Alle inzendingen van Cor

Ze stonden in gelid erekruizen en medailles sierden hun uniform zo goed te zien een dierbaar bezit bijna in de strijd waren ze bezweken God inspecteerde groette ze allemaal wat waren ze fier op hun bevochten vrijheid O ja trots was Hij ook maar had ook naar hun verborgen littekens gekeken een heel andere norm…

Zoals de zon dagelijks trouw over de horizon komt op haar gezette tijd omdat ze niet weigeren kan zo zal ik er zijn voor jou als een vanzelfsprekendheid die dan toch ook steeds opnieuw verrast…

Besef je wel het grote voordeel als jij mij ziet dat genoegen heb ik niet misschien zie ik het verkeerd maar mijn zelfbeeld vermoed ik alleen in een spiegel dus jouw inzicht heb ik nodig want dat van mij is gelimiteerd…

Hier beneden is het soms moeilijk om met bidden te beginnen maar toch blijft het steeds afronden naar boven…

Ben ik het of jij die steeds over schuld struikelt een gevoel dat nooit verdwijnt is dat van belang want wie als eerste opstaat helpt die ander toch weer overeind…

Thuiskomen doe je niet tussen twee muren of in een enkele stad op een kaart maar overal op de plek waar liefde is en was op haar best ook bij verdrietig vertrek het is geen plaats maar soms een moment dat is misschien wel op elkaar stapelen van bouwstenen voor een veilig nest wat je koestert en voor elkaar bewaard als…

Nagenietend van pindakaas duin zee en zand de sacrale geur van heilig hout straalt de moeder Gods achter een lichtpiramide in een zee van kleur nog mooier dan ze ooit was dan bestook ik haar met vragen waarom is nu altijd maar even gisteren legde een vriend het allemaal zo goddelijk vast bij alle foto, s die zij heeft genomen dacht…

Onderweg naar een goede balans voor vrede en vreugde zie je eerst aan de bloesem dat er liefde is de vruchten die later op je pad komen is een tocht in herkennen en vinden van manieren die ander te dienen…

Het verleden wil ik niet afsluiten door terug te kijken zo ver als ik kan zal ik misschien moe gestreden mijn doel bereiken door elke dag die komt verwachtingsvol tegemoet te gaan zien…

Verkregen vrijheid is standvastiger dan de grootste tanks of het hardste beton genieten van vrijheid is krachtiger veel zachter dan de uitstraling van de zon…

Die dag dat jij buiten jezelf was getreden was het voor mij even wennen want eindelijk leerde ik je binnenste kennen het antwoord op mijn gebeden…

Is voor mij het kennen van mijn hart erkennen dat wat zich soms als harde werkelijkheid voordoet ook een diepere dimensie heeft die mijn verstand verwart om deze hartkracht te ontdekken laat ik stilte in mij opwekken ontwaren dat achter de tragisch lijkende realiteit geen afgrond op de loer ligt met absurditeit…

Nu vijf jaar later weet ik nog niet waarom ik kniel bij de rozen in de winkelstraat want ze verbloemen niet wat ik voel in mijn ziel God ik ben nog zo kwaad…

Er zijn wel eens dagen dat ik besef bij elke aanval van jaloezie wrok of woede ik het hart van mezelf zou moeten veranderen maar nooit dat van die andere ik ben dus op mijn hoede want zo ontneem ik hem of haar en zelfs mezelf alle energie die zo nodig is om samen door dik en dun elkaar te blijven dragen…

Ik lees onze wereld als een spannend boek nieuwsgiering en vol verlangen zoek ik steeds naar een ander hoofdstuk nooit zou ik op één bladzijde blijven hangen als opgesloten in een kluis steeds sla ik op goed geluk een nieuwe route in immers de reis en de bestemming ze zijn mijn thuis…

In mijn denken over waar anderen mij doen twijfelen of ik ben ben ik nooit klaar vanuit mijn twijfel door mijn denken blijkt dat ik gewoon een twijfelaar ben…

Tussen het oranje en het grijs in een ouverture van stilte schaduwmomenten van een eerste meeuw met de weidsheid van zwangere luchten neemt bij mij de spanning af de leegte en de kilte dag jij was nog niet geboren ik wachtte al op jou in slapeloos zuchten langzaam wordt het duidelijk wat al zo lang zat te zeuren maar verbleekt…

Sorry schoonheid het ligt aan mij vol verwondering als een kind zo blij stond ik gisteren bij je stil maar vandaag liep ik je mooi voorbij en weet ik echt niet wat ik wil wacht op mij want morgen ben ik er weer bij…

Anderen zeggen het leven staat niet stil dat blijft maar in mijn hoofd spoken omdat ik niet altijd kan dealen met de pijn zal ik steeds die naam reciteren mijn hart is niet stuk er is een scheur geslagen zo plotseling onderbroken totaal tegen mijn wil is er een rouwopleiding waar ik dat gat kan leren repareren misschien door niet…

We hoeven onze beperktheid niet te verbergen door ons steeds maar groot voor te doen de goddelijk vonk in ons doet ons groeien in kleinheid om volwassen te worden…

De grootste zonde die we kunnen begaan in deze tijd als het gaat over onze medeschepselen is niet door ze te haten maar door onverschillig voor hen te zijn ze als pionnen op het schaakbord van het politieke spel te verplaatsen en in wollig taalgebruik hun pijn weg te praten dat is de essentie van onmenselijkheid.…

Als jij ontwaakt mijn lief laat mij dan je spiegel zijn stap gerust uit je dromen ga dan voor me staan in mijn ogen laat ik je thuis komen kus me ik zal altijd met je meegaan voortaan…

Niet van buitenaf bepaald kan ik in het goddelijke geloven in dogma of leerstellingen vertaald oorzaak van kerkelijke kloven maar van binnenuit gevoed zal ik het goddelijke beleven die vonk geeft mij de moed om liefde door te geven…

Ze heeft mij versierd en windt mij om haar vinger vlinders in mijn buik…

Kind van mijn hart wat dool je rond ik probeer je paden te volgen maar lieve God ik raak verward je staat op met de zon als de vroege bloemen belovend open gaan je plukt het graan dat staat te golven zwerft eenzaam door het land ik begrijp niet veel van wat je zegt kind van mijn hart kind van mijn leven met diep…

Sommige gedichten kunnen gewoon niet rijmen veel verhalen hebben ook geen duidelijk begin midden of einde maar juist dat mag blijven ik ben al blij als ik geen startzin mis hou hartstochtelijk vast aan het niet weten om dat te willen schrijven het flitsen van het moment daar van maken het mooiste wat ik ooit hebt…

Nu het ijs gebroken is twee gezichten zich richten op vriendschap neem jij me mee je praat honderduit en zegt ik ben een beetje nerveus moet nog even wennen dat jij er bent spontaan pak je mijn hand verlegen kijk ik naar je voel me ook wat verloren je woont hier zo mooi in de Vlaamse Ardennen we lopen verder door een…

De eerste preekstoel was een steen die amper was weggerold afgedaald van boven zat er een Engel op hield daar zijn preek op Gods gezag zijn stem klonk zacht eerst waren het vrouwen die juist uit angst nog waren weggehold zij mochten luisteren naar die Goddelijke woorden die klonken op deze eerste dag als muziek accoorden…

Miskend ontgoddelijkt ga jij de geschiedenis in imago van zondares bezet door anderen zo staat geschreven in gebogen waarheid stijg daar maar boven uit als vrouw die het Al kent het universum heeft voor jou geen geheimen die Zoon van Mirjam Jeshua je geliefde levensgezel won en verwondde je hart systeem doordacht waar…

Ik nam je op mijn schoot vlak na dat je was gekomen door bloed en bloot zag ik voor het eerst je gezicht op het moment dat mijn adem werd ontnomen heb jij je opgericht ik nam je op mijn schoot bij de geboorte van je dood door bloed en bloot zie ik voor het laatst je gezicht op het moment dat jouw adem werd ontnomen…