't Is deze week weer kermis in mijn stad Ach, ongeacht welk nieuws ons overrompelt Vergeef mij dat dit feest mij onderdompelt En dat ik heel wat headlines niet omvat Laat mij nog even op de kermis dolen Straks wacht mij weer de échte mallemolen…

In de boeiende Tom Poesverhalen komt steeds een vereerd iemand naar voren, laat zich, ofschoon overleden, graag horen, mag sterke bewondering behalen. Zijn beschouwen en goedvinden stralen bij elke beleving, gaan nooit verloren, zullen alle avonturen bekoren, geven raad tijdens moeite en dwalen. Heer Bommel is trots op het uitdagen van…

Natuurlijk ga ik op naar Gods Altaren en ik mag zelf de Kandelaar-Kaarsen aansteken Jezus heft de loftrompet en God, de Vader die zingt 'n diepe Bach bas-aria Ik mag op een kussen voor Hem zitten Hij legt z'n hand op m'n hoofd zeggende: "Goed gedaan Jochie!…

Groenten uit Balen geraken niet meer verkocht. Walter gaf het op. De cité verdwijnt voorgoed. De Brief blijft onbeantwoord.…

In de oudste lagen van mijn ziel, waar hij van stenen is gemaakt, bloeit als een gaaf, ontkleurd fossiel, de stenen bloem van uw gelaat. Ik kan mij niet van u bevrijden, er bloeit niets in mijn steen dan gij. De oude weelden zijn voorbij Maar niets kan mij meer van u scheiden.…

Zware donderwolken verduisteren maanlicht de gele trompetnarcis breekt in donkere nachtmerrie naast de steen met de naam van een vriend uit onzekere tijden landwegen kronkelen zich in zijn sombere gedachten emoties stromen zijn als wilde rivieren tranen vinden warme wangen alle onrust in een nacht gevangen er is een weg naar…

Zij slaapt, die steeds vol leven was En levenslust. Nu ligt ze bleek, verstijfd en koud, In doodse rust. Ween niet om haar, ween heden niet, Nu ze onbewust Van pijn en ziekte sluimert, ziet, Ze slaapt, ze rust. En nu voor 't laatst, op aarde haar Vaarwel gekust, Voor ons de strijd des levens, maar Voor haar…

We hebben allemaal een laatste uur Voor de een is het een verlossing Voor de ander zuur...…

Dood is Bindend loslaten Banden verbreken Buiten spel gezet worden Overgave alom Binnentreden in het heelal Onfeilbare energie!…

jouw stem en een gedicht samen één Jan van Veen jouw stem, wellicht een gouden kroon op elk gedicht mijn stimulans, een lange tijd gaf jij mij kans, dat is een feit voor altijd dank, jij beste man ik zet een kaars, mijn beste Jan Rust in vrede…

Toen de gekroonde wolf de schaapkens nieuw-geboren Met zijne wrede muil te Bethlehem verslond, Een klagelijk geschrei steeg van der aarde grond En kwam ten hemel in voor Gods gerechte oren. Een vliegende gezwerm der engelen verkoren Ontving de kleine hoop gepletterd en doorwond, En nam de witte ziel van hare rode mond Die stellend' onbesmet…

Je bent jarig vandaag en je bent het niet meer. Hoe vieren we dat, hoort bij een verjaardag die is verjaard bijvoorbeeld nog taart; je bent toch nog altijd geboren, geworden. Maar met wie vieren we dat voortaan en waar halen we blijde gezichten vandaan. Bloemen krijg je natuurlijk, we schikken ze voor je in vazen terwijl we over je praten…

Ze wappert in de lucht lijk een geluid Van leven en van dood. Ze daalt langs henen De smalle vensters nere, daalt als uit De hemel zelve, en klappert op de stenen. Ons vrouwkens met hun zwarte mantels aan Gaan zwijgend, de ene na en de andre voren, Processionaal op de okere eerdebaan - En…

Vorst der verschrikking! vol van bekommernis Ziet gij me treuren; daar ge mijne egâ, rooft; Haar wegvoert uit mijn liefdes armen, En ze laat leven in 't bevend harte. Doch niet meer bevend!.... 'k voel hare onsterflijkheid; Daar zij me toeroept: scheld deze slaaf toch niet! Hij paste slechts op Gods bevelen, Toen hij de kerker mij…

En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Is dit vluchten naar de nacht de rust waar hij naar smacht De zachtheid van de dood kwam onverwacht Of is er eerder over nagedacht? En zinloos met gebroken snaren Hangen daar nog de gitaren Waarom heeft hij niet gesproken Zie zijn ogen dicht geloken Wat heeft hem zo gestoken Dat…

ze zit op een stoel ze is aanwezig ze kijkt naar de mensen maar ze ziet ze niet zo onverwacht zo jong nog wat een gemis veel sterkte ze hoort de woorden maar ze luistert niet ze geeft de juiste antwoorden terwijl ze vlucht in haar afwezigheid terwijl ze wacht tot ze mag rouwen alleen…

als hoop zich varen laat spreidt zich de duisternis donderkoppen naderen hij loopt en kijkt bezorgd met de capuchon strak kondigt zich zware regen die hem diep vallen laat in zakkende ondergrond zoekend naar wat houvast zwaaien krampend armen in de ijdele poging falend het evenwicht te houden op de lippen besterft de gil waar de…

eerlijk heerlijke vriend John in de latere jaren van ons leven groeide onze jonge vriendschap die ooit op Des Arcades begon met altijd Wil aan jouw zijde die als Okkie Trooy krentenbollen uit de schoudertas dat opdiepte wat jij nodig had en vergeten was hilarisch waren de levensliederen die jij met broer Hennie samen als Buum & Buum ons…

zware koffer met kadootjes soms een rare, grote hoed. winkelen, veel nieuwe kleren, samen kaarten om een cent. waarom bleef je maar zo kort..?…

Niets te verwachten, niets te hopen: er rest mij niets dan duisternis en Dood. Ik zie het, maar ik wankel niet: wie Gij ook zijt, U heb ik lief, met heel mijn hart, met al mijn Bloed.…