inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 47.030):

Te strak bit?

Uit het duister van de
nacht draven kudde
vermetele veulens, ze
slaan helse vonken uit
de met leer beslagen
edelstenen, hoeven
trekken strepen vuur
over dat vermaledijde
uur, drijven massa’s
wolken terug achter de
streep van mijn horizon.

Alles wat geweest is heeft
het tij beweend, de zweep
en het scherpe bit van de
gelopen jaren vermindert
de greep van houvast, het
zadel op de rug van de tijd
bereden achter de manen
van vermetelheid, rebelse
sporen in strakke teugels, het
gelid van tegenstrijdigheid,
toch moet laten vieren, vrije
beugels van ruimhartigheid.

Bestijg de dageraad die de
droom bespringt, het bepaalt
tot hoever ik ben uitgereden,
en voel dat als verraad, ik
weet niet wat ik mis tot aan
de laatste hindernis, in een
tijdloze rit, waarin de balk
te hoog is neergelegd?


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: Pama, 16 februari 2013


Geplaatst in de categorie: psychologie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 183

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Petra Hermans
Datum:
16 februari 2013
Email:
worldpoet546live.nl
De innerlijke strijd van het gedicht: tussen
brandende verlangens enerzijds,
met de realiteit van het leven anderzijds?
In hoeverre kun je iets nog objectief bekijken?
Wanneer "ben je, voel je je, geslaagd, in jouw
eigen leven"?

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)