De Ida was tot in de wijde omtrek Te zien vanaf de burcht waar wij van lazen Waar Paris, prins, die er het vee liet grazen, Zijn oordeel gaf wie of de schoonste was: Athene zou hem kracht en wijsheid schenken En Hera lokte hem met sceptermacht Doch als de mooiste wees hij Afrodite Die hem de schone Hélena toedacht Het vonnis was geveld…

Over een der roemrijkste figuren uit de literatuur schreef Mikis Theodorakis een liederencyclus over de Odysseia Toneelgroep Appel wijdde een marathon aan Odysseus van bijna negen volle uren Complex was hij en daarom blijft Odysseus intrigeren In de loop der eeuwen Ging men Odysseus ondanks of juist dankzij hem Steeds weer…

met de ogen dicht zonder een vleugje licht drijft ze mee op hoge golven als een kale tak van de boom waarvan de wortels afgesneden zijn in wanhoop en pijn en wereldse schijn de eerste willen zijn…

een goed gedicht is meestal niet zo open biedt niet dat klare rechtstreekse inzicht drijft je soms tot wanhopen de zon komt trouw op in het verre oosten brengt elke ochtend weer vers licht toch blijft dat wat voor jou was gesloten nog steeds een beetje onderbelicht zoals je in een oude schelp haar verlaten zee meent te horen zoals…

Stephen King Verzint de mooist-spannende Fictieverhalen, 'even- though; hoewel met sterke Zenuwen op de bank/in bed De toon voor de komende Uren is gezet...! Onbetwiste Master of Suspense King Stephen…

Critici die maar één ster geven, beoordelen slechts zichzelf. Ze kennen de dichters niet. Ze doen zichzelf tekort. Twee sterren waarderen moeite, die dichters zich getroosten. Een derde ster eert gedichten, die proberen doel te treffen. Vier sterren zijn gerechtvaardigd, wanneer woorden lezers raken. De vijfde ster eert perfectie.…

Poëzie is niet zomaar een woord het vloeide voort uit poiesis het is de genesis van onze verbeeldingskracht de heilige graal van het mensenhart die de taal van ons allemaal mystieke macht schenkt en het brein doordrenkt van fantasie, hartstocht en drama De Mana van dichterlijk oraal kent geen strakke moraal en vloeit niet aflatend, universeel…

Ik wil in de boeken duiken En de woorden ruiken De fantasie door me heen laten spoelen En haar voelen 'De pen is krachtiger dan het zwaard´ Dat motto is mijn leven waard…

Hoe jij met gevleugelde taal naar het spant zweeft jij kan een school woorden temmen met de tippen van de vlerken Je neemt me mee boven de meander van je poëma, de bevliegingen door je denkbeelden tempeesten voel ik me ongewerveld de vloeiende metaforen als rivieren door het papieren landschap…

Er wordt over zoveel geschreven. Door bijna iedereen en door mij. Over theorie of praktijk. Over leven of overleven. Over begrip of onbegrip. In het holst van de nacht schrijf ik. Over waarvoor geen woorden zijn, maar ik in stilte ervaren kan. Over bewustzijn beleven, dat ik niet begrijp.…

nu Remco Campert inmiddels al in de negentig is kan ik me haast niet voorstellen dat hij ooit een vijftiger is geweest…

De noodzaak om op te schrijven, wat anderen zo niet schrijven. Het onvermogen om te zwijgen, over wat je innerlijk beweegt. Kritiek op eigenwaarde schatten, hoe je anders moet gaan leven. Hoe je anders moet gaan doen. Dat je beter anders schrijven kunt. Zoals geleerde mensen schrijven. Zoals bekende dichters dichten. Zoals criticasters feilloos…

Dè werkplaats voor dichters, is onvolprezen gedichten.nl. Gedichten.nl is een veilige oase, waar Johan fijne Mostert brengt. Een hemel, waar jonge dichters, zich hartstochtelijk mogen uiten. Een plaats waar een oude dichter, al jarenlang, zijn mosterd haalt.…

Toen ik schreef over de hitte van zomer het verzengende zomerweer dacht ik terstond hoe lui is dat verzengend wel niet wat is het verzengende in verzengend zomerweer? De zon die warmt en warmer en nog heter wordt spontaan in brand vliegt van hitte? Mag het bijvoeglijke spreken met een surreële zon? Wat is dan het schitterende in schitterende…

Klaarte valt altijd plat op de dingen is koud van geïoniseerde lucht lege ruimte gireren bolle denkbeelden vlak op een spiegel woorden weerkaatst uit het niets gesneden dun volle lucht ademt op doodnormale wijze doorzeefd en doordrenkt als van gewoon brood met water uit een helder scherm moet ik dan de triage van weeën opduiken boud…

Ik had me aan haar spinrokken geprikt Waardoor ik honderd jaren moest gaan slapen Een toverstaf bleek een gevaarlijk wapen Het was bij mijn geboorte voorbeschikt Toen ik ontwaakte, was ik diep geschokt De wereld bleek bezaaid te zijn met dorens En prinsen woonden in ivoren torens Ik leek wel in een hinderlaag gelokt…

Een dricht schrijf ik nu, terwijl ik dronken ben. Niet erg goed kan zijn, bij mijn verstand. Oude remmen zijn heden, van hun ruwe schijven af. Dit gedicht verzin ik niet zelf, omdat ik niets verzinnen kan. Ik schrijf er maar wat op los. Ongewild. Spontaan. Ik schrijf wat ik zelf niet weet. Iets of iemand schrijft in mij. Ik noteer wat…

Als dichterswoorden Waarheid zingen leef ik voort Door de eeuwen heen Haiku gebaseerd op Metamorfose XV 877-890: En tot in verre landen, waar Romeinse macht zal heersen, Zal men mij lezen en ik zal door alle eeuwen heen Als dichterswoorden waarheid zingen Roemvol blijven leven - Publius Ovidius Naso (Sulmona, 20 maart 43 v.C.…

Poëzie is het oud abattoir dat het vlees van de onslachtbaren snijdt het Absolute in de vleesmolen draait de slachter die ontwijdt een oor afsnijdt er een paar onzegbaarheden in prevelt uit ranzigheid zijn mond in kiepert op de verspreking sjiekt waarna hij enige eeuwigheid schendt worst voorschotelt in kerstboomschelletjes een variatie op…

Onbetwiste Master of Suspense King, Stephen Verzint de mooist-spannende fictieverhalen, 'even- though', daardoor met sterke zenuwen zittend op bank of liggend in bed De toon voor de komende dagen is gezet…