Als het leven kleur verbergt in gesloten harten van jasmijn en jonge bloemblaadjes steeds opnieuw hun nerven uittekenen als op een fris gelaat zal het nectar zijn sluier van geur wijds uitspreiden rond droeve dagen Als gevederde vogelvluchten een te straffe thermiek verdrijven en donskuikentjes nog jongleren om uit te vliegen zal het…

Zon straalt met liefde en lente ontsluit haar kleed in groen…

hoor je het fluisteren, het suizen rond de winddansende bomen weet je hoe heerlijk je daar kunt mijmeren, stiekempjes dromen kan luisteren hoe de vogel er klanken van liefde zingt wanneer de ochtendnevel mysterieus de nog grillige takken omringt zie je hoe de zon een verlokkelijke knipoog illustreert in een bonte lucht het…

twee kraaien in een nog kale boom het schemerlicht valt uiteen, rolt een nieuw gevoel uit voorjaarsverte, de wenk is zichtbaar ze kijkt en weet zich eenzaam wacht tot wind haar adem verdeelt en golven achterlaat in het zand dat er ligt blijf staan, zegt ze het verleden vindt houvast tussen de jaren, intiem wanneer een ster zich…

ik kus de krullen en hoor rauw klinkende stemmen zonnestralen kietelen van grote hoogtes banen zich 'n weg door langs tegen omarmen de weelde van Moeder Aarde bloemen kruipen voorzichtig uit hun schulp kleuren de dag nog mooier dan dat ze begon pril groen ontrolt zich zienderogen dansen bolletjes wol bokkig in de wei het wachten is op…

Wat zijn dat toch voor bloemen die daar staan te bloeien soms alleen, soms in een groep Zijn het narren die écht sissen? En zo'n K.R.O. kus, komt ie me écht kussen als ik roep?…

Het stille water uit de wintertijd Wordt van de ijskap bevrijd Door een zon die warmer straalt Mij uit mijn winterslaap haalt Lente laat leef tijd ontwaken Zintuigen voelen groeiend raken In diepe gronden treft het doel Ontkiemt een tinteling gevoel Voel in mij de levensstroom Ondanks de flink gesnoeide boom De knop is om, ik…

zoemt de hommel tastend de struikjes af naar voorjaar vliegt de spreeuw gedreven heen en weer met takjes in de snavel kwetteren de meesjes schel en fiet de nestdrang rond wil ik je naam schrijven in de blauwe lucht mijn lief…

Het meisje in haar blauwe jurkje heeft haar laarsjes met belletjes aangedaan van verre hoor je haar al komen. Boven op steigers en daken laten mannen even rusten hun hamer, troffel en katrol geven een fluitconcert en luid applaus. Rinkelend gooit ze haar lach naar boven een handkus wordt haar toegeworpen blijmoedig wordt het werk weer opgenomen…

‘t Is lente, ‘t Is lente juichte tante bij het ramenlappen uit het raam sta op me kop, het lapt me op de zon is gratis: kost geen centen ik ben zo gek, zo idioot, zo lekker bloot een echte scheve trekkebek zelfs de boze buurman vloog ik van de week zomaar om zijn nek retteketet vlieg zomers uit me bed schreeuwde luid, met hele borst vooruit…

de zon verrast met gouden stralen het landschap wordt innig gekust ik zou niet langer moeten dralen daarvan ben ik mij goed bewust als het voorjaar zich doet gelden kunnen wij straks weer zonder jas over de Esch richting Delden en geeft somberheid geen pas het is de drang van binnenuit die ik thans openlijk durf tonen een gevoel dat naar…

De lente is begonnen aan haar charme-offensief Om haar verleidelijke schoonheid kunnen we niet heen en is zij elk jaar weer een hartendief voor iedereen Ze flirt met de zon de blauwe lucht het frisse groen de narcissen de crocussen en sneeuwklokjes in het plantsoen de vogels die hun lief bezingen teder en zacht Mooie lente bevrijdt…

ruik de stilte in de morgen kleur de bomen Lente groen laat lammeren geboren worden want er is zoveel te doen zie krokussen gestaag ontluiken veranderd veld in bloemenzee kus de sterren van de hemel ochtendgloren neem me mee…

Een nieuw begin komt nooit te laat een vogel zingt een boom die praat Geen eind in zicht de weg is gelukkig lang open ogen nooit meer bang Geen droom te klein geen plan te groot het licht dat schijnt eenden in de sloot Dit valt op je neus een zacht gebaar krokussen uit de grond gelukkig echt waar…

In ‘t koude groen stond nog niet veel maar met hun kopjes boven ‘t blad verheven hebben als vreugdeboden van nieuw Leven sneeuwklokjes stil de LENTE neergeschreven.…

nog effe dan is het lente met alle gemekker van lammetjes in de weide die worden versneden tot kroket of in de soep geholpen nagekeken door de ooi die haar jas kwijt is…

De lente is begonnen nu de zon weer schijnt, de natuur kriebelt, een roze bril. Verliefde stellen, wandelend op het strand, niks maakt meer uit, problemen aan de kant. Alleen maar genieten, tulpen en narcissen, tomeloos verlangen, alleen maar zonneschijn. Liefde overal, niemand wil het missen, badend in de zon, iedereen in zijn…

Het wordt al weer langer licht de lente is weer inzicht vogels hoor je weer fluiten de dieren kunnen weer naar buiten. Lammetjes in de wei je geniet en zet je zorgen even opzij de eerste zonnestralen op je snoet deze vitamine doet de mens zo goed. De natuur verandert van kleur je ruikt de lente met zijn speciale geur misschien begrijpt…

Uitgehold worden, leeg gemaakt, niet zomaar om niet maar om nieuw leven plaats te geven; om uit te botten telkens weer. Zo komt de lente na een winter van leegte en pijn; zo komt nieuw leven steeds weer gegeven om mens voor mens te zijn.…

het regent naakte hymnen in gekerfde tuinen en boomgaarden vogels zingen op takken en de wind knielt op andere nevels loyaal in mijn buurt de regen flow verblindt niet het naakte zangerige als de uren verstrijken op de eerste melodie er is geen klaagzang te horen onder de regenboog reist nogal wat op winden en getijden waar de vogels…