89 resultaten.
Voorwerk
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 3.784 trilpuddinkje
dat nagefloten wordt
door de bouwvakkers vanaf
hun hoge uitkijkpost van steigers
doet nog veel te kort
als ik jou zie bewegen
over de kasseien van de straat
tot jij je omdraait naar mij
de buik golft met net
dat randje vet
gebaart dat het allemaal
bestemd is voor het lessen
van de lust maakt mij happen
naar lucht om jouw geschapen
onwrikbare…
De Kluizenaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 In onwrikbaar evenwicht
draag ik mijn eigen licht.
Ik ontmoet mijn medemens
in het eenzame lot
levens lief en leed te dragen,
zo wijsheid te vergaren
en als baken te stralen
voor allen die dwalen.…
Ik leef wat leeft
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 27 Mijn geest is leeg gebleven
geen stem, geen ingevingen
niets goddelijks, alleen
wat er al was
wat ik gevonden heb
Ik pelde, bezag
de onwrikbare gedachten
waarmee ik ben opgevoed
de vele leugens die me binden
aan een vals beeld van wie ik ben
van ons en de anderen
als vreemden van elkaar
die ik moet duchten en weghouden
met hun gewoonten…
Herfsttinten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 212 Ze voeren dronken
laten leeg wat niet vatten kan
verrijken het armste van de aarde
blozen het bleekste van de dag
De eeuwige dood van blad
de sluipende ondergang
van de in zwam verpakte stronk
plukken ze tenger uit het woud
Ze bouwen gespreide vlerken
als kathedralen tegen het palet
kerven en ketenen bos en mos
onwrikbaar als…
Geloof
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 775 Het gat in de grond
het beloofde licht aan de uitgang
de donkere gang
de groeiende duisternis
de langzame versmalling
het kruipen diep
diep in het donker
de omklemmende wanden
de beklemmende lucht
de benauwende vernauwing
vooruit vooruit in het donkere gat
geloof onwrikbaar vastgewroet
radeloos redeloos
hopeloos wanhopig
tot je razend-heilig-waanzinnig…
de eik
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 790 ik zag de eik hij stond
zo plompverloren
eik te zijn
onwrikbaar in z’n eigenheid
onwetend van z’n
levenslijn
ik lag languit en dacht te
zijn de schaduw van
z’n kroongewelf
geen toen en straks en geen
daarginder, geen spatje
van mezelf
diep in mij zit een knoest
een eeuwig oude
stobbe
een stukje oer dat tijdloos is
dat nooit bewust…
Nevelig?
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 92 Ragfijne werelden
elke druppel huilt
in zeeën van beloften
alles is beschreven
uit liefde van de stof
gedachten anders gevormd
gebundelde ziele
rust om in te schuilen
watervleugels uit
nevels onvoltooide verhalen
soms hoopvol
soms ontluisterend
fantasie onwrikbaar, alleen
verleid door zwaartekracht,
transparante mantels om…
Genade
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Liggend op de grond
klem onwrikbaar vast
genade!?…
Toples
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 10.756 Ik ben een poëtisch hoge berg
massief met silhouet onwrikbaar
toren ik, verhevenheid gewaar,
elke minaret tot dwerg
Ik laat schallen tegen hen keren
als ze wijken van mijn wetten
‘k zal ze met lawine`s pletten
`t is mijn natuur om te verweren
Hoor mijn loeiend holle klanken
zie de pioniers bevriezen
die ik hinder te beginnen
Klim niet…
ex weg en je praat maar door
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 1.957 lijf leden en de geest zijn onscheidbaar
dat is bij een scheiding duidelijk voelbaar
die ander gaat of jij bent weggegaan
is van de weeromstuit niet van belang
toch is er de hang naar de gewone gang
het mistasten waar pas nog die hand dat lijf
die je zo onwrikbaar veel te vast bevond
je lief die hoe dan ook nog bij je stond
geeft stil geen…
Herfstwind
poëzie
4.0 met 5 stemmen 1.977 wolken,
Ganzen trekken langs het lege zwerk,
Nog geuren chrysanten en bloeien orchideeën,
Kon ik mijn vroeger lief nu vergeten,
Bijna was ik gelukkig,
Met mijn bloemenboot op de Fen-rivier,
Wit schuimt de stroom langs de boeg,
Fluit en trom houden maat met de riemslag,
Onder 't rumoer broeden sombre gedachten,
Jeugd jaagt voorbij, dood staat onwrikbaar…
okkernoten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 77 het venster zonder uitzicht
slaat een kruis in zijn verhaal
onwrikbaar plukt de herfst
de bomen kaal
hij laat hun takken staken
winterkou betreedt het spel
vol witte sporen
op het kale vel
van wederhoren druppelt fel
ontdooid geweld
het laat zijn onheil braken
doch de notenboom draagt vruchten
in het zuchten van de wind
het zomerkind…
Springwater
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 108 ofschoon onwrikbaar en knisperend
als een kalenderdag naar willekeur
zou voorbij de branding het ogenzicht
roerloos moeten zijn, het water kalm en brak
dan viel niets meer te bevriezen,
niets te bevatten in vloeibare lucht
ontstemde woorden zouden verdrinken
in een uitbundige oceaan van tranenzout
een zielevloed zou alles sprakeloos…
Ammoniet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 142 dit duurt nog voort, deze lijn
de cyclus, de spiraal
van adem en herhaling
zolang het weke weefsel
zich haastig versteent
tot fossiel met vlakke facetten
de verse stilte moet nog verkalken
avondlicht moet nog doven
we moeten ons verliezen, onwrikbaar
vergruizen, langs bospaden en
melkwegen verdwalen, thuiskomen
bij nacht, roerloos verstillen…
De nacht een nikab
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 63 Overdag schuilend,
verborgen, ontheemd
zijn de rijen vervreemd
van de wens die men had
om zich hier te vermeien
Marsman gaf Holland
de stem mee van water,
hoe vreemd en ontheemd
klinkt een halve eeuw later
de stem van de wind
over steppen, woestijnen
en over de bergen
steunend en zwijgend
onneembaar de rots
van 'n onwrikbaar…
Verloren stilte ?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 435 Vanuit een verloren stilte,
boren miljoenen kinderen even
zovele gaten in de gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin de onmacht
wordt beleefd.…
Wijze Domheid
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 273 een koepel met twee hemisferen
de binnenwand van engelen bekleed
waar het gezang weergalmt, het exulteren
van heel de schepping die zich heilig weet
Zo dom: geen redenering, geen gedachten
zo zonder zelfbesef, zo transparant
geen oordeel; onbevangen af te wachten
een ledige passant in niemandsland
Immuun en onbereikbaar voor verzinsels
Onwrikbaar…
Heer Dofferhoff
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 115 wegversmalling der
weerzinwekkende
weerspannige
weeromstuitvliedende woordverbrijzelende
onwrikbare
in gietijzeren
mal gegoten
vormvaste,
kaleidoscopisch
als het weer
en de altoos immer
wisselende,
gelijk de slagen
van het lot
aan zichzelf nimmer
gelijkblijvende
veranderlijke
werkelijkheid
jonkvrouw Belle van…
op jonge leeftijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 45 het is uitdagend fris op deze plek die als
luchtspiegel weerkaatst in een overzees veld,
nergens een kleinhuizig, aangeharkt dorp,
het is een pleisterplaats die in de smaak valt
en de kinderjaren zijn al verlaten
de avond loopt voor de troepen uit,
lijkt zich elders te bevinden, in een
opgeschoond, onwrikbaar tijdperk
er drijft geen huis…
Stilte resistent?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 325 Vanuit een verloren stilte,
boren miljoenen zielen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin de onmacht
wordt beleefd.…
Zeeland
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 144 Harder dan hard
is de steen, onwrikbaar blijft de sluis.
Doggen jagen ieder die mij tart.
Zeven vromen stierven in mijn huis.
Mijn goud ligt onder de haard, mijn hart
is U toegewijd. Mijn vrouw is weg,
zonen en dochters mijden mij. Start
dan uw oordeel, open uw mond, zeg
doem mij aan.…
Ben ik resistent?
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 96 Vanuit verloren stilten,
boren miljoenen vragen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin onmacht
wordt beleefd, wanneer het
verloren bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid.…
Schervenloze hemel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 101 tijdens drooglegging van aderen
zoals turend door mijn raam
vraag ik mij nuchter af
zijn wolken wilsbekwaam
of door toeval bevangen
in de orde der onwrikbaarheid
voorbestemd af te drijven
gelijk aan hardste uren van de tijd
laat mij aan indrukken onttrekken
samengeraapt zonder doel
door afwezige koudegolven
stijgt de temperatuur van gevoel…
We reizen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 172 Onwrikbaar zijn we als een as,
een schip dat onvermoeibaar deint
op wilde, woeste baren.…
stil
netgedicht
3.0 met 35 stemmen 2.423 gehoorzaam zwijg je, met gebogen hoofd
het laatste vuur raakt langzaam uitgedoofd
wat ben je oud, te oud haast om te haten
zij voert het woord, jij luistert en gelaten
bezwijk je, van de waardigheid beroofd
een leven lang heb jij voor haar gesloofd
de kosten blijken hoger dan de baten
zij regelt, is de stuurvrouw van je wil
het roer houdt zij onwrikbaar…
Calvijn
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.420 Zijn grondwet van het koninkrijk der heemlen
Beheerste onwrikbaar streng geloof en leven.
Tiran, bestreed hij elke tirannie,
En dwong, wanneer vijanden rondom weemlen,
De Heer ten strijd, en liet de wereld beven.…
- De Vergeten Recessie -
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 549 gaan
langst andere wegen,
klimmen in één oogopslag
eenstemmig onwrikbaar
een reis vol stabiele nieuwigheden,
goud zien,
recessie een tijdelijke reductie
aan het eind van alles
...de regenboog.…
Zijn ziel en adem was doorgeurd van wijn
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.041 Hemels onwrikbaarheid en menslijk dwalen
Hoonde hij en prees 't dronken ademhalen
Tussen 'nog niet' en 'niet meer' 't hoogst genot.
Maar in de roes en enkle stille dromen
Werd al zijn wrevel van hem weggenomen
En schreeuwde hij beschaamd als kind om God!…
Handen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 706 Jij vraagt mij om een arm
maar ik heb alleen maar handen om te geven
twee stuks, tot op het bot doorleefd
ze kunnen have en goed met je delen
een luxe, voor wie alleen maar rijkdom heeft
ze kunnen grijpen, wassen, strelen
de muggen rond je hoofd wegslaan
de autosleutels uit je jaszak stelen
onwrikbaar aan je zijde staan
ze passen in het…
Dorimahé!!!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 121 Ze blijven onwrikbaar als dé absolute waarheid.
Er komt een zuchtje voorbij...
Die zuilen verbrokkelen opeens
bij het geringste zuchtje liefde.
Zij storten in als een kaartenhuis
bij het geringste zuchtje wind.
Dit jaar vieren wij het laatste kerstfeest
zoals van oudsher. Weg met kaars en kerststal!…