit worden vergeten…
Haags raadslid verdacht van aanslag
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 We zijn echt aan het doorschieten
Als het gaat om de dreiging rondom Rutte
Dat Haagse Raadslid voelde zich wellicht als Willem Tell
Niet Rutte was zijn doelwit maar het appeltje
Dat enorme irritante appeltje
Waarmee Marc de natie wil paaien
En de Christenen op de feiten drukt
Ik zal echt alle liefde geven aan de mens Marc
Maar de tijd van…
ontbreken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 123 terwijl zij in elkaar worden geslagen
de kinderen naar wie ik buiten staar
striemt de wind mij mijn wangen
voel ik de woedende zweepslagen
waarmee de mannen hen geselen
die ik vol van schrik niet helpen kan
omdat paniek mij in de angst opsluit
harteloos koud en zonder geweten
onbewogen en ongenadig zijn zij
spijkerhard ook en niets ontziend…
Frédérique
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 138 ‘wat doet het er toe
wat ik ben.
Ik ben wie ik ben
en jij mag zijn
wie jij bent.’
een kleine denkfout verwoord
door een jonge nog onschuldige meid
die de harde wereld nog onvoldoende kent
tot hen die haar in elkaar hebben geslagen
voorwaar geen kleinigheid
lieve schat
wat zij blijken dat
kunnen we niet laten zijn
vroeger niet en ook…
Witte Raaf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Er wandelt een vrouw
in het Kronenburgerpark,
raven vallen aan;
Snavels pikken scherp,
armen weren zich vergeefs,
vleugels vliegen heen;
Het is persoonlijk,
felle haat gericht op haar:
zij, die duiven voert.…
Arme hagedis
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 84 Jij glunderde van top tot teen,
van kop tot sierlijk zwiepende staart,
er was geen vluchtroute op het steen,
je bent zo kleurrijk en fijnbesnaard,
je snelt door hoeken en gaten
en eindelijk mocht je pronken,
jij, hartverwarmend sprookjesdier,
de zegetocht leek beklonken,
jouw hart jubelde van plezier
vol vertrouwen werd je achtergelaten…
Lastig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 104 Focus was lastig
gespleten
als zijn gedachten waren
in kwadranten
om precies te zijn
sinds hij gevierendeeld was
Geen
of slechts één been
om op te staan.
viel het hem zwaar
moeilijk was het
om zich bijeen te rapen
door te gaan
de som was niet meer
dan de delen
er leek zelfs wat te missen
zijn hart waarschijnlijk
aangezien er iets…