3.095 resultaten.
Vogeltrek
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
444 De najaarslucht
is vol gerucht
en bijna zwart!
Een laatste beraad
op 'n hoge draad
en dan: de start!
Gewoon te gek
die vogeltrek!
Wat niemand ziet
is het verdriet
van die ene.
Die is niet weg
maar achter 'n heg
verdwenen.
Met zijn gebrek:
hij heeft geen trek.…
Vrouwe lente
netgedicht
4.5 met 4 stemmen
514 leen de woorden van de hemel
schrijf de wolken met de wind
wil weer heerlijk touwtje springen
als een onbekommerd kind
verf de bloemen op de heuvel
tel de mieren in het gras
lekker rollen naar beneden
brullen kikkers in de plas
zoemen bijen om de oren
vliegen wilde eenden op
worden vlinders weer geboren
vrouwe lente loopt voorop…
Heerlijk he? Die zon!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
466 Had u vandaag ook even tijd om buiten te kijken,
om te genieten
Keek u vandaag ook uw ogen uit, bij zoveel zonlicht,
of werd u verblind?
Liep u ook buiten, in de heerlijke zon, te ontdooien
na al die kou en nattigheid
Had u vandaag ook zo het gevoel, van die zon,
die willen we nog niet kwijt?
Zag u ook al die mensen genieten van de zon…
PEINZEND PAPIER
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
383 Langs kale nevelakkers
strompelt een oude man
gebogen maar opgewekt
naar de duinen vol lentegeur
de grijsaard wil
de frisse wind vergezellen
tot vrije golven en einder
blijft echter zitten
op een blij glanzende helling
jonge sterke bloei
nog half in tere sluimer
vraagt hier lang te toeven
hij ziet een nietig plekje
dat heel de wereld…
Lente
poëzie
2.6 met 5 stemmen
2.789 Daar zijn de knoppen wonderbaar gebroken,
De lentezegen breekt er stromend ùit...
Op koele wuiving drijven zoete roken...
De lucht is één wijd ruisen van geluid!...
Dat lijkt een liefelijke toversproke
Van wijdse heerlijkheid, die plots ontspruit
Bij lichter feeë roede... leve' ontloken
Glorieus... nog pas met rouwklokke uitgeluid!…
Weldadig zonneweer
poëzie
3.9 met 8 stemmen
3.700 Weldadig zonneweer,
hoe lang heeft ons verlangen
gewacht naar uwe troost,
geveterd en gevangen
in ‘s winters lastigheid!
Zal ‘t zomer zijn voortaan,
of zult ge, wederher
al, zonne, u duiken gaan?
De mensen danken u
volmondig, en de hoven,
in ‘t eerst aanschouwde groen,
u dankbaarheid beloven;
de…
SNEEUWVROUW
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
449 het is winter en het heeft gesneeuwd
ik gaf mijn buurjongen van tien een tientje
bouw me, als levende sneeuwmachine
een sneeuwpop in mijn tuin
een vrouw
een sneeuwvrouw met een bezemstok
maar geen heks
zeker geen heks
een lieve vrouw met neus van winterpeen
verder zacht, maar vorstbestendig
en wel in voor een beetje sneeuwpret
de opdracht…
nachtvorst
netgedicht
3.8 met 4 stemmen
422 nu kou de adem nam van zachte bloesems
twijfelt leven of ze verder kan, de
kille dood neemt kleur uit welig groen
de lente wacht
alsof ze stilletjes vertellen wil dat
uit één nacht
geen gram valt te behalen
over zeven weken bloeit april in witte jacobsladders
tree voor tree beklimt mijn spijt
langs bloemen die er niet toe doen…
De zomer kan me gestolen worden II
gedicht
3.5 met 15 stemmen
9.527 De zomer kan me gestolen worden.
De ramen open op het gekkenhuis
Der wereld. Het knarsend etsgeluid
Van het geschreven woord. Een nagel krast
Het marmer tot wit stof. Het gouden kalf
Verdrinkt in schuimend biest van de profeet.
'Gij zult geen andere goden!' kalm nou maar,
De sleet zit in de baard van kemelhaar.
Een korte broek geeft brandnetels…
MAARTSE REGEN
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
359 Tijdens de grillige maand
vallen druppels ruisend neer
hebben een vage lenteglans
vol welbekende beloftes
ofschoon steeds geheimzinnig
maar
als ze tikkend uiteenspatten
op hoofden takken en stenen
klinkt nog striemende strijd
van de vergane winter
het wolkenwater in de grond
wil slechts gemoedelijk zijn
schept verfijnde milde kracht
die…
Lange lente
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
451 ’t wordt lente, ’t wordt lente, juichte tante
bij het ramenlappen uit het raam
sta op me kop, het lapt me op
de zon is gratis: kost geen centen
ben zo gek, zo idioot, zo lekker bloot
een echte scheve trekkebek
zelfs de boze buurman vloog
ik van de week zomaar om zijn nek
retteketet vlieg zomers uit me bed
schreeuw me luid, met me hele…
Ik lig weer vreedzaam in het gras
poëzie
2.8 met 4 stemmen
1.151 Ik lig weer vreedzaam in het gras,
En rond mij geurt de goede aarde,
Mijn lieve dwaalt met lichte pas
En leest de bloemen in de gaarde.
De nieuwe lente is aangebroken,
Met zonnewarmte’ en vogelzang,
Met bloemen en met zoete roken,
En immer rijker welt mijn dank.
O heerlijkheid der heerlijkheden,
Onpeilbaar is mijn dankbaarheid,
Nog immer…
Zonnebruid
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
511 Oh, die nieuwe lente, die
weer komen gaat, met dartel
blad te spelen in een ontloken
wind onder het uitdagend
groen, gedronken van de dauw
van het ruisend blad als
murmelende beek, elixer
van het morgengeel uit de
lissen te stelen, ook als
Helios en de maan in hun
baan zullen vertragen,
meegevoerd op de diepste
tonen van Pan’s…
Krokussen
netgedicht
3.8 met 9 stemmen
609 Een streepje zon en ver van hier
een vogel die probeert te zingen.
Hoe wil het leven ons omringen
met wat geen woorden ooit omvatten?
Het heimwee naar een warme tijd
waar plots weer zoveel bloemen bloeien,
hoe is dit toch niet uit te roeien
maar komt elk voorjaar ook tot hier.
Een streepje zon en blije woorden
die hoop doen groeien en vol…
Een nobel bruin
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
332 Nog staat zij daar
haast ongedeerd
loodrecht
haast ongestoord
haar kolf
een nobel bruin
de grote lisdodde
in de sloot
de lente komt
de winter gaat
vergaan
staande sterven
schadeloos en schoon
onschuldig en rechtop
eenvoud is haar kroon
de grote lisdodde
stijlvol
in de sloot…
Beuken
gedicht
2.6 met 19 stemmen
6.810 je zou van elke dag iets
moeten overhouden, vandaag misschien
het beeld van beukenstammen, zoals ze
langs de weg gestapeld lagen en je
hun binnenste kon zien dat leek
op het vruchtvlees van pompoenen
of de plek waar ze onder
een dunne sneeuwlaag stonden,
wat iemand zei, bijvoorbeeld,
dat het naar prinsessen rook
en iemand anders dat het…
wintergedicht
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
858 Ze is er weer
de winterfee
uit haar hemeltroon
strooide ze met
witte vlokken
zonder geluid
een winterdeken
op de aarde neer
en oogt ze
als een maagdelijke bruid
met haar blauwe luchten
en zonnestralen
in glinsterend goud
voelt haar aanwezigheid
toch heel vertrouwd
Maar haar sneeuwwitte winterkus
is bitterkoud…
Winters lierdicht
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
527 Toen het witte hemelbedgordijn
werd neergeslagen
mij alreeds naar buiten had gedragen
mocht ik de allereerste zijn
die jou betrad
vergat de tijd
door alle maagdelijkheid
wat was het lang geleden
dat ik al dit schoons met een voetkus
mocht ontkleden…
tombe la neige
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
551 het valt maar
met de tederheid
van zacht vallend blad
langzaam bleekt het land
tot het wit ziet…
Winter
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
434 ik ben de sneeuwvlok en de kou
ontwricht verkeer op wielen
mijn adem verstart wat beweegt
ik ben de ijzige adem
die ledematen bevriest
water een glad vel geeft
ik houd het land in mijn greep
bij min twintig en meer
huiver, vlucht in je hol…