Netgedichten

netgedicht (nr. 77.873):

Cordelia

na het onachtzaam dansen
op het ijle koord van louter
woorden en weggewaaide
beloften groeit in zijn hart
een orkaan van verdriet
ontluistering kerft zijn
vermoeide botten
na de vuurzee hoort hij het
hout kraken kraken van gemis
pas nu volgen zijn oren de
misthoorns die aanhoudend
van onheil roepen over de
grauw grijze heuvels

Cordelia, dochter van de zee
jij komt nooit meer o nooit
nooit nooit nooit nooit