1324 resultaten.
WEG AANWEZIG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 248 In een grote tuin
ligt de stapel hazelnoten
vergeten te rotten
verspreidt langzaam aan de geur
van gevallen loof
dat in de bosgrond
bedolven en verkruimeld
vergaat om leven te schenken
gelijk
Kerststemming ieder jaar
blij komt _ weemoedig weer verdwijnt
bij het dagelijkse doen
en gewone gebeuren
ingetogen stroomt
door het bloed van mensen…
VLUCHTIGE WENS
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 200 Al meezwevend op de wind
hier lang blijven rondwaren...…
Stille getuigen
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 413 Standbeelden, stille getuigen
van een verloren verleden;
versteende gedachten, staand
in het nu, het heden
Feilloos weggevaagde geschiedenis,
rondwarend in een oorverdovende
stilte, zichzelf aanhorend bij
gebrek aan aandacht.…
wilde hemel
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 55 daarbuiten kijk ik
de volle maan
een en al onrust
al die betekenissen
van dromen en
al dat rondwaren
van onze voorouders
die voortekenen
in ruisende bomen
in verte en
ver verleden
maar ook nu
schreeuw schreeuw
naar een wilde hemel…
IJSBLOEMEN
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 119 de bloemen staan nooit
meer op de ruiten
’s ochtends nooit meer
rijp op je dekens
we zijn nu couveusekinderen
in onze geïsoleerde huizen
en toch voel ik overal een kou
in de wereld rondwaren als nooit tevoren…
Verjaardag
hartenkreet
2.0 met 65 stemmen 14.720 Dag van het verjaren, de haren
ze worden dunner, en verklaren
mijn wijdse gebaren, die bedaren
zij hebben enkel nog, de bezwaren
van nogmaals te rondwaren, na jaren
op te klaren, eindelijk uit te varen
Mijn glas geheven, hoogst,
mijn vrienden, troost,
ja proost, ja proost!…
Dolend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 317 de leegte in haar ogen
kleurt peilloos diep
waarin vissen
welig rondwaren
krijtwit haar gelaat
tenger structuur
zichtbaar gebeente
oogt bitterkoud
ondergrens allang
overschreden zoekt
dolende ziel naarstig
naar houvast…
Zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 48 een cel
twee cellen
drie
ik ben
ik groei
en kom naar buiten
besta
zuig
eet
word groot
word iemand
bloei
verwelk
verlies
verstar
verga
verwaai
verdwijn
ik was
de vervoeging
van het zijn…
Rijke roomse traditie
snelsonnet
2.0 met 28 stemmen 1.881 De geest van Borgia roept: "Waar ik rondwaar
verandert zelfs een engel in een zondaar!"…
Rondvraag
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.165 Rondwarend tussen virtuele vellen
Achterhaal ik slechts verloren vragen
Die ik zelfs aan god zou willen stellen
In prevelend gebed begint het plots te dagen
Uiterst voorzichtig, bijna stil
Stormt mijn boodschap de hemel in
Zeg hem dat ik nog niet sterven wil…
Kijkend uit het raam
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 839 zoveel voller nu mijn heden
Ook al is alles nog zo pril
en laat twijfel mij soms nog rillen
je liefde maakt me rustig en stil
ik zou niets anders meer willen
In mijn hart koester ik het gras
waarin jij vrolijk lijkt te bloeien
en ik vraag me af wat het was
dat jouw liefde naar mij deed vloeien
Misschien dat jij ook zoiets hebt
nu ik rondwaar…
zwerver
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 205 dat het jou zo moest vergaan
je onderdoor zou gaan
jij die alles in woorden verpakte
woorden en waarheid verhakte
je hield van de klank van je eigen stem
het krassen van je zwarte pen
nu je niet meer uit je woorden komt
gevangen zit in de diepte van je mond
dat het zo ver zou komen met jou...…
Sterven. III.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 498 , kan niet vergaan ....
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . .…
Nog tien sextiljoen jaar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 50 Dag witte tuin waar zwarte letters groeien
Vorm gevend aan het menselijk bestaan
Tot Moeder Aarde ronduit is vergaan
Charon niet langer heen en weer zal roeien
Dag witte tuin waar trieste zinnen bloeien
Straks is het met mij- gardenier gedaan
Ik zal je nogmaals innig gadeslaan
Je tot die tijd met printerinkt besproeien
Totdat ik met je opga…
Tijd
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 Het is zo jammer dat alles vergaat,
dat alles gesloopt wordt door tijd en zijn haat.
De lente brengt bloeien tijd stelt ons tevree,
maar dan in de winter neemt tijd alles mee.
En ook al weet ik dat het nergens op slaat,
doet het me toch pijn dat alles weer gaat.
Ook voor de mensen had tijd een idee,
hij liet ze kort leven en stemt ze…
Bleke oevers
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 952 mijn hemel kust
bewogen wolkjes
wanneer ik droevig
naar de regen staar
mijn hemel verzacht
de dwaze wind
wanneer ik kwijnend
in de stormen rondwaar
mijn hemel verbergt
donkere schimmen
wanneer ik stervend
door de schaduwen glijd
mijn hemel weerkaatst
het rustige blauw
wanneer ik bleek
langs de oevers verdwijn…
Houten vuur
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 Hout wordt gestapeld
de vonk wordt gelegd
het knisperen
gaat over naar knetteren
vonken vliegen hoog
geur wordt verspreid
angst voor vuur
het verbranden van
wat eens leefde...…
Vergaan
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.280 Donder nu maar op
ik voel teveel pijn
Hoe lief ik ook ben
jouw hart is te klein
Wees maar heel stil
je woorden stinken
Slim en doordacht
kwetsen verminken
Voel wat ik nu voel
of lieg je hart vrij
Ontken je hardheid
je speelde met mij
Laat me nu met rust
ver van mij vandaan
Liefde eens zo mooi
voorgoed vergaan....…
vergaan
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 431 de eindeloze melancholie van een maand
die sterven gaat, verloren in de vage glorie
van wat losgelaten blad
een dorre bloem buigt mee met oostenwind
ze wiegt haar tranen naar de zee
ze wiegt de dagen naar de overgang van meer
dan schelpen strooien op een oeverpad
met gras en lege ogen
waar de winter duizend vlokken weeft
besef ik, dat…
Vergaan
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 91 de kleur vervaagt dankzij
tegenlicht dat hem tegemoet treedt
een gedrongen gestalte dringt
zich op aan geest der tijd
volgezogen met levenselixer
vervolgt het figuur zijn weg
hem berooid achterlatend
reikend naar het schijnsel
dat zich laat overschaduwen
door duisternis waaraan
hij zich gewillig overgeeft
kust Moeder Aarde hem liefdevol…
Vergaan
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 779 Gevochten
in een arena
van emoties
Verbannen
uit een landschap
van verlangen
Verdwaald
in een laan
van tranen
Vergaan
in een graf
van verdriet…
Vergaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 318 Ze bleef te lang
werd als behang
of die kast tegen de muur
Na al die jaren
kwam de liefde tot bedaren
zoet werd zuur
Vreugde verdween
samen werd alleen
slechts ik en geen wij
Praten werd zwijgen
een zucht en geen hijgen
nooit keek hij blij
Als ze terug dacht aan toen
hoe was de zoen
hoe raakte hij haar aan
Dan was het altijd…
Vergaan
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 426 Eerst gaan ze je gedeeltelijk verzagen,
Dan worden aders ergens weggeplukt.
Is dat dan naar tevredenheid gelukt,
Dan denk ik dat de rest ook wel zal slagen.
Op deze plek staat nu met regelmaat
Hoe of (het) Willem Overweg vergaat.…
worden en vergaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 54 hij zag hoe de tijd
verstreek en langzaam
stierf langs het
binnensijpelend licht
hij wist dat de tijd van
alle tijden was en ongewis
hij kende de vergeefsheid
van het leven
hij wist dat de westenwind
sluw noch uitgekookt was
hij kende hem als een
razende bruut zo nu en dan
ze waren niet in zijn
wezen ingebouwd
de argeloze woorden…
lijf -op de vlucht 369-
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 1.110 de ervaring zelf is niet te beschrijven
de beschrijving is niet direkt te ervaren
beschrijving een reflectie van lijven
die onbeperkt in het heelal rondwaren
toch deel van processen en systemen zijn
een ervaring die weer uit delen bestaat
die door het filter van de reflectie gaat
op de grote vlucht door werklijkheid
zo teken ik een rond…
in sfeer van geuren en leven
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 454 vergeten voorwerpen
uit het dagelijkse niets van heimwee
wiegend op de top der bergen opent het deuren
in grimmende gravende glimmende metaforen
muze valt inéén van schoonheid
waar liefde ademt door dalen van vreugde
het kruipt binnen als een dwaalgast
vanuit dromen van grootheidswanen
het speelde zich af in strakke hoeken
vanuit het rondwarende…
Collaboratie of verzet?
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 150 afgevoerd werd hij
als landverrader
terwijl hij in wezen goed was
met het hart op de juiste plaats
gedurende de oorlog
begaf hij zich op wegen
op de grens van goed en kwaad
waar velen niet durfden te gaan
wat was het een bizarre tijd
het was vrij kort na de bevrijding
onze vreugde duurde niet lang
want zijn lot was bezegeld
door de rondwarende…
sterker
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 882 Jaren die vergaan
Met geluk en verdriet
Maar het verdriet goed verborgen
Zodat een ander die niet ziet
Jaren vergaan
Geleerd van het verleden
Maakt het mij sterker
Om mijn geluk met iedereen te delen…
Deze dagen 12 Winkelen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 103 tussen kleurrijke bomen,
bekapt op de fiets,
onwetend dat jouw sterk lijf ' t niet verstaat,
het er aangaat op den duur:
zo verzuur je je eigen O2
je bloed en je longen
tjonge jonge wat heeft het regiem toch verzonnen,
De Jonge gewonnen
Zou hij nog blij zijn na enkele jaren
longpatiënten te zien die zich op een
afdeling scharen, rondwaren…
Vergane weelde
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 893 Mijn huid is strak gebleven,
een rekbaar vlies
maar het geheugen drijft haar zin door.
Krampachtig speel ik nog onder haar rok
In het begin was zij een sidderend standbeeld,
de laatste storm die mij omhelsde
met tentakels van tropenwind.
Een matroos in het kraaienest
kon niet zwijgen over haar wijkende lippen
met zijn zwijmelziek gezang…