Alle inzendingen over planten

Blank, scharlaken, woest en vredig, Franjig, strokig, effen, ledig, Wapenig, vol walmen; Staan zij naar de zomer luchtend, In een windeloze uchtend, Opgericht als palmen. 't Rusteloze vliegendom Gromt en glinstert al alom En beweegt zich vinnig Om het groene tonnetje Met het straalsgewijs zonnetje In elks midden innig. Even buigen…

O, plompenblad, dat schommelt Al op en neer als ’t water deint; Doch groener nog dan ’t kroosveld schijnt, Wanneer ge er opsteekt overeind, Tot gij verzinkt, verschijnt, verdwijnt, Als ’t onweer, nu het daglicht kwijnt, Schor rommelt! O, groene bies, bewogen In de onbewogen avondlucht Door ’t vallen van een beukenvrucht, Door ’t suizen van…

Vlinders en bijen wijlen bij de roze bloemen. De groene en paarse bramen zijn alleengelaten. Zijn zij zichzelf genoeg? Missen zij niet het diepe zoemen waarmee de bijen tot de bloesems praten? En 't sprakeloze, wankele evenwicht waarmee de vlinders op haar blind gezicht zich even nederlaten? ------------------------------------------------…

De wereld is van de Sanseveria maanlicht over verdwaalde stad jij bent het fraaie droomgezicht nabij het naaktstrand van de blote ziel er is onvoorwaardelijke groei achter jouw schuilend duin klinkt het droomlied van de liefde jij bent adem van mijn fantasie kamerplant in een hotel eerste kus op het gelaat tongen van dames groeien…

een naamsverschil waar ik niet mee zit ruwe bolster blanke pit stekelbolletjes waar dons om zit paars bloeiend alleen nog dit deze plant in berm, akkerrand slootkant is speciaal blij met Dollardklei komt vooral voor in het Oldambt niet zoveel elders in het land maar misschien laat hij zich niet zo makkelijk zien ze staan met vele…

nogal een naam wat maakt het uit het is juli, het bloeit in grote gele schermen langs alle bermen composiet die je ziet uitsteken boven de rest gele knoopjesbloemen in stikstofrijk gebied hebben we dat verpest ? vlinders, insecten zoemen om dit onkruid je krijgt het niet makkelijk weg maar wat een pracht in wolken uitgezaaid er wordt…

Ik genoot van de bloeiende rozemarijn die nu verdord is...…

Als ik een bloem was, zou ik dan nu bloeien? Of zou ik een bijzondere bloem zijn, een onvoorstelbare bloem, een bloem die niet kan kiezen tussen bloeien en niet bloeien, En die over de rand van een vaas voorover leunt om te zien of zijn afgrond een bodem heeft? Of zou ik alleen maar kunnen bloeien, moeten bloeien, rood en gedachteloos…

Gij die, op uw steel gestegen, schijnt te zijn uit zon gedegen, die met uw doorvlamd gewaad Drachtig in de velden staat, gij die, nog in 't morgendomen, tegen vroege-voorjaarsbomen ijl de verten bloeit en brandt, - in de verten van mijn land, in de verten, waar de scholen witgedekte wolken dolen, waar de wereld in het rond uitligt aan…

Weldadig en in rust verzonken, deze tuin, vooroorlogs ooit mijn vaders geliefde pleisterplaats. Geen sporen meer van hem die ik hier zoek. Maar elke plant, hoe onaanzienlijk ook, wordt hier gekend, genoemd bij naam en toenaam, een belofte van genezing. Kruiden gewassen tegen elk verdriet, met namen zingend van al wat ontstond in zeven…

Toen de tijden bladstil waren, lang geleen, is ze geboren, in herfststilte een bloem, die staat bleeklicht in 't vale lichtgeween, - regenen doen de wolken om haar om. Ze stond bleeklicht midden in somberheid, de lichte ogen, 't blond haar daarom gespreid, de witte handen, tranen op meen'gen tijd, een licht arm meisje dat lichthonger…

Op het blauwe Weerib water wiegen zacht de waterlelies voorzichtig opengevouwen witte kronen rond een gouden hart lieflijke landingsplaats voor eftelingelfjes. Daarnaast de Gele Plomp brutaal verheft de groene knots zich boven water de gele geile bloem toont de wereld trots haar pronte stempel met haar zoete nectar. Slootsloerie.…

In hun windschermen tegen 't noodweer Vielen kijkgaten voor verspieders; In hun marskramerskist geen proviand; Niet langer land van melk en honing. Het jaagt drukdoend door je bladeren, Peppels. Wijk niet voor de klompenmakers. Met groot materieel rukt de nacht uit, Langs je stammen siddert wind en geest. ------------------ uit: 'Vuur…

Eén graankorl, achteloos in een vruchtbre grond bedolven, Zien we, als een zwangre halm, ras op de luchtstroom golven, Hij schudt zijn vruchten af, rijpende in de grond, In halmen opslaan, waar eerst ruigte en heester stond: Dan duizendvoud herteeld en duizendvoud herboren, Doorgolft een gans gewest een gouden zee van koren: En 't land, eerst…

Licht Planten en bloemen staan zowel in het licht, als in de schaduw, zoals het een mens ook vaak vergaat. Het licht, is bijzonder en geeft waarde aan het leven dat we moeten koesteren. Tekst en foto Dick Voogd…

Heb meelijen met de bomen, laat de bast hun ongeschonden; bewaar ze voor de nijdigheid der kwade nagelwonden; geen onbarmhartig mensenkind ze dood en kwelle: geeft de vrijheid aan des Scheppers hand, die in hun lenden leeft. Hoe schandelijk ontmaakselt en ontmooit gij mij de vrome, de vrije en blije bomen, die ‘k…

Aan de overkant wordt een boom omgezaagd op de kade liggen takken de boom ploft neer het licht valt op de stenen vier mannen in oranje overalls leggen stalen kabels om zijn bast hij wordt opgehesen de boom komt langs het raam de kamer verdwijnt in zijn schaduw de mannen schreeuwen de boom trekt verder door de lucht die blauw is als een poppenoog…

Een bloem bloeit aan de wegen bleek in een zon van jaren her, rood - haar laaft de regen die viel in een zomer, al ver. Spokende zomergnomen mengen de beker en breken het brood; haar drenken verre dromen, zij bloeit zo bleek, zo rood.…

Gedaagde, bodemvaste bosgenoten, bomen, die ‘k, wel vijftig jaren lang, boom wete; en zo hoge als nu geschoten, gezien hebbe, op zo menig wandelgang; wat ben ik, arme miere, u bijgeleken, die sta en u aanschouwe, o hoge bomenreken! Mijn handen, uitgestrekt, en konnen, eiken, beuken, op wel twee drie vamen…

geef mij een boom een stastam een groeilong die zwaait en zwenkt in de tijd. in de volhardende wind sta ik liever getergd in regen die striemt dan namaak-goden te dienen met een neer-zwiepend lijf en voze vruchten. ----------------------------------------------- uit: 'Onder een leeggewaaide boom', 1982.…

Een plant is soms gelijk aan zoveel anders, wat tegen betaling wordt gekocht. Maar anders is de waarde van het stekje dat je kreeg en heel graag mocht. Ook wat onverwacht je tuin is in gelopen, wortel heeft geschoten, plaats bezet. Een beslissing moet genomen; wel of niet gedogen? Meervoud heeft helaas de kleinste kans.…

Ik zie de paardenbloemen over de velden galopperen het voorjaar loopt in hun kielzog mee Wie zal hun durven of willen keren bij ‘t veranderen van groen gras in goudgele zee? De kou sluipt weg naar het noorden Maakt plaats voor een nieuw jaargetij Zoekt haar heil in andere oorden Het voorjaar staat klaar in de rij De bloem wekt de zomer uit…

Wat heet echt? wat nep? de wereld wil bedrogen worden Het zijn niet alleen 'de witte boorden' die bedriegen Het is jokken halve waarheden, leugens liegen... alsof 't gedrukt staat We zijn 'aan de maat' hoe...... nu terug te keren in Holland, klompenland waar alleen tulpen? de akkers..... achter de duinen kleuren.…

Eenjarige plant met een hart van diep donkerbruin Bekleed met franjes gelijk een fonkelend bladgoud Helderblauwe hemelen rondom zijn bloeiende kruin Als de menselijke geest die vrij is van gedachten Warme winden hebben donkere wolken weggeblazen Diezelfde wolken zullen nooit meer wederkeren Aan de Zonnegod behoort al deze roem Want hij schiep…

Maak schemer van licht in deez' donkre stonde, Gij kindren der Meie! Wil begeleien Wat in levens Meie wordt weggezonden.... Ik heb gekozen Rozen, Heel blanke Bloemen der Meie, Die lichtend stonden, Met teder schijnen, In 't dag verdwijnen. De plek is zonloos, waar wijlen zullen De jonge leden van ziel verlaten…

Schuldeloos blommeke lief, dat op mijne weg ik ontmoete, laat mij een stonde bij u toch, laat mij een stondeke staan! Schuldeloos blommeke lief, zou immer een mens op u treden, u, die God zelve gepeisd, geschapen heeft ende gemaakt? Hij was uw schepper, Hij dacht, Hij schikte uwe blaarkes, Hij woef die blinkende krans om uw hoofd…

Tegen een amechtige garagemuur, tussen vergeelde stengels, uitgeplozen grassen en distels kortom de jaarlijkse tragedie waar mensen met herfstproblemen uiteraard aan voorbijlopen staat daar op een verlaten namiddag zonder ons medeweten het noeste blauw van een korenbloem! Voor onze aftakeling een teken: doof de zomer nooit met…

Er staan vijf bomen voor het raam. Het zijn mijn broers en zussen die me trouw blijven, nooit vloeken, elke dag een bos bloemen bezorgen. Het zijn mijn diepste gedachten over liefde, ontucht, glasheldere doorzichten naar morgen, de dood. Het zijn vijf namen die ik nooit zou kunnen vergeten. Vijf vingers en aan elke vinger een zegel…

Sigaren zijn als herfstbladeren, die eens zullen verteren. Ze zullen opgaan in rook. Ze zullen veranderen in as. Het aandachtig roken van sigaren, is genieten van het leven. Niets, nee niets, zal meer worden, zoals het leven vroeger was. Koffie brengt nieuwe moed. Sigaren troosten, mensen die genieters zijn. Mensen van vandaag. Mensen…

Zacht geween hoorbaar boven ik luister waar komt 't vandaan Dan start de heggenschaar met oorverdovend lawaai! Het wenen verdwenen, herrie overstemde het, toch was 't warempel net, alsof er huilen klonk ik sta nog steeds te zoeken! Dan stopt de motor, brandstof is op weer klinkt zacht geween! Het zijn de struiken die niet gesnoeid willen…