Alle inzendingen over Hooge

Haar hoofd In haar arm Op een kussen Borsten Pront vooruit Adembenemend Oog'n, mond Gesloten Venusheuvel Hoog haar Schede bin- nen geschoven Orgas- me en e- jaculatie Venus Heuvelhoog Gecopuleerd…

over de lat heen armen in de lucht, juichend, je hebt het record!…

ik streef naar hoog mooi goed maar moet dan eerst door laag afzicht wreed dat kan dus wel even duren…

ren fiiieee kort door de bocht zwaai vlieg voorbij snel dwars fluitje van een cent hoor mij hoge noot ik .... net optijd pfff…

De charme van haar rokje ik douw haar nooit niet in een hokje met een stem zo zacht als boter het is het hart het bloed stroomt als een motor het roer draait bakboord zoals het bloed niet altijd stroomt naar het hoofd kijk maar naar beneden en geloof in hogere machten en lage lusten bloed moet vloeien ook al is het niet in balans dans…

Lopend in uitgewiste sporen neemt de natuur mij in zich op ik ben waar niemand mij kan horen een krijsende papieren prop rollend langs rulle waterkanten laat ik alle woorden drijven van de gestorven bloedverwanten die mij hartenkreten schrijven op hoge toon snijd ik hun fluitjes uit dode stengels van het riet door deze zingende geluidjes…

Door de illusie van eeuwig leven, bleef de mens levenslang kind Tot hij zich boven het dier verhief, en tijd en bewustzijn uitvond Het besef van een kort leven, is de prijs voor een bewust bestaan De illusie wordt nog altijd, van baby naar puber doorlopen…

de joint strike fighter vloog hoog boven de wolken gans onzichtbaar voor de toeschouwers op de grond geheel onverwacht in brand…

ik wil de zee niet ontmoeten in haar schuimende opwinding het verzinken van trots en haar zaak behartigen al was ze een godin laat de wind maar smijten met frustraties, vileine woorden snijden niet maar strelen de klinkers waarvan de golven zijn gebouwd het is haar geaardheid, tweedelig en vruchtbaar zoals tijd momenten deelt in zomerige…

er is een weg die geen ander kan horen, een weg in het laatste licht van hun sterflijkheid het houdt mij in mijn stilte gevangen; duister, de gele vlek, het gloeiend ijzer van de dood buiten rouwt het wit terwijl de dag huilt om de zware boodschap van de boom die mij in zijn treurlied omhoog werpt naar de silhouetten van de wolken…

Bestijg de dageraad die de droom bespringt, het bepaalt tot hoever ik ben uitgereden, en voel dat als verraad, ik weet niet wat ik mis tot aan de laatste hindernis, in een tijdloze rit, waarin de balk te hoog is neergelegd?…

Hoogwater is daar wentel en wentel weer om tij is zo voorbij…

Ik leg de lat altijd zo hoog. Dat ik er onderdoor kan zonder te bukken.…

Zeg mij waar ik moet gaan,waar Gij zult staan is die weg nog veraf ligt hij hoog of bergaf?…

Hij spreekt van liefde en dood, en dat mensen klein zijn en voor elkaar venijn zijn en dat, trots van alles, dit leven nog hoog staat aangeschreven.…

De hele dag sta ik te meppen om van alles hoog te houden. Maar niets krijgt vaste voet in de lucht. Het enige wat blijft zweven is het geestelijk leven.…

Bomen als gebouwen. Geen beweging van wind. 'Wij staan hier op vertrouwen, vertaald in groei - al jaren.' Geen vogel laat zich horen. Vertrokken naar akkerland. Geniet van zijn conditie vòòr de kou straks toeslaat. Roerloos ontvangen de bomen signalen uit een oorlog... Zenuwachtig gefluister. Ineens knapt er een tak... Toeristen op…

Ik heb je op een plaats gebracht bij velden waar het licht niet plat is en de stilte wit door alle winters bloeit alsof er nooit een eind komt aan de sneeuw. Ik heb je op een plaats gebracht waar zomers oeverloos van groen en weelde bootjes varen laten op geluk dat in de poldervaarten drijft, een seizoen lang. Op elke plek die ik je toonde…

zwart zwangerde de nacht zijn onverwacht donkere boodschap waar stilte onheilspellend klonk warmte drukte zijn eigen dekmantel nog knipperde de laatste straatlantaarn zijn eenzaam licht tegen de blinde muur raffelden schoenen een hoge hakkentoon op de natte klinkers van de ongelijke stoep in een verschrikte oogopslag werd…

De luchtvaart laat de lucht vaak circuleren. Als passagier zit dit me danig dwars vanwege zeer reëel gevaar voor sars, daar iemands adem mij kan infecteren. Het is een luchtreis, die me zorgen baart, wanneer die in een ademtocht ontaardt.…

Hij was een jongetje van nauwelijks drie Viel, van driehoog naar beneden Wat er volgde was apathie... Zijn vader stond beneden Was net thuisgekomen Toen zijn kind naar beneden plofte, dacht'íe, dat hij in een nachtmerrie was terechtgekomen... Hij heeft zijn kind toen opgeraapt De hersentjes lagen bloot Het ging door merg en been, want…

zij heeft de deur met een ferme klap gesloten is daarna op hoge poten weggelopen de stortvloed woorden lag nog op het pad alles wat nog te zeggen viel hebben wij nu wel gehad toch draaide zij zich om op de hoek voor een dramatisch laatste groet de arm hemelhoog geheven vingers wijd gespreid ogen zwarter in haar ongelijk…

Hoog op de kaap, waar zich te pletter stoot De storm, staat 't kustlicht; en zijn rondblik glijdt Ontzaglijk over zwarte oneindigheid, Vol hoorbaar hunk'rende, onzichtbare dood - Een heerser, wiens rustige zekerheid Tegen zijn gunsteling, de verre boot, Dwars door kanonnades uit wolkenvloot Schertsend knipoogt om hun vergeefse strijd.…

waarbij openbaarheid het gegeven van ons samen leven in bestaan tussen twee werelden een onmogelijke opgave is zonder echt schizoïde te zijn of dat dreigen te worden onder een voortdurende stresshemel waar schrik zijn blauwdruk in de hersenen projecteert is het met zwart-wit gedaan dan roert chaos het aanbranden op te hoog…

Al geldt hij ook als aartsconservatief, Toch zag ik gister dat de paus van Rome Tot de pc zijn toevlucht heeft genomen; Hij mailde voor de eerste keer een brief. Wie weet zond hij een e-mailtje naar God: "Ze maken hier Uw scheppingswerk kapot!"…

amos klimt benieuwd naar boven verhangen zijn de bordjes met naam en wapen van aflijvigen hij tekent voor het rondeel een cirkel voor de open poort een gaatje voor put en lijf twee stipjes wachters bestaan niet meer hij is alleen in de onbewoonbaar verklaarde ruimte het hoog vertrek een toevlucht van geslacht tot geslacht nu onder het…

Het is misschien alleen maar een gerucht, Maar Lubbers knijpt, ook als ze het niet willen, De vrouwen zegt men zo maar in de billen En die slaan daarna gillend op de vlucht. En zo maakt Ruud zich ook persoonlijk sterk Voor nog meer nobel vluchtelingenwerk.…

Er is altijd een zonderling die mij wil spreken, bijvoorbeeld als ik uien sta te bakken, gezouten kaantjes of tout court spek. Die zonderling is God. Hij belt nooit aan. Hij komt mijn keuken zomaar binnen, neemt mij de pan uit de handen. O Veni, Veni Creator! Alles brandt aan. Want God houdt niet van orde, niet van regelmaat, heeft geen…

Ach, was ik maar de wind door hoge bomen gevangen dan kietelde ik hun kruin met een briesje van verlangen...…

snoeren waar de dirigent in theatrale omarming zijn stemmen de weg wijst in het doolhof van de uiterst subtiele close harmony onderscheidend behandelt hij sopranen omdat hun geluid niet verloren mag gaan door donkerte bij de bassen die om de beurt mogen plassen pas in de finale gaat ook het publiek vol uit hun dak met de armen hoog…