3.355 resultaten.
[ Leef in het heden ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Leef in het heden,
dan is doodgaan voor jou niets --
geen gebeurtenis.…
Dit zal het einde zijn
poëzie
3.6 met 13 stemmen
2.319 Dit zal het einde zijn: een witte doek
Wordt over mijn lichaam uitgevouwen,
Ik lig languit, de handen saamgevouwen,
Ik ben zeer ver, ergens op vreemd bezoek.
Ik moet daar lezen een oneindig boek
Vol marmeren tekens grillig uitgehouwen,
Bij iedre bladzij gaat mijn zien verflauwen;
Het wordt al donkerder in gindse hoek;
Ik zou wel willen,…
Taal en nog eens taal
gedicht
2.6 met 105 stemmen
33.632 Hoe moet dat nu straks met mijn stoel en die van jou
als ik de tijd uit loop en struikel over die grijze haar,
die waar mijn ogen over al die maanden, uren, over je
je hebt nog twee minuten en jij gewoon je boeltje en mij.
De tijd baart rozen, zeggen ze, verstekeling klimt
aan boord, container vol relieken, taal en nog eens
taal, een ansichtkaart…
Het moet
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
413 Mijn geest wil vluchten,
vluchten voor al het verdriet.
Voor de geur van de dood,
die mij overal omringt.
Maar vluchten kan ik niet.
Verzamel maar weer nieuwe moed,
koste wat het kost,
en doe wat je doen moet.
Blijf op je post.
Dus hebben wij jou weggebracht.
Naar een heerlijk plekje in het bos.
Met bomen in prachtige herfstkleuren,…
HET KAARSJE
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
412 Als je wordt geboren, dus begint te leven
wordt er ergens jouw kaarsje aangestoken
Jou wordt aldus een bepaalde tijd gegeven
met je innerlijk wordt je tijd afgesproken
Gans je leven schenkt jouw kaarsje licht
edoch brandt toch verder en alsmaar door
Je jeugd verstopt zich in het rimpelgezicht
je weet je op weg naar jouw laatste spoor…
Mijn lieve papa is er niet meer.
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
435 Mijn lieve papa is er niet meer.
In mijn hart doet dat veel zeer.
Ik kan niets meer zeggen, niets meer vragen.
Zullen straks alle herinneringen vervagen?
Mijn lieve vader is er niet meer.
Ik voel een steek in mijn hart keer op keer.
Vragen zoals waarom moest hij gaan?
Beinvloeden op dit moment mijn bestaan.
Mijn lieve papa is er niet meer…
Tot morgen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
388 Zo dom te zeggen wat ik zei,
toen jij daar al te sterven lag.
Zo dom, ik zei: “Tot morgen.”
Terwijl de dood al op je kussen lag
zei ik: “Tot morgen.”
je kneep nog in mijn hand,
als had je het begrepen.
Wat moet je wel hebben gedacht.
Waarom heb ik dat toen gezegd?
Ik kan het niet bevatten.
Of was het misschien God die sprak
en had je…
Wie is er in mijn huis geweest?
poëzie
2.2 met 11 stemmen
1.772 Wie is er in mijn huis geweest?
Een man, die zegt dat hij geneest;
Maar, ach, zijn zeggen mocht niet baten:
Hij heeft mijn kindje dood gelaten.
De moeder liep al huilend rond;
Ik blies, helaas, in ’s kindjes mond;
En meende nog aldus het leven
Aan ’t dode schaapke weer te geven.
Ach, wist ik, wist ik, wat ik deed?
Ik voelde niets dan bitter…
Een zoon van niemendal
gedicht
2.5 met 81 stemmen
30.054 Sterven was het snelste wat je deed:
van zoveel vlees had ik verwacht
dat het kilo per kilo overleed
met veel vertoon en variété.
Een stuip volstond en dat was dat.
Je lichaam was je lievelingsplek.
Het kon heel stijlvol vadsig zijn.
Je ging alleen om te bewijzen
hoe het gelijk van vaders is
en hoe het ongelijk van lijken.
Voor afscheid…
Schipper en de Dood
netgedicht
5.0 met 5 stemmen
472 als de stilte in hem aanwaait
en de zon daarbuiten de
rietkraag in lichterlaaie zet
balt de rouw zich in hem samen
nadert hem tot op de huid
in het blauwe grasland zit
zijn moeder hij hoort haar
parelende lach hij ziet het
schip varend in de storm
de Dood klampt zich vast
aan de gebroken mast…
Danse Macabre
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
297 We drinken gulzig op het leven,
op die korte tijd
die ons is gegeven.
We zwieren luid lachend rond,
dansen tot de ochtendstond;
we vieren feest, we vrijen,
vlijen zoenend mond op mond.
Maar…
de penis verheft zich slechts
om weer neer te vallen.
We hebben broze botten,
ouderdom laat ons rotten;
danst de Dood in ons midden,
dan helpt…
Geen mens weet: hoe lang!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
365 Er is geen levend wezen op deez aard
die weet hoe lang ie leeft
er wordt geen enkel mens gespaard
‘t is maar dat je ‘t weet!
Er is geen hond geen kat, geen paard
die weet wanneer ie ‘t leven verlaat
er is geen enkel figuur geïmplanteerd
met een chip die je zegt: ‘ is gedaan.
Slechts een varken opgejaagd zeg maar
vermits ie niet ‘t leven…
Verborgen verleden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
331 Waarom zo graven in het verleden
Komen er dan nog lijken uit de kast?
Ik bedoel kist
En als er gecremeerd is
Zal dat dan nog veel stof doen opwaaien?…
Zo ineens
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
322 dan bereikt mij het bericht
dat je er gisteren nog was
maar vandaag niet meer
mijn lieve tante
zo maar ineens weggevlogen
wat doet dat ongelooflijk veel zeer
ik lief jou van hier tot aan de hemel
had je nog zoveel willen zeggen
want het was nog lang niet jouw tijd
ik mis nu al onze warme gesprekken
en om jou te knuffelen nooit meer…
Mijn lieve Maan
hartenkreet
4.8 met 6 stemmen
591 Mijn allerliefste meisje
Ik moet je laten gaan
Je broertje is mijn Zon
Jij bent mijn mooie Maan
Beiden hebben jullie
Mijn leven licht gemaakt
Met zwaaiende staarten
Mijn hart en ziel geraakt
Als levende Engelen
Op pootjes zo zacht
Beschermden jullie mij
En hielden trouw de wacht
Je gaat nu naar je broertje toe
Hij wacht al een paar…
Voor jouw steen
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
387 Moeder, wij staan hier voor jouw steen.
Stenen worden bruggen voor gedachten.
Stenen worden muren. Zij scheiden ons.
Jij in de grond. Wij aan de grond. Toen.
Verdriet verteerd. Met een steen geëerd.…
OP DE AVOND VAN MIJN DOOD
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen
413 Razende stormen gieren rond het huis
mijn zuchten vallen daarbij in het niet
Ik lig hier even alleen en draag 't kruis
en overdenk wat in 't leven is geschied
Zachte winden glijden in mijn innerlijk
dankbaarheid, 't blijft een deel van mij
Naast mij staat 't schitterend bloemstuk
't is 't oud trouwboeket van ons allebei
Strakjes…
Te vroeg
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
325 Vandaag is voorbijgekropen
Amper kans om deze in iets moois om te dopen
Ik ben stiller dan normaal de uren voortgegaan
Al trachtte ik juist vandaag bij jaren her stil te staan.
De wolken pakten nu ook samen in een donker kleur
Zelfs de pioenrozen en lavendel hadden een andere geur
Er vlogen schietende schimmen van ooit voorbij
Het weer laat…
De wilde ganzen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
271 hoor je de wilde ganzen
aandoenlijk
avondlied
hun onbeschaamde
schreien
geeft een stem aan
mijn verdriet
ontvouw die veren vaandels
vlieg weg
uit de schemerlucht
mijn bange hart
wordt stil nu
dit is het eind
van mijn vlucht
in dit dierbare grijze nest
slaapt zacht
alles wat was
dus breng me naar
verre velden
leg me neer
in het…
Zeven Zegels
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
263 Zacht is doodgaan zelden, maar
er is niemand die dat navertelt
Spieren denken niet, maar doen
zo hun best het vege lijf
te redden, dat je juist vergaat
van een helse folterpijn
omdat de tijd ineens vertraagt
tot een eeuwigheid terwijl
op de slagen van het laatste
uur de hemel sterrenloos
zwart wordt van een nieuwe zon
die aanzwelt…