Alle inzendingen over vakantie

Zomervakantiefanaat, zonaanbidder Voor uw grand départ vers le sud au soleil Dwars door de Ardennen of de Borinage Stuur ik u alreeds hierbij un grand message Legt een tureluurvrouwtje echt een rood ei En is haar man werkelijk rood als een ridder? Zend mij een paar ansichten en het bewijs Van die turelurosso, nochtans…

Ja, iemand raapte mij op aan de oever van het Comomeer. Hij zag iets in me. Zijn familie had net gebaad, het water te onrustig gevonden. Dat zag hij in mij: de correspondentie met het water, de kleurlagen der recreatie, de slijtage van pret. Ja, iemand moet het eens zeggen. Onder water vang je veel stemmingen op. Dat gaat dan onder je…

Mijn vuurtoren ik mis je zo, vriend van mijn kindertijd, zo vaak stonden wij naast elkaar, stonden naar de zee te kijken, naar de wijde horizon, naar de hoge,grijze hemel. Dicht bij elkaar stonden wij, naar de zeevogels te luisteren, hoe ze afspraken maakten voor hun aanstaande reis ten zuiden. Dicht bij elkaar stonden wij verhalen…

Ooit gehoord van Zomerdorp Het Zwin Gelegen in de buurt van Cadzand Bad? Het was er eind september nogal nat Wij hadden het er reuze naar ons zin Doorheen de buien scheen er ook de zon De slufter met zijn schorren en zijn slik Daarmee ontstond direct een flinke klik Hij was een heuse inspiratiebron Majestueuze wolken hingen…

Er grenst een blauwe wereldrand aan de horizon van ons geheugen we eten er boterhammen met kaas en gaan te paard de heuvels over daar klinkt weer dat vertrouwde stemgeluid van een moeder die haar kinderen roept om te gaan zwemmen in de blije rivier en in de avond bij het kampvuur drinkt vader zijn bedroefde bier om de volle maan te begroeten…

leeg de stad vol het land trillend stilt lucht zonder schaduw schroeiend vlees als water vertroebelt leeft de sloot op zie je na het stof van de oogst weer horizon…

onmogelijke belichting. kriskras. vierkante middeleeuwse overblijfsels (volgens beschrijving) van een stad, onder de voet. dalen. meters diep in keihard verdikt verleden. achttien zijn wij - het lampje meegeteld nabij het hangmat waarlangs de gids met sleutels en ketens als laatste nu naar beneden klautert. ---------…

Ik ga dit jaar niet op reis met vakantie, Nee, ik blijf maar liever gewoon thuis. Ik word echt niet gelukkiger als ik een strand zie, Maar blijf nou lekker hangen voor de buis. En dan kijk ik iedere dag naar de Tour En schrijf ik de uitslag op van iedere etappe. Buiten de bergen ligt de verveling op de loer, Maar dan is er nog altijd Max Verstappen…

Vakantie is toch een waar plezier aan zee, hand in hand op het strand met z’n twee. Als dan de zon zijn laatste stralen straalt je in elkaars ogen in de gloed verdwaalt, en de zon geluidloos in de golven verzinkt hoor je hoe in jullie harten de liefde klinkt. En weet je dat nergens op de wereld zo fijn Er een plek is waar je liever zou zijn…

Zij dorst het niet hardop te zeggen, mijn schattebout, mignon Vooruit zei ik, in godsnaam dan, maar zeg het niet te luid (Barst eigenlijk van de koppijn maar dat laat ik haar niet blijken 't Is ons eerste maandje samen vergat m'n paracetamol...) Ze fluistert in mijn oor waar zij het liefste heen wil gaan Met mij, haar alter ego, als beloofd…

ik zie de wolken boven mij zwevend in de blauwe lucht ik vraag me af wat ze zien vraag mij af waarom soms ze met pijpenstelen huilen ik luister knapperend vuur zittend in zijn warme gloed dat niet meer nodig heeft dan wat takken en bladeren om de harten te verwarmen zachtjes waait er een wind die mijn huid teer fluistert als ik tussen…

hoog in de lucht gaan staart en vleugels als in vogelvlucht in blauw en grijs tussen witte wolken naar een paradijs jouw voetafdruk op een eiland van warm geluk -- och kon ik even steels daar zijn die pracht meebeleven -- zonlicht op je ogen aarde in zicht tijd voorbijgevlogen…

Die zonderlinge donderdagmiddag toen de lucide droom zich onder zomerse luchten ontvouwde op de achterbank van het oude automobiel gaf hij haar de gemeende kus die een nieuwe toekomst beloofde van stad naar zandstrand, met een glimlach voor de zon, die scheen over het zomerse landschap om uiteindelijk in zilte zee te gaan slapen de…

Bij arme onderwijzers en onderwijzeressen, meesters en bovenmeesters, juffen en directeuren, rectoren, rectrices en directrices, de meeste te laag ingeschaald en sowieso onderbetaald, ruist het bevrijdende woord na de (eind-)examenperikelen als een lokroep door hun aan burnouts bijna bezweken gestel...Vakantie! __________________________________…

Het land van kaarsen, koeien en gedoe, Heb ik maar even achter mij gelaten, Men zal nog wel een tijd erover praten, Maar ik doe er vandaag het zwijgen toe. Uit vrije wil heb ik mezelf verbannen, Ook dichters moeten eventjes ontspannen.…

Lief, ik zit aan de oever van de Taag te zingen. Het is hier vrij goed toeven. Alsof de meeste dingen niet meer hoeven. Althans niet meer vandaag. Wel verga ik hier van de schrik, o, vraag me niet waarvoor, voor het riet langs de stroom of voor de gemelijke geest van El Greco. Wat doe ik hier? Ik eet boekweit en af en toe een varkensnier.…

Vakantie dat 's een pretje, he? Mamaatje zegt: o jongens, nee! En achter 't dagblad duikt papa En doet zo leuk en zegt: wel ja! Mijn grote zus die kijkt mij aan Of 'k heel wat lelijks heb gedaan, En Mie de meid doet ook al dom En bromt: mijn hoofd loopt nou al om. Dat zal wel komen daarvandaan Dat zij niet meer naar school toe gaan…

Een grote kleine man zat voor zich uit Vol overgave machinist te spelen Die zou zich zo te zien nimmer vervelen Met Märklinloc en zijn stationscheffluit Zijn wereld was op bord uiteengezet Met rails en wissels in een groot ovaal Een lange sliert wagons: mens in metaal Hij was de baas maar moest op tijd naar bed ...Reeds sloeg het klokje…

Op aangewezen keuzedagen stap ik uit de orde van mijn werk in de rij voor nuttige verpozing Het graan komt op de zon broedt de korrels uit en kleurt de winter uit onze huid Alles is inbegrepen, extra's kunnen ter plekke geboekt en op gepaste wijze genoten worden in een van de vleugels Zo vliegen we een week lang rondjes in onze dromen…

Er waren katten die ons dagelijks frequenteerden, scharminkelijk rood maar tegelijk hautain, schrale wezens die ons schaamteloos inspecteerden, ze telden de ouzo en de lege flessen wijn. Dag na dag hoorden we Duitsers converseren, verrassend ritmisch en aangenaam bedaard zoals een zomerbeek door de Hunsrück zou laveren, dreven we weg, onze…

De zon het groene gras die blauwe lucht van toen wij zelf de bron van plezier maakt akoestiek de kleintjes waren Zij staat voor me vaker staat zij daar misschien al ver voor deze zomer soms mag ik op haar handdoek passen soms weet zij mijn naam ik pas op dat is alles wat zij vraagt Zomerdagdromen lang ging het goed wij leken…

Toch nog werd het zomer de banden mochten opgepompt we gingen fietsen met dat kind de dijken over dwars door groene weilanden haast was geboden de dag diende geplukt en weken bbq nog in te halen Terrasstoelen stonden verregend in de tuin het zwembad was allang geleden opgeruimd en iedereen zei niet klagen We zwommen maakten vrienden…

En ongemerkt kwam regelmaat in maaltijden wandelingen, lijn in gesprekken, herinneringen. We kochten kaarten, maakten foto's en deze vitrine met namen van schelpen op kaartjes die het leven had moeten betrappen maar kansloos liet ontsnappen, vergeeld, verregend onder stof; Bontemantel, Watermuiltje, Hartschelp. ----------------------------…

Volmaakte vreê van 't landelijke rusten: een brief, een boek, en dan de grammofoon... Het grasveld is geschoren, de einder schoon, de vijver uitgediept, geregeld onze lusten. De zwanen varen traagzaam langs de kusten, Loh'ngrins onzeker van der Jonkvrouw' woon, maar God woont hier met zijn papieren kroon, en deze rust is een volmaakt berusten…

Wat ruist hedentendage om ons heen Welk kleurpalet wordt in de maag gesplitst Waardoor raakt gans het volk*) weer opgehitst? De zomerzon in blik op de A1 Of zuidwaarts waar een exodus ons wacht Route du soleil naar 't einde van de nacht...…

Geef mij de sfeer van havens de zoute lucht van zee witgekleden matrozen van wie ik verder niets weet draaiing van geslagen touwen gummi piepend tussen wal en schip opgedroogde wieren op de kade wespen langs een lijn vol vis Ik leng anijsdrank aan met water spuw de deksels van een pit mompel in de zon iets Grieks Geeft niet waar ik…

Dwars door de tuinen Van roos en ranken Zich ’t pad te banen, Dan door de lanen Van zand en dennen Vluchtig te rennen Tot waar de kruinen Van hoge duinen In ’t blauwe blanken En zo te naderen Met zwellende aderen In laatste loop De harde golven En, overdolven, Hun koele doop.…

Verlangen naar waar het anders is. Naar waar je zelf niet woont. Heimwee naar elders. Ver weg van huis. Ver weg van beslommeringen. Van spinsels in ons brein. Wat is het toch zalig, om hier niet te zijn. Wat is het toch goddelijk, om thuis te mogen blijven. Storende geluiden verstillen, in onze spontaan verstilde tuin. Wat is het toch…

Hoezo geen afstand doen van tent? Die dertig jaar achter schot, toen dagen in kamer achter gordijn omdat geen goed moment, maar wel benieuwd of ik 'm opzetten nog kon, misschien wel gauw gebruiken wou. Een uitvouwen van herinnering aan hoe w' in de regen met dikke buik in bergen, onder bomen bij meer en zee, we met de kinderen er…

En toch kan je ze nog vinden... Die oude vervallen straten met hun eigen verhalen van Miet de dochter van Marie getrouwd met Jan van de visboer en achter het raam op de hoek van de straat de dorpshoer. Enne.... De facteur van toen dronkend zwalpen van nr. naar nr. zijn werk zo goed mogelijk doen. De blaffende straathonden…