Alle inzendingen over Jij noemde het poëz

Transparant Jij spetterde in het warme bad damp op de ruit van het raam achter doorzichtige douchegordijnen Jij noemde mij bij de naam, kuste me door het plastic heen, tevreden genoeg aan elkaar van stukjes en beetjes Jij en ik, mij en jou op te eten Om ons heen gewikkeld het bijna niets als een koele, lichte deken Samen namen wij…

Onhoorbaar als op poeze pootjes loopt het eerste lente groen langs de takken van de bomen. Nieuwsgierig als dat jonge katje steekt de zon zo af en toe een straaltje uit. En zachtjes als dat kattenvelletje dringt het eerste beetje lente warmte door mijn dikke winterkleren heen.…

Coach Anusma is dol op flatuleren. Zo´n naamgrap is wat flauw, dat weet ik wel, maar mijn geëtter komt door een gezwel dat hij die Jumbo schaatsers aan wou smeren. Ik dacht wat lult die Jillert toch zwart-wit. Maar hij denkt ook zwart-geel die kankerpit.…

Zelfs poezen spinnen niet. Harde regenbuien verdrijven zwoelte, brengen helaas slechts weinig koelte na verzengende hitte. Werken in plaats van feeststemming. Oranje is terug waar het hoort; aan de bomen in Spanje.…

De poezen bibberen en beven, ogen schieten angstig heen en weer. Bommen en granaten kabaal overstemt, takkatak keer op keer. Nu twee zielige hoopjes met een post traumatische stress stoornis. Nee, het nieuwe jaar begint voor hen niet goed, en stinkt naar kattenpis.…

Papa en ik noemden je kruimeltje omdat je zo klein was en zo lief, zo schattig als een engeltje onze eigen hartendief. Maar toen bleek dat je niet mocht blijven waar ben je toen heen gegaan? Werd je een sterretje aan de hemel dat stralend tussen de rest ging staan? Ben jij dat witte vlindertje daar spelend in de wind?…

mijn huis werd een doos met zwakke muren het was stil daarbinnen in dat huis zonder ramen mijn oren had ik niet nodig nergens noemde jij mijn naam geruisloos verdween ik in een verborgen bestaan op onze onmachtige liefde legde de nacht laf een deken het kleine meisje van Madrid woont in herinneringen op papier alles wat geschreven…

'Mijn vriend' Noemde ik hem Bij die gelegenheid En terwijl hij wegkeek Heeft hij mij zonder Een spier te vertrekken In die waan gelaten…

Op een zonnige winterdag, bij een plaatselijk voetbalterrein, begon het met een vriendelijke "goeiedag" al mocht dat van mij gerust wat meer zijn Je droeg een zwarte sjaal, die het door jouw zenuwen leek te begeven, Je was toen al mijn nachtegaal, die ik met Valentijn gerust een nieuwe zou geven, Je goed gevormd figuur, en je spontaniteit…

Hij noemde het liefde. Je zit in mijn bloed….dat zei ze toch Je zit onder mijn huid en ze fluisterde de woorden zacht in zijn oor En hij dacht dat ze over liefde sprak. Hij las haar elke wens van haar prachtige ogen…hij verafgoodde haar. Nooit hoorde hij haar zeggen : Ik hou van je Hoe vaak hij het ook tegen háár zei.…

Oud Rioja hebben we gedronken en de rijpe olijven geproefd Hoge bomen hebben we beklommen en de wildste wateren overgestoken Met de geesten van het verleden hebben we gevochten en gewonnen Een prachtig lied hebben we , Inez en ik , met de gespannen snaren van onze lijven gespeeld.…

Uw vriend? Werd ik uw vriend, die graag een smader, Een hater van zijn eigen Volk eens was, Die blij verleid, op zoetste zonden ras, De zegen schond, van Moeder en van Vader? Hoe zalig troost mij dat woord: ‘Onze Vriend’ Voor al mijn dwalingen, mijn smaad en smart En drift, die tergend al tucht heeft getart, Maar 'k vraag beschaamd: ‘Waarmede…

Ik neem een hond drie poezen en een geit die binnen mag, dat is gezellig, de keutels kunnen mij niet schelen. De poezen mogen in mijn bed de hond gaat op het kleedje. Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.…

Ik neem een hond, drie poezen en een geit die binnen mag, dat is gezellig, de keutels kunnen mij niet schelen. De poezen mogen in mijn bed de hond gaat op het kleedje. Ik neem ook hele leuke planten met veel bloemen niet van die saaie sprieten en geen luis, of zoiets raars.…

herfstbladeren over de aarde weggeveegd als misschien zo ook de winter eigengereide knoppen steken de kop op niet wachten na ijsheiligen zelfs katers en poezen worden onrustig zoals mijn lentehormoon het kan niet vroeg genoeg zijn als tussendoor de kilte lentegeuren lokken buurvrouw wandelt voorbij en kijkt glimlachend om: ook…

Zo noemde zij de theorie van een uitdijend heelal steeds trager op weg naar een samenklonterend niets waarvan zij talloze voorbeelden noemde en legde zijn stamelgedachten tegen het licht Zij sprak: Niets is de liefde voor een denkraam, dat altijd openstaat kuste hem op open mond zette haar bedenksels op stop Zo vulden zij elkaar aan deelden…

de geur van verfval 's ochtends na een lange nacht de slaap verkwikt niet werken en frites en voor de televisie wegzakken in bier het kantelend blad achter het raam in de zon kan maar één kant uit de witte panters zijn bijna uitgestorven wilde poezen ook kijk een unicorn haar mooie bokkensprongen maken me hoornig…

Behangen met krantenpapier, de beelden van een journaal dat haar elektroniese trekken thuis krijgt & wegdrijft over het netvlies van miljoenen poezen ? ------------------------------------------------- Uit: 'A tot en met Z', 1979.…

Over hoe ‘t regent, en van welke kant ‘t waait, of vreemde poezen in haar gebied. Soms brengt ze een muis, of aardappelschil. Ze kletst me de oren van de kop, en miauw ik terug dan valt ze stil, want echt verstaan, doe ik dr niet.…

De leider ligt niet goed in eigen kring, Dat wenste Rottenberg eens uit te spreken, Maar Samsom heeft de kwestie zelf ontweken, Hij focust liever op de vluchteling. Dus nu je hem er niet naar vragen mag, Vertoont hij zelf een beetje vluchtgedrag.…

zachtjes zwevend geeuwtjes gevend laat poes zich even strelen soepel spinnend muizen minnend mag ik haar ruimte delen kattig kroelend wollig woelend geeft zij kopjes langs mijn been bazig blazend ruziënd razend stoeit zij met mijn grote teen verdraaid veerkrachtig parmantig prachtig loopt zij dan weer weg zachtjes zwevend geeuwtjes…

Stellig kijk ik naar beneden, hoor voeten onder deze zoldervloer, zijn er soms spoken om mee te spelen? Beren in de hoek ze lijken me tevreden. Dan komen de passen rap omhoog, klinkt er gestommel en gebrom, bliksemt het ganglicht fel naar binnen, waag ik mijn zevende leven, springend in een boog, recht op mijn aanvaller af, die geschrokken…

Wanneer ik niet kan slapen. Wanneer ik me angstig voel, begin ik te MIAUWEN. Mijn kater heeft me dat geleerd. MIAUWEN is aandachtig ademen. MI = Moed In. Langzaam. AU = Angst Uit. Rustig. W = Wacht drie tellen. EN = MIAUW zo lang je wilt. Rek je lekker uit en gaap. Val daarna gerust in slaap.…

Onze oude kater was mijn grote vriend. Met hem vergeleken ben ik nog klein. Ik wil nog steeds worden, terwijl hij al was. Nachtenlang heb ik met hem geschreven. Mijn grote vriend is niet meer in leven. Toch voel ik ons vannacht weer samen, want zijn wijsheid liet hij bij mij achter. Verstild is hij in mijn hart gebleven.…

Ik kwam jou tegen We noemden het 'het lot' Je tilde me op.... Weet niet wanneer je me weer neer zal zetten Maar nu nog niet nu nog niet…

Mijn prachtplek bestaat op vele plaatsen altijd is er een in de buurt er is rust stilte en vrede er is Liefde in alles om mij heen…

Ik was niet altijd redelijk en had soms geen gelijk, de woorden die we hadden, noemde jij vaak stom gezeik. Nu vele jaren later, weet ik echt wat jij bedoelde, ik heb nu kinderen van mezelf en weet wat jij toen voelde. Zij noemen jou hun oma, mam, en jij bent heel gelukkig, ze mogen erg veel van jou en ik word soms erg nukkig.…

hoe de afwas na maanden oefenen een synchrone bezigheid werd en wat ik dacht dat jij graag hoorde ook in mijn collectie plaatjes zat zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw linker mijn rechter was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in…

zielsverwanten, noemde je ons en we zuchtten verlangend naar het raam en hoe grappig het wel niet was dat jouw links mijn rechts was zo heb ik uren naar jou staan wuiven ik in de mijne en jij in jouw flat ik vroeg me af of de kramp die ik voelde zich ook voordeed aan jouw hand en toen ik zag dat jij het vliegen beter onder de knie…

Geloof me nu maar lieve schat Heel langzaam dooft elk gevoel De afstand werpt zijn vruchten af En bereik jij uiteindelijk je doel Het contact is nu zo summier Terwijl dat eens anders is geweest Dan was je er als ik je nodig had En was iedere ontmoeting een feest Liefde veranderde in vriendschap Jij vond me lief noemde mij je zusje Er…