Liefst 3.4 nu op de schaal van Richter
De aarde geeft in duidelijke taal
Hiermee opnieuw een schokkend noodsignaal
De klap was deze keer bepaald niet lichter…

De dichters weten wat zij niet weten.
Zij spreken in hun vreemde taal;
zij gaan de dood in tot het begin;
zij ontdekken leven -…

Velen van ons, onder wie ik, hebben weleens, ooit op school wellicht, die ene naam aan de klepel van de grote klok horen bengelen en bungelen
almaar door tot vervelensjengelend toe, telkens weer doordreutelend als een eeuwige wederkeer speeldoos, die de jardino armonica van unico van wassenaer en arvo pärts stomvervelende spiegel im spiegel speelt
tot het geluid deo volente
dempend en nolens volens oploste in de noorderzon van sint-juttemis, waar dat ook is of moge zijn, zoals men tussen…

Blaadjes dwarrelen
zacht op vochtige paden
herfst ademt in mij
Als ochtend zich opent…

Laat d' ouderwetse dichter nog zijn lier
Besnaren om het zonlicht te bezingen;
Ons, jongren, wenken hoger, beter dingen
Dan 't eeuwen reeds banale hemelvier.…