inloggen
voeg je niet.gecontr.netg. toe

Niet.gecontr.netg. over overlijden

3.355 resultaten.

[ Leef in het heden ]

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 280
Leef in het heden, dan is doodgaan voor jou niets -- geen gebeurtenis.…
Zywa9 juli 2021Lees meer >

Dit zal het einde zijn

poëzie
3.6 met 13 stemmen aantal keer bekeken 2.319
Dit zal het einde zijn: een witte doek Wordt over mijn lichaam uitgevouwen, Ik lig languit, de handen saamgevouwen, Ik ben zeer ver, ergens op vreemd bezoek. Ik moet daar lezen een oneindig boek Vol marmeren tekens grillig uitgehouwen, Bij iedre bladzij gaat mijn zien verflauwen; Het wordt al donkerder in gindse hoek; Ik zou wel willen,…

Taal en nog eens taal

gedicht
2.6 met 105 stemmen aantal keer bekeken 33.632
Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar, die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij. De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt aan boord, container vol relieken, taal en nog eens taal, een ansichtkaart…

Het moet

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 413
Mijn geest wil vluchten, vluchten voor al het verdriet. Voor de geur van de dood, die mij overal omringt. Maar vluchten kan ik niet. Verzamel maar weer nieuwe moed, koste wat het kost, en doe wat je doen moet. Blijf op je post. Dus hebben wij jou weggebracht. Naar een heerlijk plekje in het bos. Met bomen in prachtige herfstkleuren,…
Antje23 juni 2021Lees meer >

HET KAARSJE

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 412
Als je wordt geboren, dus begint te leven wordt er ergens jouw kaarsje aangestoken Jou wordt aldus een bepaalde tijd gegeven met je innerlijk wordt je tijd afgesproken Gans je leven schenkt jouw kaarsje licht edoch brandt toch verder en alsmaar door Je jeugd verstopt zich in het rimpelgezicht je weet je op weg naar jouw laatste spoor…

Mijn lieve papa is er niet meer.

hartenkreet
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 435
Mijn lieve papa is er niet meer. In mijn hart doet dat veel zeer. Ik kan niets meer zeggen, niets meer vragen. Zullen straks alle herinneringen vervagen? Mijn lieve vader is er niet meer. Ik voel een steek in mijn hart keer op keer. Vragen zoals waarom moest hij gaan? Beinvloeden op dit moment mijn bestaan. Mijn lieve papa is er niet meer…

Tot morgen

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 388
Zo dom te zeggen wat ik zei, toen jij daar al te sterven lag. Zo dom, ik zei: “Tot morgen.” Terwijl de dood al op je kussen lag zei ik: “Tot morgen.” je kneep nog in mijn hand, als had je het begrepen. Wat moet je wel hebben gedacht. Waarom heb ik dat toen gezegd? Ik kan het niet bevatten. Of was het misschien God die sprak en had je…
Antje19 juni 2021Lees meer >

Wie is er in mijn huis geweest?

poëzie
2.2 met 11 stemmen aantal keer bekeken 1.772
Wie is er in mijn huis geweest? Een man, die zegt dat hij geneest; Maar, ach, zijn zeggen mocht niet baten: Hij heeft mijn kindje dood gelaten. De moeder liep al huilend rond; Ik blies, helaas, in ’s kindjes mond; En meende nog aldus het leven Aan ’t dode schaapke weer te geven. Ach, wist ik, wist ik, wat ik deed? Ik voelde niets dan bitter…

Een zoon van niemendal

gedicht
2.5 met 81 stemmen aantal keer bekeken 30.054
Sterven was het snelste wat je deed: van zoveel vlees had ik verwacht dat het kilo per kilo overleed met veel vertoon en variété. Een stuip volstond en dat was dat. Je lichaam was je lievelingsplek. Het kon heel stijlvol vadsig zijn. Je ging alleen om te bewijzen hoe het gelijk van vaders is en hoe het ongelijk van lijken. Voor afscheid…

Schipper en de Dood

netgedicht
5.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 472
als de stilte in hem aanwaait en de zon daarbuiten de rietkraag in lichterlaaie zet balt de rouw zich in hem samen nadert hem tot op de huid in het blauwe grasland zit zijn moeder hij hoort haar parelende lach hij ziet het schip varend in de storm de Dood klampt zich vast aan de gebroken mast…
J.Bakx14 juni 2021Lees meer >

Danse Macabre

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 297
We drinken gulzig op het leven, op die korte tijd die ons is gegeven. We zwieren luid lachend rond, dansen tot de ochtendstond; we vieren feest, we vrijen, vlijen zoenend mond op mond. Maar… de penis verheft zich slechts om weer neer te vallen. We hebben broze botten, ouderdom laat ons rotten; danst de Dood in ons midden, dan helpt…

Geen mens weet: hoe lang!

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 365
Er is geen levend wezen op deez aard die weet hoe lang ie leeft er wordt geen enkel mens gespaard ‘t is maar dat je ‘t weet! Er is geen hond geen kat, geen paard die weet wanneer ie ‘t leven verlaat er is geen enkel figuur geïmplanteerd met een chip die je zegt: ‘ is gedaan. Slechts een varken opgejaagd zeg maar vermits ie niet ‘t leven…

Verborgen verleden

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 331
Waarom zo graven in het verleden Komen er dan nog lijken uit de kast? Ik bedoel kist En als er gecremeerd is Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…

Zo ineens

netgedicht
3.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 322
dan bereikt mij het bericht dat je er gisteren nog was maar vandaag niet meer mijn lieve tante zo maar ineens weggevlogen wat doet dat ongelooflijk veel zeer ik lief jou van hier tot aan de hemel had je nog zoveel willen zeggen want het was nog lang niet jouw tijd ik mis nu al onze warme gesprekken en om jou te knuffelen nooit meer…

Mijn lieve Maan

hartenkreet
4.8 met 6 stemmen aantal keer bekeken 591
Mijn allerliefste meisje Ik moet je laten gaan Je broertje is mijn Zon Jij bent mijn mooie Maan Beiden hebben jullie Mijn leven licht gemaakt Met zwaaiende staarten Mijn hart en ziel geraakt Als levende Engelen Op pootjes zo zacht Beschermden jullie mij En hielden trouw de wacht Je gaat nu naar je broertje toe Hij wacht al een paar…

Voor jouw steen

netgedicht
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 387
Moeder, wij staan hier voor jouw steen. Stenen worden bruggen voor gedachten. Stenen worden muren. Zij scheiden ons. Jij in de grond. Wij aan de grond. Toen. Verdriet verteerd. Met een steen geëerd.…

OP DE AVOND VAN MIJN DOOD

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 413
Razende stormen gieren rond het huis mijn zuchten vallen daarbij in het niet Ik lig hier even alleen en draag 't kruis en overdenk wat in 't leven is geschied Zachte winden glijden in mijn innerlijk dankbaarheid, 't blijft een deel van mij Naast mij staat 't schitterend bloemstuk 't is 't oud trouwboeket van ons allebei Strakjes…

Te vroeg

netgedicht
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 325
Vandaag is voorbijgekropen Amper kans om deze in iets moois om te dopen Ik ben stiller dan normaal de uren voortgegaan Al trachtte ik juist vandaag bij jaren her stil te staan. De wolken pakten nu ook samen in een donker kleur Zelfs de pioenrozen en lavendel hadden een andere geur Er vlogen schietende schimmen van ooit voorbij Het weer laat…

De wilde ganzen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 271
hoor je de wilde ganzen aandoenlijk avondlied hun onbeschaamde schreien geeft een stem aan mijn verdriet ontvouw die veren vaandels vlieg weg uit de schemerlucht mijn bange hart wordt stil nu dit is het eind van mijn vlucht in dit dierbare grijze nest slaapt zacht alles wat was dus breng me naar verre velden leg me neer in het…

Zeven Zegels

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 263
Zacht is doodgaan zelden, maar er is niemand die dat navertelt Spieren denken niet, maar doen zo hun best het vege lijf te redden, dat je juist vergaat van een helse folterpijn omdat de tijd ineens vertraagt tot een eeuwigheid terwijl op de slagen van het laatste uur de hemel sterrenloos zwart wordt van een nieuwe zon die aanzwelt…
Zywa7 mei 2021Lees meer >
Meer laden...