Europa, Azië, Afrika - ik verzamel continenten werkgewijs - ik wijs toerisme af en waan me werker in een wereld die naar rotting stinkt ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven de planeten waar nooit mensen waren met machines die aarde vraten, wateren ontvisten en vergiftigen, ja voordien 'k zou me moeten schamen, 'k zou zoveel excuses…

Mensen zijn lelijk, met hun lijf mismaakt Door 't zwoegen, 't droevig kleed en de eeuw'ge ziekten; Hun geest is laf, of zij voor 't leven schrikten, 't Ondoofbare, dat rond uw schijn-zijn waakt, Verkracht smartvlees, dat nooit de banden braakt Waarin u wevers van de dood verstrikten Uit duistre nacht! Vleesogen die uw blik ten…

'k Had haar zo graag nog eens, Voordat zij ons verliet, Goênacht gekust. Zij zeiden: ‘Beter niet.’ Zwaar, door hun zacht vermaan, Sloeg mij hun medelij; Niet zien.... Nooit meer.... En toch Zó dichtbij. Toch: ‘Beter niet’. - Dat woord Grijnst me overal nu aan. ..... O, had ik Niet verstaan! ------------------------------------- uit…

Bij de kringloop lag hij daar, op de tapijten, een koeienhuid Vriendin zei, niet duur ‘k keek ernaar en was verkocht. Zag scheurtjes en dacht: heb tape, ik plak Thuis, merkte ik pas zijn geur: tabak Terugbrengen? ‘k Strooide dan met baking soda, zoog, ‘t had geen zoden Nu hangt een halve koe te luchten aan de waslijn de coniferen zien…

Vroeger toen 'k woonde diep in 't land, Vrat mij onstilbaar wee; Zoals een gier de lever, want Ik wist: geen streek geeft mij bestand, En 'k zocht het ver op zee. Maar nu ik ver gevaren heb En lag op de oceaan alleen, Waar zelfs Da Cunha en Sint-Heleen Niet boren door de kimmen heen, Voel ik het trekken als een eb Naar 't verre, vaste…

ik wil geen spijt hebben van de dingen die ik wel of juist niet heb gedaan want altijd is er het weten omdat ik was die ik ben is alles zo en niet anders gegaan…

Naar Ausonius. ’k Zei duizendmaal, Lycoor, de tijd gaat vliegend om: Besteed uw jeugd, ’t is tijd; haast naakt ons de ouderdom. Vergeefs! gij loecht mij uit. Nu sloop om wollen sokken De grijsheid ons op ’t lijf, en jeugd en bloei vertrokken. Thans spijt u, dat ge een perk, u voor ’t genot vergund, En achtloos doorgesleurd, niet weer herroepen…

De vijand heeft zich beeldschoon ingebeeld hoe het is om bevriend te zijn met de schone nimfen van de nacht En jij daar in die verte in diep duisteren weet dat ik niet meer naar je zal luisteren zolang je me bedelt om geld dat verzacht voor liefdeszaken moet het leven zuiver zijn de mens in zijn grootheid is dikwijls klein dan knaagt er…

het duurde vijf minuten vijf minuten maar toen hij haar zag en dat beeld nooit meer kwijtraakte   het duurde tien minuten tien minuten maar voordat hij koos en de verkeerde keuze maakte   zijn spijt over tien minuten tien minuten maar duurde vele jaren vele jaren lang      …

Hij stond voor haar gebogen, Zichzelve nauw bewust; Hij stond haar aan te staren: Daar lag zij in eeuwige rust. Het waslicht beeft en wemelt Op 't levenloos gezicht, De zaal is groot en somber, "Is zij het, die daar ligt?" Wat denkt die diepbedroefde, Daar bij het dodenbed? - Hij denkt aan kleine vreugden, Die hij haar heeft belet.…

Hij vergroeide met de tralies en het uitzicht op een blinde muur aan de overkant. Hij slaat zijn vuisten niet meer stuk op muren noch trapt hij tegen dichte deuren. In tergend trage tijd torst zijn ziel een onuitwisbare last de dood suist in zijn oren. Diepe rouw balt in hem samen als hij denkt aan dat ene ogenblik van volmaakt kindergeluk…

Wat ik betreur te hebben niet bezeten Is het geluk van menig burgerman: De vrede van het huisgezin, en van De kinderen, die mee aan tafel eten. En ik weet wel, dat in mijn arm gelegen De liefste is bezwijmd van zaligheid, Dat ik de stem ken van de eeuwigheid, En van het hart, dat mijn hart is genegen. Maar dit is alles niets, al…

Het is geen huis dat ik voor jou heb kunnen bouwen geen dak dat ik uit riet gevlochten heb geen bed dat ik heb uitgelegd. De zomers waren droog, het koren dat niet eens mijn enkels haalde, de vruchten zonder vlees, waar die nu niet van aarde meer te scheiden hun netten vulden trok ik lange sporen door het zand. Ik zei jij half nog maar…

Soms kijk ik uit mijn leven op, Of iets voorbij mij gaat - Of ook mijn harde boerenkop Iets heerlijks overslaat. 't Kon zijn! - een mens, een vrouw, een vriend - Een parel, of zo iets, - Iets dat ik eig'lijk had verdiend - En toch - ik weet toch niets. Nee, gaat mijn leven iets voorbij, Dat 'k zelf niet goed kan zien - Dan is …

O, al de balzalen van mijn jeugd zijn nu bestoft en verlaten. De vrienden die er bleven zijn mij vreemd, maken geluid door de barst in hun gelaten. Onder de slingers en het licht van weleer zetten zij de polka verder van de dromen, de quick-step van het verjaarde zeer cirkels dansend om nooit aan te komen. Dancings waarin spreken spasme…

hij vergroeide met de tralies en het uitzicht op een blinde muur aan de overkant hij slaat zijn vuisten niet meer kapot noch trapt hij tegen muren in zijn oren suist de dood in tergend trage tijd torst zijn ziel een onuitwisbare last diepe rouw balt in hem samen als hij denkt aan dat ene ogenblik van volmaakt kindergeluk…

Ik zie een man zittend op een bankje Hij kijkt naar beneden Niet wetende wat hij nu moet doen Hij is verdwaald en zijn ziel Heeft hij te koop aangeboden Wie helpt hem, wie ziet hem Hij vraagt zich af of hij echt op het bankje zit Of alleen maar zijn lichaam Hij kijkt naar zijn vingers Eentje wijst naar zichzelf Want het is allemaal zijn…

een moord gepleegd op wat had gekund en wat had gemoeten rest mij niets dan rouw…

Tussen slapen en waken, bestaat niemandsland. Wat oud geworden is, wordt er weer nieuw. Gedachten kan ik er sturen, terwijl hier niemand stuurt. Zelf ben ik niet aanwezig. Hier is niets en iedereen. Er is hier geen leider, die ons leidt. Tussen slapen en waken, ervaar ik eeuwigheid. Wanneer ik ontwaak, geldt hier tijdigheid, die mijn…

Geen draaideurcrimineel voor zover ik dan weet daarentegen wel iemand die de waarheid negeert bovendien hiervan zonder enige twijfel niets heeft geleerd Tijd heeft geleerd dat zij 'n comfortabele mooie stoel verdienen echt standvastig in hun leugen kabbelen zij voort op hun gedrag van bedrog & geenszins deugen Hun hersens…