inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.165):

Hoge toon

Lopend in uitgewiste sporen
neemt de natuur mij in zich op
ik ben waar niemand mij kan horen
een krijsende papieren prop

rollend langs rulle waterkanten
laat ik alle woorden drijven
van de gestorven bloedverwanten
die mij hartenkreten schrijven

op hoge toon snijd ik hun fluitjes
uit dode stengels van het riet
door deze zingende geluidjes
hoor ik mijn eigen schreeuwen niet.

Schrijver: dick panman, 15 juni 2010


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 26 stemmen aantal keer bekeken 674

Er zijn 6 reacties op deze inzending:

Naam:
pelgrim
Datum:
4 augustus 2010
Mooie tonen klinken er in dit gedicht.
Naam:
marije Hendrikx
Datum:
16 juni 2010
Email:
maryama37hotmail.com
pijnlijk mooi.........
Naam:
irene verkerke
Datum:
16 juni 2010
Zeer..gewaardeerd!
Naam:
pama
Datum:
16 juni 2010
Email:
pebmartenskpnmail.nl
In dit mooie gedicht overstem jij jezelf niet, heel mooi.
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
16 juni 2010
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Mooi gedicht.
Naam:
Wee
Datum:
15 juni 2010
Ik hoor de pijn ... Prachtig schrijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)