AFSTAND
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 22 Afstand is digitaal,
een contactformulier,
een chatrobot voor 24/7,
eerst een app installeren.
Afstand is zoeken naar,
jammerlijk tijd verliezen,
wachten op zoveel vóór u,
een uitgevallen verbinding.
Afstand is geen vervoer,
gebrekkige toegankelijkheid,
apparaten niet kennen,
juiste woorden missen.
Afstand is weg raken,
steeds zoeken…
Wit linnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 40 een zuchtend lentelandschap
strekt zich in groen zwijgen
langs ruwe rivieren strelen penselen
de harde huid van het witte linnen
een verlaten boerderij doekt op
naast witte bergen in geverfde sneeuw
kabouters spelen met metaforen
in het holst van de donkere nacht
in een dorp zonder straatnamen
onder het licht van een lantaarnpaal…
de zwarte tovenaar
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 21 de slang kruipt giechelend tegen de dikke boomstam op.
hij heeft net Adam en Eva verlinkt.
nu luistert hij bezweerd naar de grote zwarte tovenaar
die naakt met een zwart luipaardvel op een dwarsfluit speelt
in de diep betoverde nacht waar de maan vol doorzichtig licht
de hoogst zwijgende toeschouwer is met een kraanvogel en nog meer
zwarte slangen…
verwoording
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 40 uit witte weerbarstige klei
groeit breekbaar porselein
ontstaan uit water en aarde
hoor het ritselen
van de goede gave verweesd
in Pandora’s doos
laat ontroering stromen als de
kleine mond zich naar mama’s
aaah en oooh in trappelende
verwoording vormt
uit weerbarstige witte klei
groeit breekbaar porselein…
[ Ik ben verstandig ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 7 Ik ben verstandig,
maar uit liefde geloof ik --
in een voortbestaan.…
Stilte zonder ogen
netgedicht
3.0 met 142 stemmen 60 het zacht
voorzichtig
schuifelen
was de
enige fysieke
reactie van
mensen die
dwaalden in
gedeelde stilte
zonder ogen
niet meer
in staat tot
het leggen
van contact
in een vaag
lijfelijk
benaderen
middels hun
schuifelend
verplaatsen
is de enige
manier om
het bestaan
nog even
te rekken
zonder zichzelf
prijs te geven
aan…
Rustig vaarwater
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 42 een golf aait het zand
de zee kust de horizon
en omarmt het strand…
scheppersverdriet
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 10 scheppersverdriet
stem nee
tegen SGP
uitsluitend mannetjes
allemaal op
een rij
houden de
bijbel enorm
ouderwets maakt
niemand blij
voorts een
tegenpool aangaande
onze geliefde
dierenpartij
wil de
bloemen in
zijn tuin
een beter
leven geven
snertoplossing daar
gaan toch
velen van
beven
stoer overkomen
lukt hem
totaal…
Noord Oost Zuid West Nederland
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 5 Noord Oost Zuid West Nederland
Ik heb door alle steden en dorpen al gezworven
Heb het leven al gezien
Dat is het veel Bewogen en Turbulente Leven van Danny van Strien
Goed gedaan fouten gemaakt
Het heeft mezelf het meest geraakt
Ik ben zeker niet slecht
Maar het leven is geen film maar levens echt…
Wekker
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 126 Ik zag dat Theo Danes weer ontbrak,
Waardoor Wim Meyles dinsdag ‘aan’ moest blijven.
Die komt dan op de ranglijst bovendrijven,
En dat dus met het allergrootst gemak.
Voor Meyles is dat uiteraard best lekker,
Maar Theo, zet op dinsdag eens een wekker.…
Mens op planeet aarde
gedicht
2.0 met 87 stemmen 16.749 Europa, Azië, Afrika - ik verzamel
continenten werkgewijs - ik wijs
toerisme af en waan me werker
in een wereld die naar rotting stinkt
ach, hoe mooi de sterren, hoe onbedorven
de planeten waar nooit mensen waren
met machines die aarde vraten, wateren
ontvisten en vergiftigen, ja voordien
'k zou me moeten schamen, 'k zou
zoveel excuses…
MIS-VERWIJT
poëzie
2.0 met 10 stemmen 2.360 Gij noemt een Bultenaar gebrekkig, zonder reden:
Bedenkt eens wat gij doet;
Weegt zijn en weegt uw leden;
Een bult is geen gebrek, het is een overvloed.…
ANNO 4711
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 32 De vogel is nogal intelligent
Toon hem het cijfer vier, hij zal het krassen
Dat soorten op hun tellen moeten passen
Is aan de evolutie inherent
De kraai zal overwinnen en een restje
Gekooide mensjes doet een vogelnestje…
Zeis en zicht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 29 Langzaam aan geeft mijn lichaam zich over
en opnieuw, als nieuw, terug.
Ik ben het omgekeerde kind
dat tastend, zoekend zijn weg vindt
in een landschap vol lover en tover.
[In dit helderwit gedicht
reis ik als een lichtgewicht
zeer gericht van zeis naar zicht.]
Ik transformeer van stier naar mug,
van gestaald graniet naar tegelgruis…
Vallende ster
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 26 Spatten van sterren
in de nachtlucht boven mij
dromen komen uit
Wanneer ik ’s nachts omhoog kijk naar de
oneindige hemel, zijn daar wonderlijkste dingen te vinden:
de plek waar sterren schitteren tegelijk is er licht te midden van duisternis
Stuk voor stuk brengen ze schoonheid in de wereld, en dit op de meest subtiele manieren.
Fonkelend…
SLANK BEHOUWEN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Een vinger, hoog en beslist opgestoken,
bij de Schelde, noodt schepen te meren
aan Antwerpens kade, mag regeren
over al wat in de stad is ontloken.
Deze toren heeft eeuwenlang gesproken
met stoere werklui en wijze heren,
kon doorgaans Belgisch beeldhouwkunst vereren:
soms hersteld, na even te zijn gebroken.
Bij avondschemer streelt hem…
SCHOOF, EEN SUPERSSSSSSTER!
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 46 Ik zie Schoof
de ex Slapende PvdA'er
de Secretaris Generaal
de Super-Solist-Ambtenaar
de bindSter maar geen
onderdeel van de politieke
gewassen: PVV, VVD, BBB en NSC
en denk aandachtig, allemachtig, krachtig, prachtig:
dat is een:
Schone, Strenge, Slimme, Sluwe, Snuggere
niet te Stuiten persoonlijkheid
laat die maar Schuiven
Schoof…
Solo
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 58 Volgens de laatste berichten schijnt het vandaag de dag te zijn waarop een iegelijck, te land, ter zee of zelfs in de lucht, kortom, waar ook ter wereld, zichzelf een hand mag geven...een fijne dag!
_____________________________________
Is zelfs aan dit genot een dag gewijd
In Hong Kong, Tokyo, New York
en Rio
Doen eskimo's het solo in
hun…
[ Zonder te reizen ]
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 9 Zonder te reizen
ben ik beland waar ik ben --
Nu is dit mijn plaats.…
Verandering van perspectief
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 35 het was niet alleen
goud dat er blonk
maar we hoopten
door te poetsen iets
van die schitterende
kleur terug te krijgen
die ook zou blijven
in samen
hemelden we
het glanzen op
we voelden ook
dat de warmte door
straling intenser
was geworden
wij wisten
dat wij op weg
waren en alleen
al dat feit gaf
ons zoveel spirit
dat het…