inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 33.237):

Stilte resistent?

Vanuit een verloren stilte,
boren miljoenen zielen
zovele gaten in gordijnen
van het paradijs, steeds meer
licht priemt door onwrikbare
schaduwen, waarin de onmacht
wordt beleefd. Wanneer het
verloren bloed door de mazen
van de schijn is weggevloeid,
kleeft smart van arbeid aan
ieders handen, geronnen de
harten van rechtvaardigheid,
geketend in peilloze plooien
van het boetekleed, als brood en
spelen aan de wereld uit te delen,
het frêle lichaam van de berooide
aarde door latere generaties
getroost, gezeefd en wordt nieuw
kiemgoed wijs en resistent.


Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 13 juni 2010


Geplaatst in de categorie: wereld

2.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 443

Er zijn 8 reacties op deze inzending:

Harry, 15 jaar geleden
Met stijl en met een gezonde kritische " kijk" geschreven, heel goed uitgebeeld. Weer met genoegen gelezen.
Hans, 15 jaar geleden
Precies in de roos dichter, we gunnen ieder diertje z'n pleziertje, soms gaat dat wat (te) ver. Goed verwoord.
julius dreyfsandt zu schlamm, 15 jaar geleden
wat een boeiend vers,,,mooi
Leo, 15 jaar geleden
Prachtig verwoord.Je legt de vinger op een zere plek, dat word je niet in dank afgegenomen, dat zie in de cijferwadering, kwestie van fatsoen.
Niet bij de pakken neerzitten.
Anna, 15 jaar geleden
Inderdaad we worden resistent voor alle noden in
de wereld, " het kussen moet worden opgeschud".
Heel sterk geschreven, Pama.
Job, 15 jaar geleden
Met durf en wijs geschreven, goed in beeld gebracht.
marije Hendrikx, 15 jaar geleden
prachtige en wijs omschreven wondere wederkerigheid.
dick panman, 15 jaar geleden
Bingo!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)